< San Lucas 22 >

1 Y estaba cerca el día de la fiesta de los panes sin levadura, que se llama la pascua.
Bližio se Blagdan beskvasnih kruhova zvan Pasha.
2 Y los príncipes de los sacerdotes, y los escribas procuraban como le matarían; mas tenían miedo del pueblo.
Glavari svećenički i pismoznanci tražili su kako da Isusa smaknu jer se bojahu naroda.
3 Y entró Satanás en Júdas, que tenía por sobrenombre Iscariote, el cual era uno del número de los doce.
A Sotona uđe u Judu zvanog Iškariotski koji bijaše iz broja dvanaestorice.
4 Y fue, y habló con los príncipes de los sacerdotes, y con los magistrados, de como se le entregaría.
On ode i ugovori s glavarima svećeničkim i zapovjednicima kako da im ga preda.
5 Los cuales se holgaron, y concertaron de darle dinero.
Oni se povesele i ugovore da će mu dati novca.
6 Y prometió; y buscaba oportunidad para entregarle a ellos sin estar presente la multitud.
On pristade. Otada je tražio priliku da im ga preda mimo naroda.
7 Y vino el día de los panes sin levadura, en el cual era menester matar la pascua.
Kada dođe Dan beskvasnih kruhova, u koji je trebalo žrtvovati pashu,
8 Y envió a Pedro, y a Juan, diciendo: Id, aparejádnos la pascua, para que comamos.
posla Isus Petra i Ivana i reče: “Hajdete, pripravite nam da blagujemo pashu.”
9 Y ellos le dijeron: ¿Dónde quieres que la aparejemos?
Rekoše mu: “Gdje hoćeš da pripravimo?”
10 Y él les dijo: He aquí, como entraréis en la ciudad, os encontrará un hombre que lleva un cántaro de agua: seguídle hasta la casa donde entrare;
On im reče: “Evo, čim uđete u grad, namjerit ćete se na čovjeka koji nosi krčag vode. Pođite za njim u kuću u koju uniđe
11 Y decíd al padre de la familia de la casa: El Maestro te dice: ¿Dónde está el aposento donde tengo de comer la pascua con mis discípulos?
i recite domaćinu te kuće: 'Učitelj veli: Gdje je svratište u kojem bih blagovao pashu sa svojim učenicima?'
12 Entonces él os mostrará un gran cenadero aderezado, aparejád la allí.
I on će vam pokazati na katu veliko blagovalište prostrto: ondje pripravite.”
13 Y yendo ellos halláronlo todo como les había dicho; y aparejaron la pascua.
Oni odu, nađu kako im je rekao i priprave pashu.
14 Y como fue hora, se sentó a la mesa; y con él los doce apóstoles.
Kada dođe čas, sjede Isus za stol i apostoli s njim.
15 Y les dijo: Con deseo he deseado comer con vosotros esta pascua antes que padezca.
I reče im: “Svom sam dušom čeznuo ovu pashu blagovati s vama prije svoje muke.
16 Porque os digo, que no comeré más de ella, hasta que sea cumplido en el reino de Dios.
Jer kažem vam, neću je više blagovati dok se ona ne završi u kraljevstvu Božjem.”
17 Y tomando la copa, habiendo hecho gracias, dijo: Tomád esto, y distribuíd lo entre vosotros.
I uze čašu, zahvali i reče: “Uzmite je i razdijelite među sobom.
18 Porque os digo, que no beberé del fruto de la vid, hasta que el reino de Dios venga.
Jer kažem vam, ne, neću više piti od roda trsova dok kraljevstvo Božje ne dođe.”
19 Y tomando pan, habiendo hecho gracias, lo rompió, y les dio, diciendo: éste es mi cuerpo, que por vosotros es dado; hacéd esto en memoria de mí.
I uze kruh, zahvali, razlomi i dade im govoreći: “Ovo je tijelo moje koje se za vas predaje. Ovo činite meni na spomen.”
