< San Lucas 5 >

1 Y aconteció, que estando él junto al lago de Genesaret, la multitud se derribaba sobre él por oír la palabra de Dios.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରେକଦା ଗିନେଷରଥ୍ଦସ୍ୟ ତୀର ଉତ୍ତିଷ୍ଠତି, ତଦା ଲୋକା ଈଶ୍ୱରୀଯକଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ତଦୁପରି ପ୍ରପତିତାଃ|
2 Y vio dos naves que estaban cerca de la orilla del lago; y los pescadores, habiendo descendido de ellas, lavaban sus redes.
ତଦାନୀଂ ସ ହ୍ଦସ୍ୟ ତୀରସମୀପେ ନୌଦ୍ୱଯଂ ଦଦର୍ଶ କିଞ୍ଚ ମତ୍ସ୍ୟୋପଜୀୱିନୋ ନାୱଂ ୱିହାଯ ଜାଲଂ ପ୍ରକ୍ଷାଲଯନ୍ତି|
3 Y entrado en una de estas naves, la cual era de Simón, le rogó que la desviase de tierra un poco; y sentándose, enseñaba desde la nave al pueblo.
ତତସ୍ତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋ ର୍ମଧ୍ୟେ ଶିମୋନୋ ନାୱମାରୁହ୍ୟ ତୀରାତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ଦୂରଂ ଯାତୁଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ନୌକାଯାମୁପୱିଶ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରୋପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
4 Y como cesó de hablar, dijo a Simón: Entra en alta mar, y echád vuestras redes para pescar.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଂ ପ୍ରସ୍ତାୱଂ ସମାପ୍ୟ ସ ଶିମୋନଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ଗଭୀରଂ ଜଲଂ ଗତ୍ୱା ମତ୍ସ୍ୟାନ୍ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ଜାଲଂ ନିକ୍ଷିପ|
5 Y respondiendo Simón, le dijo: Maestro, habiendo trabajado toda la noche, nada hemos tomado; mas en tu palabra echaré la red.
ତତଃ ଶିମୋନ ବଭାଷେ, ହେ ଗୁରୋ ଯଦ୍ୟପି ୱଯଂ କୃତ୍ସ୍ନାଂ ଯାମିନୀଂ ପରିଶ୍ରମ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟୈକମପି ନ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତଥାପି ଭୱତୋ ନିଦେଶତୋ ଜାଲଂ କ୍ଷିପାମଃ|
6 Y habiéndolo hecho, encerraron tan gran multitud de peces, que su red se rompía.
ଅଥ ଜାଲେ କ୍ଷିପ୍ତେ ବହୁମତ୍ସ୍ୟପତନାଦ୍ ଆନାଯଃ ପ୍ରଚ୍ଛିନ୍ନଃ|
7 E hicieron señas a los compañeros que estaban en la otra nave, que viniesen a ayudarles; y vinieron, y llenaron ambas naves de tal manera que se anegaban.
ତସ୍ମାଦ୍ ଉପକର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅନ୍ୟନୌସ୍ଥାନ୍ ସଙ୍ଗିନ ଆଯାତୁମ୍ ଇଙ୍ଗିତେନ ସମାହ୍ୱଯନ୍ ତତସ୍ତ ଆଗତ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟୈ ର୍ନୌଦ୍ୱଯଂ ପ୍ରପୂରଯାମାସୁ ର୍ୟୈ ର୍ନୌଦ୍ୱଯଂ ପ୍ରମଗ୍ନମ୍|
8 Lo cual viendo Simón Pedro, se derribó a las rodillas de Jesús, diciendo: Sálte de conmigo, Señor, porque soy hombre pecador.
ତଦା ଶିମୋନ୍ପିତରସ୍ତଦ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ଯୀଶୋଶ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା, ହେ ପ୍ରଭୋହଂ ପାପୀ ନରୋ ମମ ନିକଟାଦ୍ ଭୱାନ୍ ଯାତୁ, ଇତି କଥିତୱାନ୍|
9 Porque temor le había rodeado, y a todos los que estaban con él, a causa de la presa de los peces que habían tomado:
ଯତୋ ଜାଲେ ପତିତାନାଂ ମତ୍ସ୍ୟାନାଂ ଯୂଥାତ୍ ଶିମୋନ୍ ତତ୍ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ଚମତ୍କୃତୱନ୍ତଃ; ଶିମୋନଃ ସହକାରିଣୌ ସିୱଦେଃ ପୁତ୍ରୌ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଚେମୌ ତାଦୃଶୌ ବଭୂୱତୁଃ|
10 Y asimismo a Santiago y a Juan, hijos de Zebedeo, que eran compañeros de Simón. Y Jesús dijo a Simón: No temas: desde ahora tomarás hombres.
