San Lucas 22
1 Y estaba cerca el día de la fiesta de los panes sin levadura, que se llama la pascua.
अखमीरी तिहारेरी दिहाड़ी ज़ैस जो फ़सह ज़ोतन नेड़े ओरी थी।
2 Y los príncipes de los sacerdotes, y los escribas procuraban como le matarían; mas tenían miedo del pueblo.
प्रधान याजक ते शास्त्री मौको तोपने लोरे थिये कि यीशु केन्च़रे मारम। किजोकि तैना लोकन करां डरते थिये।
3 Y entró Satanás en Júdas, que tenía por sobrenombre Iscariote, el cual era uno del número de los doce.
ते शैतान यहूदा मां बेस्सी जेव तैस जो इस्करियोती भी ज़ोते थिये, ते तै यीशुएरे 12 चेलन मां गनो गातो थियो।
4 Y fue, y habló con los príncipes de los sacerdotes, y con los magistrados, de como se le entregaría.
दे तै प्रधान याजकन ते प्रार्थना घरेरे किछ खास पुच्छ़ने गन्ने लोकन कां जेव ते तैन सेइं मुशोरो केरने लगो कि केन्च़रे सेइं यीशु तैन केरे हवाले केरी बटते।
5 Los cuales se holgaron, y concertaron de darle dinero.
तैना बड़े खुशी भोए ते तैस पेंइसे देनेरो वादो कियो।
6 Y prometió; y buscaba oportunidad para entregarle a ellos sin estar presente la multitud.
तैनी तैन केरि गल मन्नी ते मौको तोपने लगो, कि यीशु केन्च़रे सेइं तैन केरे हावाले केरे ते केन्ची पतो न लग्गे।
7 Y vino el día de los panes sin levadura, en el cual era menester matar la pascua.
अखमीरी रोट्टरू तिहार नेड़े ओरू थियूं, ज़ैस फ़सह तिहारे मां गबड़ेरू बलिदान देनू ज़रूरी थियूं।
8 Y envió a Pedro, y a Juan, diciendo: Id, aparejádnos la pascua, para que comamos.
यीशुए पतरस ते यूहन्ना एन ज़ोइतां भेज़े, “कि गाथ ते इश्शे लेइ फ़सह तिहारेरी रोट्टी तियार केरा।”
9 Y ellos le dijeron: ¿Dónde quieres que la aparejemos?
चेलेईं पुच़्छ़ू, “कि तू कोड़ि चातस कि अस तींजो फ़सह तिहारेरी रोट्टी तियार केरम?”
10 Y él les dijo: He aquí, como entraréis en la ciudad, os encontrará un hombre que lleva un cántaro de agua: seguídle hasta la casa donde entrare;
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “नगर मां गाते तुसन अक मैन्हु मैलनोए ज़ै पैनेरो घड़ो घिन्तां च़लोरो भोनोए, तैस पत्ती गेइयथ ते ज़ैस घरे मां तै गालो तुस भी गेइयथ।
11 Y decíd al padre de la familia de la casa: El Maestro te dice: ¿Dónde está el aposento donde tengo de comer la pascua con mis discípulos?
तैसेरे मालिके सेइं ज़ोइयथ कि गुरे ज़ोरूए कि ट्लाहना केरि ठार कोड़ि आए, ज़ैड़ी अवं अपने चेलन सेइं साथी फ़सह तिहारेरी रोट्टी खेइ सेखी?
12 Entonces él os mostrará un gran cenadero aderezado, aparejád la allí.
तै तुसन दोपरे नेइतां अक बड्डो कमरो हिरालो ज़ै खूब रोड़ेच़ारे सज़ैवरो भोनोए तैड़ी इश्शे लेइ तियारी केरथ।”
13 Y yendo ellos halláronlo todo como les había dicho; y aparejaron la pascua.
तैनेईं तैड़ी गेइतां सब किछ तेरहु लाव ज़ेरू तैनी ज़ोरू थियूं, ते तैड़ी फ़सह तिहारेरी रोट्टी तियार की।
14 Y como fue hora, se sentó a la mesa; y con él los doce apóstoles.
ज़ैखन रोट्टी खानेरो मौको अव त यीशु अपने प्रेरितन सेइं साथी बिश्शोरे थिये।
15 Y les dijo: Con deseo he deseado comer con vosotros esta pascua antes que padezca.
ते यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मेरी ए बड़ी इच्छा थी, कि अपनो दुःख झ़ल्लने (मरने) करां पेइले एक्की बार फ़सह तिहारेरी रोट्टी तुसन सेइं साथी खेइ।