20 Asimismo también la copa, después que hubo cenado, diciendo: Esta copa es el nuevo testamento en mi sangre, que por vosotros se derrama.
Tako i čašu, pošto večeraše, govoreći: “Ova čaša novi je Savez u mojoj krvi koja se za vas prolijeva.”
21 Con todo eso, he aquí, la mano del que me entrega está conmigo en la mesa.
“A evo, ruka mog izdajice sa mnom je na stolu.
22 Y a la verdad el Hijo del hombre va según lo que está determinado; empero ¡ay de aquel hombre por el cual es entregado!
Sin Čovječji, istina, ide kako je određeno, ali jao čovjeku onomu koji ga predaje.”
23 Ellos entonces comenzaron a preguntar entre sí, cual de ellos sería el que había de hacer esto.
I oni se počeše ispitivati tko bi od njih mogao takvo što učiniti.
24 Y hubo también entre ellos una contienda, quién de ellos parecía ser el mayor.
Uto nasta među njima prepirka tko bi od njih bio najveći.
25 Entonces él les dijo: Los reyes de las naciones se enseñorean de ellas; y los que sobre ellas tienen potestad, son llamados bienhechores:
A on im reče: “Kraljevi gospoduju svojim narodima i vlastodršci nazivaju sebe dobrotvorima.
26 Mas vosotros, no así: antes el que es mayor entre vosotros, sea como el más mozo; y el que precede, como el que sirve.
Vi nemojte tako! Naprotiv, najveći među vama neka bude kao najmlađi; i predstojnik kao poslužitelj.
27 Porque ¿cuál es mayor, el que se asienta a la mesa, o el que sirve? ¿No es el que se asienta a la mesa? mas yo soy entre vosotros como el que sirve.
Ta tko je veći? Koji je za stolom ili koji poslužuje? Zar ne onaj koji je za stolom? A ja sam posred vas kao onaj koji poslužuje.”
28 Empero vosotros sois los que habéis permanecido conmigo en mis tentaciones:
“Da, vi ste sa mnom ustrajali u mojim kušnjama.
29 Yo pues os ordeno un reino, como mi Padre me lo ordenó a mí;
Ja vam stoga u baštinu predajem kraljevstvo što ga je meni predao moj Otac:
30 Para que comáis y bebáis en mi mesa en mi reino; y os asentéis sobre tronos juzgando a las doce tribus de Israel.
da jedete i pijete za mojim stolom u kraljevstvu mojemu i sjedite na prijestoljima sudeći dvanaest plemena Izraelovih.”
31 Dijo también el Señor: Simón, Simón, he aquí, que Satanás os ha pedido para zarandearos como a trigo;
“Šimune, Šimune, evo Sotona zaiska da vas prorešeta kao pšenicu.
32 Mas yo he rogado por ti que tu fe no falte; y tú cuando te conviertas, confirma a tus hermanos.
Ali ja sam molio za tebe da ne malakše tvoja vjera. Pa kad k sebi dođeš, učvrsti svoju braću.”
33 Y él le dijo: Señor, dispuesto estoy a ir contigo, tanto a la cárcel, como a la muerte.
Petar mu reče: “Gospodine, s tobom sam spreman i u tamnicu i u smrt.”
34 Y él dijo: Pedro, te digo que el gallo no cantará hoy, antes que tú niegues tres veces que me conoces.
A Isus će mu: “Kažem ti, Petre, neće se danas oglasiti pijetao dok triput ne zatajiš da me poznaš.”
35 Y a ellos dijo: Cuando os envié sin bolsa, y sin alforja, y sin zapatos, ¿os faltó algo? Y ellos dijeron: Nada.
I reče: “Kad sam vas poslao bez kese i bez torbe i bez sandala, je li vam što nedostajalo?” Oni odgovore: “Ništa.”
36 Entonces les dijo: Pues ahora el que tiene bolsa, tóme la; y también su alforja; y el que no tiene espada, venda su capa y cómprela.
