< Marcos 3 >

1 Y otra vez entró en la sinagoga; y había allí un hombre que tenía una mano seca.
Yesu wubuela kota diaka mu nzo lukutukunu, kuna kuba mutu wumosi wuba koko kusioka.
2 Y le acechaban, si en sábado le sanaría, para acusarle.
Yesu baba tala keni lenda kumbelusa mu lumbu ki saba muingi babaka bu kumfundila.
3 Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate en medio.
Yesu wukamba mutu wowo wuba koko kusioka: —Telama vana, va ntuala batu boso.
4 Y les dice: ¿Es lícito hacer bien en sábados, o hacer mal? ¿salvar la vida, o matar? Mas ellos callaban.
Bosi wuba yuvula: —Minsua midi mu vanga mamboti voti mambimbi mu lumbu ki saba e? Minsuamidi mu vukisa luzingu lu mutu voti mu vonda e?
5 Y mirándolos en derredor con enojo, condoleciéndose de la dureza de su corazón, dice al hombre: Extiende tu mano. Y la extendió, y su mano fue restituida sana como la otra.
Vayi kadi mutu kasia vutula kadi diambu ko. Yesu wuba tala mu nganzi ayi weka mona kiadi mu diambu di mintima miawu miba banga matadi. Bosi wukamba kuidi mutu wuba koko kusioka: —Nonuna koko kuaku! Wunonuna kuawu ayi koko kuandi kufuana.
6 Entonces saliendo los Fariseos tomaron consejo con los Herodianos contra él, para matarle.
Vana vawu, Bafalisi batumbu totuka mu nzo lukutukunu, bayenda kaza ayibatu ba dingumba di Elode muingi batomba diluaku di vondila Yesu.
7 Mas Jesús se apartó a la mar con sus discípulos; y le siguió una gran multitud de Galilea, y de Judea,
Yesu ayi minlonguki miandi babotuka vana, bayenda ku ndambu mbu. Vayi nkangu wuwombo wu batu wuba landakana: baba ku Ngalili,
8 Y de Jerusalem, y de Idumea, y de la otra parte del Jordán; y de los que moraban al rededor de Tiro y de Sidón, grande multitud, oyendo cuán grandes cosas hacía, vinieron a él.
ku Yuda, ku Yelusalemi, ku tsi Idume, ku disimu dinkaka di Yolidani. Batu bobo bazungidila bizunga bi Tile ayi Sidoni bayiza bawombo kuidi niandi bu bawa mambu momo kavanga.
9 Y dijo a sus discípulos que una navecilla le estuviese siempre apercibida, por causa de la multitud, para que no le oprimiesen.
Wukamba minlonguki miandi minkubikila nlungu muingi nkangu wu batu wubika kumfietikisa.
10 Porque había sanado a muchos, de tal manera que caían sobre él, cuantos tenían plagas, por tocarle.
Muaki sumbu kabelusa batu bawombo, diawu bobo baba minsongo balundumuka kuiza kuidi niandi muingi bansimba.
11 Y los espíritus inmundos, en viéndole, se postraban delante de él, y daban voces, diciendo: Tú eres el Hijo de Dios.
Bosi thangu batu baba ziphevi zimbimbi bammona, babua va ntualꞌandiayi bayamikina: —Ngeyo widi Muana Nzambi!
12 Mas él les reñía mucho que no le manifestasen.
Vayi wuba kandika babika zabikisa ti niandi nani.
13 Y subió al monte, y llamó a sí los que él quiso; y vinieron a él.
Yesu wukuma va mbata mongo; wutela batu bobo kazola ayi batu beni bayiza kuidi niandi.
14 Y ordenó a doce para que estuviesen con él, y para enviarlos a predicar;
Kumi batu buadi kasobula bobo kabieka bamvuala muingi babanga yandi va kimosi;
15 Y que tuviesen potestad de sanar enfermedades, y de echar fuera demonios:
ayi muingi kaba fidisa mu kuenda longi ayi mu diambu baba lulendo lu totudila ziphevi zimbimbi.
16 A Simón, al cual puso por sobrenombre Pedro;
Tala mazina makumi batu buadi bobo kasobula:
17 Y a Santiago, hijo de Zebedeo, y a Juan hermano de Santiago, y les puso por sobrenombre Boanerges, que es, Hijos de trueno;
—Simoni mutu kabieka Piela; Zaki, muana Zebede ayi khombꞌandi Yowani. Wuba vana dizina di Bowanelingesi bu dinsundula “bana ba nzazi”
18 Y a Andrés, y a Felipe, y a Bartolomé, y a Mateo, y a Tomás, y a Santiago, hijo de Alfeo, y a Tadeo, y a Simón el Cananeo,
Andele, Filipi, Balitelemi, Matayi, Toma, Zaki muana Alafayi, Tade, Simoni wuba mu dingumba di Bazeloti
19 Y a Júdas Iscariote, el que le entregó; y vinieron a casa.
ayi Yuda Isikalioti, mutu wuvakusa Yesu.