16 Porque os digo, que no comeré más de ella, hasta que sea cumplido en el reino de Dios.
किजोकि अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, कि अज़ेरां पत्ती तांतगर न किछ खेइ सेखी, ज़ां तगर परमेशरेरे राज़्ज़ेरू कम पूरू न भोए।”
17 Y tomando la copa, habiendo hecho gracias, dijo: Tomád esto, y distribuíd lo entre vosotros.
फिरी यीशुए दाछ़रे रसेरो कटोरो ट्लातो ते परमेशरेरू शुक्र केरतां चेलन दित्तो ते ज़ोवं, “यांथ ते एप्पू मांमेइं बंटा।
18 Porque os digo, que no beberé del fruto de la vid, hasta que el reino de Dios venga.
किजोकि अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि अज़ेरां पत्ती दाछ़ारो ए रस फिरी तांतगर न पीलो ज़ां तगर परमेशरेरू राज़ न एज्जे।”
19 Y tomando pan, habiendo hecho gracias, lo rompió, y les dio, diciendo: éste es mi cuerpo, que por vosotros es dado; hacéd esto en memoria de mí.
फिरी यीशुए रोट्टी ट्लाती ते परमेशरेरू शुक्र केरतां ट्लोड़ी ते तैसेरे टुक्ड़े बनेइतां अपने चेलन एन ज़ोइतां दित्ती, “कि ई मेरी जाने ज़ै तुश्शे लेइ अवं देताईं ते तुस भी मेरी यादगैरी मां एन्ने केरते रेइयथ।”
20 Asimismo también la copa, después que hubo cenado, diciendo: Esta copa es el nuevo testamento en mi sangre, que por vosotros se derrama.
एन्च़रे रोट्टी खानेरे बाद तैनी कटोरो ट्लातो ते चेलन कां दित्तो ते ज़ोवं, “कि ई कटोरो मेरो तैस खूनेरो नंव्वो करारे ज़ै तुश्शे लेइ दित्तोरोए।
21 Con todo eso, he aquí, la mano del que me entrega está conmigo en la mesa.
पन हेरा मीं ट्लुवांने बालो मीं सेइं साथी खाने लोरोए।
22 Y a la verdad el Hijo del hombre va según lo que está determinado; empero ¡ay de aquel hombre por el cual es entregado!
किजोकि मैनेरू मट्ठू त हुनी च़लोरोस ज़ेन्च़रे कि तैसेरेलेइ पेइले एन पक्कू भोरूए पन तैस मैन्हु पुड़ अफ़सोस ज़ेसेरे हथेइं तै गिरफ्तार भोए।”
23 Ellos entonces comenzaron a preguntar entre sí, cual de ellos sería el que había de hacer esto.
एन शुन्तां तैना एप्पू मांमेइं पुच्छ़ने लगे, “असन मां एरो ज़ेरो कौने ज़ै एन कम केरेलो?”
24 Y hubo también entre ellos una contienda, quién de ellos parecía ser el mayor.
तैन एस गल्ली पुड़ एप्पू मांमेइं बेंस भोइ कि असन मां बड्डो कौने?
25 Entonces él les dijo: Los reyes de las naciones se enseñorean de ellas; y los que sobre ellas tienen potestad, son llamados bienhechores:
यीशु तैन सेइं ज़ोवं, “गैर कौमन पुड़ तैन केरे राज़े राज़ केरतन, ते ज़ैन केरो तैन पुड़ अधिकारे भोते तैन जो भलाई केरनेबाले ज़ोतन।
26 Mas vosotros, no así: antes el que es mayor entre vosotros, sea como el más mozo; y el que precede, como el que sirve.
पन तुसन मां एरू लोड़े भोवरू, तुसन मां ज़ै बड्डोए तै निकड़ेरे बराबर बने ते ज़ै खास आए तै सेवकेरे बराबर बने।
27 Porque ¿cuál es mayor, el que se asienta a la mesa, o el que sirve? ¿No es el que se asienta a la mesa? mas yo soy entre vosotros como el que sirve.