Nato će im: “No sada tko ima kesu, neka je uzme! Isto tako i torbu! A koji nema, neka proda svoju haljinu i neka kupi sebi mač
37 Porque os digo, que aun es menester que se cumpla en mí aquello que está escrito: Y con los malos fue contado; porque lo que está escrito de mí, su cumplimiento tiene.
jer kažem vam, ono što je napisano treba se ispuniti na meni: Među zlikovce bi ubrojen. Uistinu, sve što se odnosi na mene ispunja se.”
38 Entonces ellos dijeron: Señor, he aquí, dos espadas hay aquí. Y él les dijo: Basta.
Oni mu rekoše: “Gospodine, evo ovdje dva mača!” Reče im: “Dosta je!”
39 Y saliendo, se fue, según su costumbre, al monte de las Olivas; y sus discípulos también le siguieron.
Tada iziđe te se po običaju zaputi na Maslinsku goru. Za njim pođoše i njegovi učenici.
40 Y como llegó a aquel lugar, les dijo: Orád para que no entréis en tentación.
Kada dođe onamo, reče im: “Molite da ne padnete u napast!”
41 Y él se apartó de ellos como un tiro de piedra; y puesto de rodillas, oró,
I otrgnu se od njih koliko bi se kamenom dobacilo, pade na koljena pa se molio:
42 Diciendo: Padre, si quieres, pasa esta copa de mí, empero no se haga mi voluntad, mas la tuya.
“Oče! Ako hoćeš, otkloni ovu čašu od mene. Ali ne moja volja, nego tvoja neka bude!”
43 Y le apareció un ángel del cielo esforzándole.
A ukaza mu se anđeo s neba koji ga ohrabri. A kad je bio u smrtnoj muci, usrdnije se molio.
44 Y estando en agonía, oraba más intensamente; y fue su sudor como gotas grandes de sangre, que descendían hasta la tierra.
I bijaše znoj njegov kao kaplje krvi koje su padale na zemlju.
45 Y como se levantó de la oración, y vino a sus discípulos, los halló durmiendo de tristeza.
Usta od molitve, dođe učenicima i nađe ih snene od žalosti
46 Y les dijo: ¿Qué, dormís? Levantáos, y orád que no entréis en tentación.
pa im reče: “Što spavate? Ustanite! Molite da ne padnete u napast!”
47 Estando aun hablando él, he aquí, una multitud de gente, y el que se llamaba Júdas, uno de los doce, iba delante de ellos; y se llegó a Jesús, para besarle.
Dok je on još govorio, eto svjetine, a pred njom jedan od dvanaestorice, zvani Juda. On se približi Isusu da ga poljubi.
48 Entonces Jesús le dijo: ¿Júdas, con un beso entregas al Hijo del hombre?
Isus mu reče: “Juda, poljupcem Sina Čovječjeg predaješ?”
49 Y viendo los que estaban junto a él lo que había de ser, le dijeron: Señor, ¿heriremos con espada?
A oni oko njega, vidjevši što se zbiva, rekoše: “Gospodine, da udarimo mačem?”
50 Y uno de ellos hirió al criado del sumo sacerdote, y le quitó la oreja derecha.
I jedan od njih udari slugu velikoga svećenika i odsiječe mu desno uho.
51 Y respondiendo Jesús, dijo: Dejád hasta aquí. Y tocando su oreja, le sanó.
Isus odgovori: “Pustite! Dosta!” Onda se dotače uha i zacijeli ga.
52 Dijo después Jesús a los príncipes de los sacerdotes, y a los capitanes del templo, y a los ancianos que habían venido contra él: ¿Cómo a ladrón habéis salido con espadas y con palos?
Nato Isus reče onima koji se digoše na nj, glavarima svećeničkim, zapovjednicima hramskim i starješinama: “Kao na razbojnika iziđoste s mačevima i toljagama!
53 Habiendo estado con vosotros cada día en el templo, no extendisteis las manos contra mí; mas ésta es vuestra hora, y la potestad de las tinieblas.
Danomice bijah s vama u Hramu i ne digoste ruke na me. No ovo je vaš čas i vlast Tmina.”
