2 Samuel 22
1 Y HABLÓ David á Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
2 Y dijo: Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi libertador;
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
3 Dios de mi roca, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud, mi fortaleza, y mi refugio; mi salvador, que me librarás de violencia.
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
4 Invocaré á Jehová, digno de ser loado, y seré salvo de mis enemigos.
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
5 Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron,
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
7 Tuve angustia, invoqué á Jehová, y clamé á mi Dios: y él oyó mi voz desde su templo; [llegó] mi clamor á sus oídos.
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
8 La tierra se removió, y tembló; los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron, porque él se airó.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
9 Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
10 Y abajó los cielos, y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
11 Subió sobre el querubín, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
12 Puso tinieblas alrededor de sí [á modo de] pabellones; aguas negras y espesas nubes.
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
13 Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
14 Jehová tronó desde los cielos, y el Altísimo dió su voz;
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
15 Arrojó saetas, y desbaratólos; relampagueó, y consumiólos.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
16 Entonces aparecieron los manantiales de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, á la reprensión de Jehová, al resoplido del aliento de su nariz.
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
17 Extendió [su mano] de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de copiosas aguas.
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
18 Libróme de fuertes enemigos, de aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
19 Asaltáronme en el día de mi calamidad; mas Jehová fué mi sostén.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
20 Sacóme á anchura; libróme, porque puso su voluntad en mí.
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
21 Remuneróme Jehová conforme á mi justicia; y conforme á la limpieza de mis manos, me dió la paga.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
22 Porque yo guardé los caminos de Jehová, y no me aparté impíamente de mi Dios.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
23 Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; y [atento á] sus fueros, no me retiraré de ellos.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
24 Y fuí íntegro para con él, y guardéme de mi iniquidad.
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
25 Remuneróme por tanto Jehová conforme á mi justicia, y conforme á mi limpieza delante de sus ojos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
26 Con el bueno eres benigno, y con el íntegro te muestras íntegro;
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
27 Limpio eres para con el limpio, mas con el perverso eres rígido.
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
28 Y tú salvas al pueblo humilde; mas tus ojos sobre los altivos, para abatirlos.
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
29 Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz á mis tinieblas.
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
30 Porque en ti romperé ejércitos, y con mi Dios saltaré las murallas.
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
31 Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
32 Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿ó quién es fuerte sino nuestro Dios?
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
33 Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
34 El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas;
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
35 El que enseña mis manos para la pelea, y [da que] con mis brazos quiebre el arco de acero.
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
36 Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha acrecentado.
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
37 Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
38 Perseguiré á mis enemigos, y quebrantarélos; y no me volveré hasta que los acabe.
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
39 Los consumiré, y los heriré, y no se levantarán; y caerán debajo de mis pies.
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
40 Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
41 Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los destruyese.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
42 Miraron, y no hubo quien los librase; á Jehová, mas no les respondió.
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
43 Yo los desmenuzaré como polvo de la tierra; hollarélos como á lodo de las plazas, y los disiparé.
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
44 Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
45 Los extraños titubeaban á mí: en oyendo, me obedecían.
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
46 Los extraños desfallecían, y temblaban en sus escondrijos.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
47 Viva Jehová, y sea bendita mi roca; sea ensalzado el Dios, la roca de mi salvamento:
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
48 El Dios que me ha vengado, y sujeta los pueblos debajo de mí;
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
49 Y que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
50 Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh Jehová, y cantaré á tu nombre.
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
51 El que engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia á su ungido, á David, y á su simiente, para siempre.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