किजोकि बड्डो कौने? ज़ै तैस कां साथी बिशोरोए या तै ज़ै तैसेरो चेलोए? कुन तै तैस कां नईं बिशोरो? पन अवं त तुसन मां अक सेवकेरे बराबर आईं।
28 Empero vosotros sois los que habéis permanecido conmigo en mis tentaciones:
पन तुस तैना आथ ज़ैना मेरी अज़मैइशरे मौके बराबर मीं सेइं साथी रातथ।
29 Yo pues os ordeno un reino, como mi Padre me lo ordenó a mí;
ज़ेन्च़रे बाजी मीं अक राज़ दित्तोरूए अवं भी तुसन अक राज़ देताईं।
30 Para que comáis y bebáis en mi mesa en mi reino; y os asentéis sobre tronos juzgando a las doce tribus de Israel.
ताके तुस मेरे राज़्ज़े मां मीं सेइं साथी बिश्तां खाथ पीथ, बल्के बडे-बडे शाही तखतन पुड़ बिश्तां इस्राएलेरे 12 गोत्रां केरो इन्साफ केरेले।”
31 Dijo también el Señor: Simón, Simón, he aquí, que Satanás os ha pedido para zarandearos como a trigo;
“शमौन, शमौन, खबरदार रा, शैताने परमेशरे करां अज़ाज़त मग्गोरीए कि तुसन सेब्भन परखे, कि रोड़े बुरे करां अलग केरे ज़ेन्च़रे ज़मीनदार गेहुंन करां झ़ाझ़ अलग केरते।
32 Mas yo he rogado por ti que tu fe no falte; y tú cuando te conviertas, confirma a tus hermanos.
पन मीं तेरे लेइ प्रार्थना की, कि तू मीं पुड़ विश्वास केरनो न शारस, ज़ैखन तू मन फिरास त अपने विश्वासी ढ्लान मज़बूत केरां।”
33 Y él le dijo: Señor, dispuesto estoy a ir contigo, tanto a la cárcel, como a la muerte.
पतरसे यीशु सेइं ज़ोवं, “हे परमेशर तीं सेइं अवं कैद भोने बल्के मरनेरे लेइ भी तियार आईं।”
34 Y él dijo: Pedro, te digo que el gallo no cantará hoy, antes que tú niegues tres veces que me conoces.
पन यीशुए ज़ोवं, “हे पतरस अवं तीं सेइं ज़ोताईं कि अज़ कुकड़े बांग देने करां पेइले तू मेरो ट्लाई बार इन्कार केरेलो कि अवं एस न ज़ैनी।”
35 Y a ellos dijo: Cuando os envié sin bolsa, y sin alforja, y sin zapatos, ¿os faltó algo? Y ellos dijeron: Nada.
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “कि ज़ेइस मीं तुस खुशखबरी शुनाने, बगैर बेटवे, बूटां ते झोलेरे बगैर भेज़ोरे थिये त तुस केन्ची चीज़ारे घटी भोइ?” तैनेईं ज़ोवं, “केन्ची चीज़री नईं।”
36 Entonces les dijo: Pues ahora el que tiene bolsa, tóme la; y también su alforja; y el que no tiene espada, venda su capa y cómprela.
यीशु तैन सेइं ज़ोवं, “पन हुनी ज़ैस कां बेटवो भोए ते साथी रखे ते एन्च़रे झोलो भी ते ज़ैस कां तलवार न भोए तै अपनू कोट बेच़तां भी तलवार घिन्ने।
37 Porque os digo, que aun es menester que se cumpla en mí aquello que está escrito: Y con los malos fue contado; porque lo que está escrito de mí, su cumplimiento tiene.
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि ई गल्ले ज़ै पवित्रशास्त्रे मां लिखोरीए, कि तै पूरी भोए। तै बुरे लोकन सेइं साथी गनो जेव! एल्हेरेलेइ मेरे बारे मां लिखोरी गल्लां पूरी भोने लोरिन।”
38 Entonces ellos dijeron: Señor, he aquí, dos espadas hay aquí. Y él les dijo: Basta.
तैनेईं ज़ोवं, “हे प्रभु हेर इड़ी दूई तलवारन।” तैनी तैन सेइं ज़ोवं “बेड़ि आन।”
39 Y saliendo, se fue, según su costumbre, al monte de las Olivas; y sus discípulos también le siguieron.
फिरी तै बेइर निस्सो ते ज़ेन्च़रे तैसेरो दस्तूर थियो, तै ज़ैतून पहाड़े पुड़ जो च़लो जेव ते तैसेरे चेले भी तैस सेइं साथी च़ले जे।
40 Y como llegó a aquel lugar, les dijo: Orád para que no entréis en tentación.
तैस ठैरी पुज़तां तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “प्रार्थना केरा ताके तुस अज़मैइशी मां न पेथ।”
41 Y él se apartó de ellos como un tiro de piedra; y puesto de rodillas, oró,
यीशुए तैन करां थोड़े ज़ेरे अग्गर गेइतां ज़ैधू केरे भारे बिश्तां प्रार्थना केरने लगो।
42 Diciendo: Padre, si quieres, pasa esta copa de mí, empero no se haga mi voluntad, mas la tuya.
“हे बाजी अगर तेरी मर्ज़ी भोए त ई दुखेरो कटोरो मीं करां दूर केर, पन फिरी भी मेरी मर्ज़ी पूरी न भोए बल्के तेरी मर्ज़ी पूरी भोए।”
43 Y le apareció un ángel del cielo esforzándole.
तैखन तैनी अम्बरेरां अक स्वर्गदूत लाव ज़ै तैस शक्ति देतो थियो।
44 Y estando en agonía, oraba más intensamente; y fue su sudor como gotas grandes de sangre, que descendían hasta la tierra.