54 Y prendiéndole, le trajeron, y metiéronle en casa del príncipe de los sacerdotes. Y Pedro le seguía de lejos.
Uhvatiše ga dakle, odvedoše i uvedoše u dom velikoga svećenika. Petar je išao za njim izdaleka.
55 Y habiendo encendido fuego en medio del atrio, y sentándose todos al derredor, se sentó también Pedro entre ellos.
A posred dvorišta naložiše vatru i posjedaše uokolo. Među njih sjedne Petar.
56 Y como una criada le vio que estaba sentado al fuego, puestos los ojos en él, dijo: Y éste con él era.
Ugleda ga neka sluškinja gdje sjedi kraj vatre, oštro ga pogleda i reče: “I ovaj bijaše s njim!”
57 Entonces él lo negó, diciendo: Mujer, no le conozco.
A on zanijeka: “Ne znam ga, ženo!”
58 Y un poco después viéndole otro, dijo: Y tú de ellos eras. Y Pedro dijo: Hombre, no soy.
Malo zatim opazi ga netko drugi i reče: “I ti si od njih!” A Petar reče: “Čovječe, nisam!”
59 Y como una hora pasada, otro afirmaba, diciendo: Verdaderamente también éste estaba con él; porque es Galileo.
I nakon otprilike jedne ure drugi neki navaljivaše: “Doista, i ovaj bijaše s njim! Ta Galilejac je!”
60 Y Pedro dijo: Hombre, no sé lo que dices. Y luego, estando aun él hablando, el gallo cantó.
A Petar će: “Čovječe, ne znam što govoriš!” I umah, dok je on još govorio, oglasi se pijetao.
61 Entonces, vuelto el Señor, miró a Pedro; y Pedro se acordó de la palabra del Señor, como le había dicho. Antes que el gallo dé voz me negarás tres veces.
Gospodin se obazre i upre pogled u Petra, a Petar se spomenu riječi Gospodinove, kako mu ono reče: “Prije nego se danas pijetao oglasi, zatajit ćeš me tri puta.”
62 Y saliendo fuera Pedro, lloró amargamente.
I iziđe te gorko zaplaka.
63 Y los hombres que tenían a Jesús, burlaban de él, hiriéndo le.
A ljudi koji su Isusa čuvali udarajući ga poigravali se njime
64 Y cubriéndole herían su rostro, y preguntábanle, diciendo: Profetiza, ¿quién es el que te hirió?
i zastirući mu lice, zapitkivali ga: “Proreci tko te udario!”
65 Y decían otras muchas cosas injuriándole.
I mnogim se drugim pogrdama nabacivali na nj.
66 Y como fue de día, se juntaron los ancianos del pueblo, y los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, y le trajeron a su concilio,
A kad se razdanilo, sabra se starješinstvo narodno, glavari svećenički i pismoznanci te ga dovedoše pred svoje Vijeće
67 Diciendo: ¿Eres tú el Cristo? dínoslo. Y les dijo: Si os lo dijere, no creereis;
i rekoše: “Ako si ti Krist, reci nam!” A on će im: “Ako vam reknem, nećete vjerovati;
68 Y también si os preguntare, no me responderéis, ni me soltaréis;
ako vas zapitam, nećete odgovoriti.
69 Mas desde ahora el Hijo del hombre se asentará a la diestra del poder de Dios.
No od sada će Sin Čovječji sjedjeti zdesna Sile Božje.”
70 Y dijeron todos: ¿Luego tú eres el Hijo de Dios? Y él les dijo: Vosotros lo decís, que yo soy.
Nato svi rekoše: “Ti si, dakle, Sin Božji!” On im reče: “Vi velite! Ja jesam!”
71 Entonces ellos dijeron: ¿Qué más testimonio deseamos? porque nosotros lo hemos oído de su boca.
Nato će oni: “Što nam još svjedočanstvo treba? Ta sami smo čuli iz njegovih usta!”

< San Lucas 22 >