< Job 13 >

1 HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido de por sí mis oídos.
Eto, sve je to vidjelo oko moje, èulo uho moje, i razumjelo.
2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; no soy menos que vosotros.
Što vi znate, znam i ja, nijesam gori od vas.
3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría razonar con Dios.
Ipak bih govorio sa svemoguæim, i rad sam s Bogom pravdati se.
4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; sois todos vosotros médicos nulos.
Jer vi izmišljate laži, svi ste zaludni ljekari.
5 Ojalá callarais del todo, porque os fuera sabiduría.
O da biste sasvijem muèali! bili biste mudri.
6 Oid ahora mi razonamiento, y estad atentos á los argumentos de mis labios.
Èujte moj odgovor, i slušajte razloge usta mojih.
7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
Treba li da govorite za Boga nepravdu ili prijevaru da govorite za nj?
8 ¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
Treba li da mu gledate ko je? treba li da se prepirete za Boga?
9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
Hoæe li biti dobro kad vas stane ispitivati? hoæete li ga prevariti kao što se vara èovjek?
10 El os reprochará de seguro, si solapadamente hacéis acepción de personas.
Zaista æe vas karati, ako tajno uzgledate ko je.
11 De cierto su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
Velièanstvo njegovo neæe li vas uplašiti? i strah njegov neæe li vas popasti?
12 Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
Spomeni su vaši kao pepeo, i vaše visine kao gomile blata.
13 Escuchadme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
Muèite i pustite me da ja govorim, pa neka me snaðe šta mu drago.
14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi mano?
Zašto bih kidao meso svoje svojim zubima i dušu svoju metao u svoje ruke?
15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; empero defenderé delante de él mis caminos.
Gle, da me i ubije, opet æu se uzdati u nj, ali æu braniti putove svoje pred njim.
16 Y él mismo me será salud, porque no entrará en su presencia el hipócrita.
I on æe mi biti spasenje, jer licemjer neæe izaæi preda nj.
17 Oid con atención mi razonamiento, y mi denunciación con vuestros oídos.
Slušajte dobro besjedu moju, i neka vam uðe u uši što æu iskazati.
18 He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, sé que seré justificado.
Evo, spremio sam parbu svoju, znam da æu biti prav.
19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora yo callara, fenecería.
Ko æe se preti sa mnom? da sad umuknem, izdahnuo bih.
20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; entonces no me esconderé de tu rostro:
Samo dvoje nemoj mi uèiniti, pa se neæu kriti od lica tvojega.
21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror.
Ukloni ruku svoju od mene, i strah tvoj da me ne straši.
22 Llama luego, y yo responderé; ó yo hablaré, y respóndeme tú.
Potom zovi me, i ja æu odgovarati; ili ja da govorim, a ti mi odgovaraj.
23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
Koliko je bezakonja i grijeha mojih? pokaži mi prijestup moj i grijeh moj.
24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
Zašto sakrivaš lice svoje i držiš me za neprijatelja svojega?
25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿y á una arista seca has de perseguir?
Hoæeš li skršiti list koji nosi vjetar, ili æeš goniti suhu slamku,
26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?
Kad mi pišeš grèine i daješ mi u našljedstvo grijehe mladosti moje,
27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo á las raíces de mis pies.
I meæeš noge moje u klade, i paziš na sve staze moje i ideš za mnom ustopce?
28 Y el [cuerpo mío] se va gastando como de carcoma, como vestido que se come de polilla.
A on se raspada kao trulina, kao haljina koju jede moljac.

< Job 13 >