ते तै परेशान भोइतां होरि जादे दिले सेइं प्रार्थना केरने लगो ते तैसेरो पिसीनो बुझ़ा कि खूनेरे बडे-बडे तेप्पु तल्ले झ़ड़ते थिये।
45 Y como se levantó de la oración, y vino a sus discípulos, los halló durmiendo de tristeza.
प्रार्थना केरनेरे बाद यीशु अपने चेलन कां वापस अव ते तैना गम्मेरे मारे झ़ुलोरे मैल्ले।
46 Y les dijo: ¿Qué, dormís? Levantáos, y orád que no entréis en tentación.
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुस किजो झ़ुल्लोरेथ उठा ते प्रार्थना केरा ताके अज़मैइशी मां न राथ।”
47 Estando aun hablando él, he aquí, una multitud de gente, y el que se llamaba Júdas, uno de los doce, iba delante de ellos; y se llegó a Jesús, para besarle.
हेजू यीशुए गल ज़ोने लोरो थियो, त मैन्हु केरो अक जथो तैड़ी पुज़ो ते बारहन मरां अक ज़ेसेरू नवं यहूदा थियूं, तैन सेइं अग्री-अग्री थियो, ते तै यीशु फुम्मड़ी देने अगर अव।
48 Entonces Jesús le dijo: ¿Júdas, con un beso entregas al Hijo del hombre?
पन यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “यहूदा कुन तू एक्की फुम्मड़ी सेइं मीं मैनेरे मट्ठे ट्लुवातस?”
49 Y viendo los que estaban junto a él lo que había de ser, le dijeron: Señor, ¿heriremos con espada?
ज़ैखन यीशुएरे सैथेईं एन सब हेरू त तैनेईं ज़ोवं, “हे प्रभु कुन अस तलवार च़लाम?”
50 Y uno de ellos hirió al criado del sumo sacerdote, y le quitó la oreja derecha.
ते तैन मरां एक्के महायाजकेरे नौकरे पुड़ तलवारां च़लाई ते तैसेरो तैनी कन्न उड़ाव।
51 Y respondiendo Jesús, dijo: Dejád hasta aquí. Y tocando su oreja, le sanó.
पन यीशुए जुवाब दित्तो, “बस्सा बड़ू भोइ जेवं।” ते यीशुए तैसेरो कन्न तैखने हथ लेइतां बझ़ाव।
52 Dijo después Jesús a los príncipes de los sacerdotes, y a los capitanes del templo, y a los ancianos que habían venido contra él: ¿Cómo a ladrón habéis salido con espadas y con palos?
तैखन यीशुए प्रधान याजकन ते मन्दरेरे सिपाही ते बुज़ुर्ग ज़ैन तैस गिरफ्तार केरने ओरे थिये तैन जो ज़ोवं, “तुस कुन तलवारां ते डंडे घिन्तां मीं डैकू बुझ़तां ट्लाने ओरेथ?
53 Habiendo estado con vosotros cada día en el templo, no extendisteis las manos contra mí; mas ésta es vuestra hora, y la potestad de las tinieblas.
ज़ेइस अवं तुसन सेइं साथी मन्दरे मां भोतो थियो, त तुसेईं मीं सेइं हथ न लाव, पन ई त तुश्शे आंधरेरे मौकेरो अधिकारे।”
54 Y prendiéndole, le trajeron, y metiéronle en casa del príncipe de los sacerdotes. Y Pedro le seguía de lejos.
ज़ैखन तैनेईं यीशु ट्लातो तैस तैट्ठां नेइतां महायाजकेरे घरे नीयो, पतरस भी पत्तपति बल्हे-बल्हे तैरां जेव।
55 Y habiendo encendido fuego en medio del atrio, y sentándose todos al derredor, se sentó también Pedro entre ellos.
तैनेईं अंगने मां अग बालोरी थी ते सब बिश्तां अग तपने लोरे थिये ते पतरस भी तैन मां थियो।