20 Y otra vez se juntó la multitud, de tal manera que ellos ni aun podían comer pan.
Bu kakota mu nzo, nkangu wu batu wuyiza kutakana diaka muna. Yesu ayi minlonguki miandi basia buela baka ko bu dila.
21 Y como lo oyeron los suyos, vinieron para prenderle; porque decían: Está fuera de sí.
Bibutu biandi bu biwa nsamu beni, biyiza kunlanda mu kingolo bila baba tuba: “Weka dilawu”.
22 Y los escribas que habían venido de Jerusalem, decían que tenía a Belzebú, y que por el príncipe de los demonios echaba fuera los demonios.
Minlongi mi mina miba ku Yelusalemi mituba: —Ku tsi minsua mi Belezebuli kadi. Mu lulendo lu pfumu yi ziphevi zimbimbi kalembo kukila ziphevi zimbimbi.
23 Y llamándoles, les dijo por parábolas: ¿Cómo puede Satanás echar fuera a Satanás?
Buna Yesu wuba tumisa ayi wuba sudikisila mu zinongo: —Buevi Satana kalenda kukila Satana e?
24 Y si un reino contra sí mismo fuere dividido, no puede permanecer el tal reino.
Enati kipfumu kivasukidi kiawu veka, buna kipfumu beni kilendi zingila ko.
25 Y si una casa fuere dividida contra sí misma, no puede permanecer la tal casa.
Enati nzo yivasukidi yawu veka, buna nzo beni yilendi zingila ko.
26 Y si Satanás se levantare contra sí mismo, y fuere dividido, no puede permanecer; mas tiene fin.
Enati Satana weka kinuanisa niandi veka, ayi enati widi wuvasuka, buna, kalendi zingila ko. Tsukulu andi yimonikini.
27 Nadie puede saquear las alhajas del valiente entrando en su casa, si antes no atare al valiente; y entonces saqueará su casa.
Kuisi ko mutu beki bukotila mu nzo yi mutu widi ngolo ayi yiba bima biandi enati kasi tuama kanga ko mutu beni. Buna bosi kalenda baka bu yibila bima bioso bidi mu nzo andi.
28 De cierto os digo, que todos los pecados serán perdonados a los hijos de los hombres, y las blasfemias cualesquiera con que blasfemaren:
Bukiedika ndikulukamba ti masumu moso ayi bifingu biosobilenda fingu Nzambi biela lemvukulu
29 Mas cualquiera que blasfemare contra el Espíritu Santo, no tiene perdón para siempre; mas está expuesto a juicio eterno. (aiōn g165, aiōnios g166)
vayi woso kuandi wela finga Pheve yinlongo, kalendi lemvukulu ko; wela natanga nkanu wu masumu momo mu zithangu zioso. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Porque decían: Tiene espíritu inmundo.
Yesu wubayolukila buawu mu diambu di batu baba tubanga ti: “ku tsi minsua mu pheve yimbimbi kadi”.
31 Vienen pues sus hermanos y su madre, y estando de fuera, enviaron a él llamándole.
Ngudi yi Yesu ayi bakhomba bandi bayiza. Batelama ku nganda ayi batuma mutu mu kuntela.
32 Y la multitud estaba asentada al rededor de él, y le dijeron: He aquí, tu madre y tus hermanos te buscan fuera.
Batu bawombo bavuanda ayi banzungidila Yesu. Buna bayiza ku nkamba: —Tala ngudi aku ayi bakhomba ziaku badi ku nganda ayi ngeyo bantomba.
33 Y él les respondió, diciendo: ¿Quién es mi madre, y mis hermanos?
Yesu wuba vutudila: —A nani ngudi ama ayi banani bakhomba ziama e?
34 Y mirando al derredor a los que estaban sentados en derredor de él, dijo: He aquí mi madre, y mis hermanos.
Bu tala batu bobo bantula va lukongolo, buna wuba kamba: —Tala ngudi ama ayi bakhomba ziama bawu baba.
35 Porque cualquiera que hiciere la voluntad de Dios, éste es mi hermano, y mi hermana, y mi madre.
Woso mutu wumvanga luzolo lu Nzambi, niandi khombꞌama yi bakala ayi khombꞌama yi nketo ayi ngudi ama.

< Marcos 3 >