ତଦା ଯୀଶୁଃ ଶିମୋନଂ ଜଗାଦ ମା ଭୈଷୀରଦ୍ୟାରଭ୍ୟ ତ୍ୱଂ ମନୁଷ୍ୟଧରୋ ଭୱିଷ୍ୟସି|
11 Y como llegaron a tierra las naves, dejándolo todo, le siguieron.
ଅନନ୍ତରଂ ସର୍ୱ୍ୱାସୁ ନୌସୁ ତୀରମ୍ ଆନୀତାସୁ ତେ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ବଭୂୱୁଃ|
12 Y aconteció que estando en una ciudad, he aquí, un hombre lleno de lepra, el cual viendo a Jesús, postrándose sobre el rostro le rogó, diciendo: Señor, si quisieres, puedes limpiarme.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୌ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିତ୍ ପୁରେ ତିଷ୍ଠତି ଜନ ଏକଃ ସର୍ୱ୍ୱାଙ୍ଗକୁଷ୍ଠସ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ନ୍ୟୁବ୍ଜଃ ପତିତ୍ୱା ସୱିନଯଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନିଚ୍ଛତି ତର୍ହି ମାଂ ପରିଷ୍କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
13 Entonces extendiendo la mano le tocó, diciendo: Quiero: sé limpio. Y luego la lepra se fue de él.
ତଦାନୀଂ ସ ପାଣିଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଦଙ୍ଗଂ ସ୍ପୃଶନ୍ ବଭାଷେ ତ୍ୱଂ ପରିଷ୍କ୍ରିଯସ୍ୱେତି ମମେଚ୍ଛାସ୍ତି ତତସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ସ କୁଷ୍ଠାତ୍ ମୁକ୍ତଃ|
14 Y él le mandó que no lo dijese a nadie: Mas vé ( le dice, ) muéstrate al sacerdote, y ofrece por tu limpieza, como mandó Moisés, por testimonio a ellos.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତମାଜ୍ଞାପଯାମାସ କଥାମିମାଂ କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅକଥଯିତ୍ୱା ଯାଜକସ୍ୟ ସମୀପଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱଂ ଦର୍ଶଯ, ଲୋକେଭ୍ୟୋ ନିଜପରିଷ୍କୃତତ୍ୱସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଦାନାଯ ମୂସାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ଦ୍ରୱ୍ୟମୁତ୍ମୃଜସ୍ୱ ଚ|
15 Empero el hablar de él andaba tanto más; y se juntaban grandes multitudes a oír, y ser sanados por él de sus enfermedades.
ତଥାପି ଯୀଶୋଃ ସୁଖ୍ୟାତି ର୍ବହୁ ୱ୍ୟାପ୍ତୁମାରେଭେ କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ସ୍ୱୀଯରୋଗେଭ୍ୟୋ ମୋକ୍ତୁଞ୍ଚ ଲୋକା ଆଜଗ୍ମୁଃ|
16 Mas él se apartaba a los desiertos, y oraba.
ଅଥ ସ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
17 Y aconteció un día, que él estaba enseñando, y Fariseos y doctores de la ley estaban sentados, los cuales habían venido de todas las aldeas de Galilea, y de Judea, y de Jerusalem; y la virtud del Señor estaba allí para sanarlos.
ଅପରଞ୍ଚ ଏକଦା ଯୀଶୁରୁପଦିଶତି, ଏତର୍ହି ଗାଲୀଲ୍ୟିହୂଦାପ୍ରଦେଶଯୋଃ ସର୍ୱ୍ୱନଗରେଭ୍ୟୋ ଯିରୂଶାଲମଶ୍ଚ କିଯନ୍ତଃ ଫିରୂଶିଲୋକା ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକାଶ୍ଚ ସମାଗତ୍ୟ ତଦନ୍ତିକେ ସମୁପୱିୱିଶୁଃ, ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଲୋକାନାମାରୋଗ୍ୟକାରଣାତ୍ ପ୍ରଭୋଃ ପ୍ରଭାୱଃ ପ୍ରଚକାଶେ|
18 Y, he aquí, unos hombres, que traían en una cama un hombre que estaba paralítico; y buscaban por donde meterle, y poner le delante de él.
ପଶ୍ଚାତ୍ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଏକଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଖଟ୍ୱାଯାଂ ନିଧାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମାନେତୁଂ ସମ୍ମୁଖେ ସ୍ଥାପଯିତୁଞ୍ଚ ୱ୍ୟାପ୍ରିଯନ୍ତ|
19 Y no hallando por donde meterle a causa de la multitud, subieron encima de la casa, y por el tejado le bajaron con la cama en medio, delante de Jesús.
କିନ୍ତୁ ବହୁଜନନିୱହସମ୍ୱାଧାତ୍ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୋ ଗୃହୋପରି ଗତ୍ୱା ଗୃହପୃଷ୍ଠଂ ଖନିତ୍ୱା ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ସଖଟ୍ୱଂ ଗୃହମଧ୍ୟେ ଯୀଶୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଽୱରୋହଯାମାସୁଃ|
20 El cual, viendo la fe de ellos, le dice: Hombre, tus pecados te son perdonados.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଈଦୃଶଂ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ହେ ମାନୱ ତୱ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ|
21 Entonces los escribas y los Fariseos comenzaron a pensar, diciendo: ¿Quién es éste que habla blasfemias? ¿Quién puede perdonar pecados, sino solo Dios?
ତସ୍ମାଦ୍ ଅଧ୍ୟାପକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ଚିତ୍ତୈରିତ୍ଥଂ ପ୍ରଚିନ୍ତିତୱନ୍ତଃ, ଏଷ ଜନ ଈଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦତି କୋଯଂ? କେୱଲମୀଶ୍ୱରଂ ୱିନା ପାପଂ କ୍ଷନ୍ତୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି?
22 Jesús entonces, conociendo los pensamientos de ellos, respondiendo les dijo: ¿Qué pensáis en vuestros corazones?
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଇତ୍ଥଂ ଚିନ୍ତନଂ ୱିଦିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋକଥଯଦ୍ ଯୂଯଂ ମନୋଭିଃ କୁତୋ ୱିତର୍କଯଥ?
23 ¿Cuál es más fácil; decir: Tus pecados te son perdonados; o decir: Levántate, y anda?
ତୱ ପାପକ୍ଷମା ଜାତା ଯଦ୍ୱା ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ୱ୍ରଜ ଏତଯୋ ର୍ମଧ୍ୟେ କା କଥା ସୁକଥ୍ୟା?
24 Pues porque sepáis que el Hijo del hombre tiene potestad en la tierra de perdonar pecados, (dice al paralítico: ) A ti digo: Levántate, toma tu cama; y vete a tu casa.
କିନ୍ତୁ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପାପଂ କ୍ଷନ୍ତୁଂ ମାନୱସୁତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମସ୍ତୀତି ଯଥା ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ ତଦର୍ଥଂ (ସ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଜଗାଦ) ଉତ୍ତିଷ୍ଠ ସ୍ୱଶଯ୍ୟାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗୃହଂ ଯାହୀତି ତ୍ୱାମାଦିଶାମି|
25 Y luego, él, levantándose en presencia de ellos, y tomando aquello en que estaba echado, se fue a su casa glorificando a Dios.
ତସ୍ମାତ୍ ସ ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ନିଜଶଯନୀଯଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ ନିଜନିୱେଶନଂ ଯଯୌ|
26 Y tomó espanto a todos, y glorificaban a Dios; y fueron llenos de temor, diciendo: Hemos visto maravillas hoy.
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିସ୍ମଯ ପ୍ରାପ୍ତା ମନଃସୁ ଭୀତାଶ୍ଚ ୱଯମଦ୍ୟାସମ୍ଭୱକାର୍ୟ୍ୟାଣ୍ୟଦର୍ଶାମ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ପରମେଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ପ୍ରୋଦିତାଃ|
27 Y después de estas cosas salió; y vio a un publicano llamado Leví, sentado al banco de los tributos, y le dijo: Sígueme.
ତତଃ ପରଂ ବହିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ କରସଞ୍ଚଯସ୍ଥାନେ ଲେୱିନାମାନଂ କରସଞ୍ଚାଯକଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତମଭିଦଧେ ମମ ପଶ୍ଚାଦେହି|
28 Y dejadas todas cosas, levantándose, le siguió.
ତସ୍ମାତ୍ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦିଯାଯ|
29 E hizo Leví un gran banquete en su casa, y había mucha compañía de publicanos, y de otros, los cuales estaban a la mesa con ellos.
ଅନନ୍ତରଂ ଲେୱି ର୍ନିଜଗୃହେ ତଦର୍ଥଂ ମହାଭୋଜ୍ୟଂ ଚକାର, ତଦା ତୈଃ ସହାନେକେ କରସଞ୍ଚାଯିନସ୍ତଦନ୍ୟଲୋକାଶ୍ଚ ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିୱିଶୁଃ|
30 Y los escribas y los Fariseos murmuraban contra sus discípulos, diciendo: ¿Por qué coméis y bebéis con los publicanos y pecadores?
ତସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ଚଣ୍ଡାଲାନାଂ ପାପିଲୋକାନାଞ୍ଚ ସଙ୍ଗେ ଯୂଯଂ କୁତୋ ଭଂଗ୍ଧ୍ୱେ ପିୱଥ ଚେତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଫିରୂଶିନୋଽଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ କର୍ତ୍ତୁମାରେଭିରେ|
31 Y respondiendo Jesús, les dijo: Los que están sanos no han menester médico, sino los que están enfermos.
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚଦ୍ ଅରୋଗଲୋକାନାଂ ଚିକିତ୍ସକେନ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି କିନ୍ତୁ ସରୋଗାଣାମେୱ|
32 No he venido a llamar a los justos, sino a los pecadores a arrepentimiento.
ଅହଂ ଧାର୍ମ୍ମିକାନ୍ ଆହ୍ୱାତୁଂ ନାଗତୋସ୍ମି କିନ୍ତୁ ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ପାପିନ ଏୱ|
33 Entonces ellos le dijeron: ¿Por qué los discípulos de Juan ayunan muchas veces, y hacen oraciones, y asimismo los de los Fariseos; mas tus discípulos comen y beben?
ତତସ୍ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ, ଯୋହନଃ ଫିରୂଶିନାଞ୍ଚ ଶିଷ୍ୟା ୱାରଂୱାରମ୍ ଉପୱସନ୍ତି ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତେ ଚ କିନ୍ତୁ ତୱ ଶିଷ୍ୟାଃ କୁତୋ ଭୁଞ୍ଜତେ ପିୱନ୍ତି ଚ?
34 Y él les dijo: ¿Podéis hacer que los que están de bodas ayunen, entre tanto que el esposo está con ellos?
ତଦା ସ ତାନାଚଖ୍ୟୌ ୱରେ ସଙ୍ଗେ ତିଷ୍ଠତି ୱରସ୍ୟ ସଖିଗଣଂ କିମୁପୱାସଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ?
35 Empero vendrán días cuando el esposo les será quitado; entonces ayunarán en aquellos días.
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେଷାଂ ନିକଟାଦ୍ ୱରୋ ନେଷ୍ୟତେ ତଦା ତେ ସମୁପୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
36 Y les decía también una parábola: Nadie pone remiendo de paño nuevo en vestido viejo: de otra manera el nuevo rompe, y al viejo no conviene remiendo nuevo.
ସୋପରମପି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ କଥଯାମ୍ବଭୂୱ ପୁରାତନୱସ୍ତ୍ରେ କୋପି ନୁତନୱସ୍ତ୍ରଂ ନ ସୀୱ୍ୟତି ଯତସ୍ତେନ ସେୱନେନ ଜୀର୍ଣୱସ୍ତ୍ରଂ ଛିଦ୍ୟତେ, ନୂତନପୁରାତନୱସ୍ତ୍ରଯୋ ର୍ମେଲଞ୍ଚ ନ ଭୱତି|
37 Y nadie echa vino nuevo en cueros viejos: de otra manera el vino nuevo romperá los cueros, y el vino se derramará, y los cueros se perderán.
ପୁରାତନ୍ୟାଂ କୁତ୍ୱାଂ କୋପି ନୁତନଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ନ ନିଦଧାତି, ଯତୋ ନୱୀନଦ୍ରାକ୍ଷାରସସ୍ୟ ତେଜସା ପୁରାତନୀ କୁତୂ ର୍ୱିଦୀର୍ୟ୍ୟତେ ତତୋ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଃ ପତତି କୁତୂଶ୍ଚ ନଶ୍ୟତି|
38 Mas el vino nuevo en cueros nuevos se ha de echar; y lo uno y lo otro se conserva.
ତତୋ ହେତୋ ର୍ନୂତନ୍ୟାଂ କୁତ୍ୱାଂ ନୱୀନଦ୍ରାକ୍ଷାରସଃ ନିଧାତୱ୍ୟସ୍ତେନୋଭଯସ୍ୟ ରକ୍ଷା ଭୱତି|
39 Y ninguno que bebiere el viejo, quiere luego el nuevo; porque dice: El viejo es mejor.
ଅପରଞ୍ଚ ପୁରାତନଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ପୀତ୍ୱା କୋପି ନୂତନଂ ନ ୱାଞ୍ଛତି, ଯତଃ ସ ୱକ୍ତି ନୂତନାତ୍ ପୁରାତନମ୍ ପ୍ରଶସ୍ତମ୍|

< San Lucas 5 >