56 Y como una criada le vio que estaba sentado al fuego, puestos los ojos en él, dijo: Y éste con él era.
ते अक कुआन्श अग्गी कां बिशोरी तकने लोरी थी ते पतरसेरां तेकतां ज़ोने लगी, “कि ई मैन्हु भी तैस सेइं साथी थियो।”
57 Entonces él lo negó, diciendo: Mujer, no le conozco.
पन पतरसे इन्कार केरतां ज़ोवं, “हे कुआन्शे अवं एस न ज़ैनी ए कौने।”
58 Y un poco después viéndole otro, dijo: Y tú de ellos eras. Y Pedro dijo: Hombre, no soy.
थोड़ी सैइत्रां पत्ती होरे एक्के पतरसेरां तेकतां ज़ोवं, “तू भी तैन्ना केरो साथिस।” पन पतरसे ज़ोवं, “नईं अवं नईं।”
59 Y como una hora pasada, otro afirmaba, diciendo: Verdaderamente también éste estaba con él; porque es Galileo.
कोई एक्की घेंटेरे बाद केन्चे होरे बड़े याकीने सेइं ज़ोवं, “ई मैन्हु पक्को तैस सेइं साथी थियो, किजोकि ए भी गलीली आए।”
60 Y Pedro dijo: Hombre, no sé lo que dices. Y luego, estando aun él hablando, el gallo cantó.
पन पतरसे इन्कार केरतां ज़ोवं, “अवं एस न ज़ैनी तू कुन ज़ोतस?” हेजू पतरसे ए गल ज़ोने लोरो थियो, त कुकड़े बांग दित्ती।
61 Entonces, vuelto el Señor, miró a Pedro; y Pedro se acordó de la palabra del Señor, como le había dicho. Antes que el gallo dé voz me negarás tres veces.
ते प्रभुए फिरतां पतरसेरे पासे तक्कू ते पतरसे परमेशरेरी तै गल याद आई, ज़ै तैनी पतरसे सेइं ज़ोरी थी, “कि अज़ कुकड़े बांग देने करां पेइले तू मेरो ट्लाई बार इन्कार केरेलो।”
62 Y saliendo fuera Pedro, lloró amargamente.
ते पतरस बेइर गेइतां ज़ोरे-ज़ोरे लेरां देने लगो।
63 Y los hombres que tenían a Jesús, burlaban de él, hiriéndo le.
ज़ैने मैनेईं यीशु अपने कब्ज़े मां कियोरो थियो, तैना तैसेरी हासी बनाते थिये ते कने तैस बाते थिये।
64 Y cubriéndole herían su rostro, y preguntábanle, diciendo: Profetiza, ¿quién es el que te hirió?
तैना यीशुएरी एछ़्छ़न पुड़ पट्टी बेन्धतां बाते थिये ते पुछ़ते थिये, “भविष्यिवाणी केर ते ज़ो केनि बाहोरिए?”
65 Y decían otras muchas cosas injuriándole.
ते तैनेईं एन्च़रे होरि भी बेड़ि गल्लां ज़ोई ते तैसेरी तुहीन की।
66 Y como fue de día, se juntaron los ancianos del pueblo, y los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, y le trajeron a su concilio,
झ़ेझ़ां बुज़ुर्ग लोक ते प्रधान याजक ते शास्त्री लोकेईं यीशु अपने महासभाई मां आनो,
67 Diciendo: ¿Eres tú el Cristo? dínoslo. Y les dijo: Si os lo dijere, no creereis;
ते ज़ोने लगे, “अगर तू मसीह आस त ज़ो!” यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अगर अवं तुसन ज़ोईं भी त तुस मेरू याकीन न केरेले।
68 Y también si os preguntare, no me responderéis, ni me soltaréis;
ते अगर अवं तुसन पुछ़ी त तुस जुवाबे न देले।
69 Mas desde ahora el Hijo del hombre se asentará a la diestra del poder de Dios.
पन अज़ेरां बाद मैनेरू मट्ठू परमेशरेरे देइने पासे बिशोरू लाएले।”
70 Y dijeron todos: ¿Luego tú eres el Hijo de Dios? Y él les dijo: Vosotros lo decís, que yo soy.
एस गल्ली पुड़ तैना सब ज़ोने लगे, “तू परमेशरेरू मट्ठू आस?” यीशुए जुवाब दित्तो, “तुस एप्पू मींजो ज़ोतथ कि तू आस?”
71 Entonces ellos dijeron: ¿Qué más testimonio deseamos? porque nosotros lo hemos oído de su boca.
तैनेईं ज़ोवं, “हुनी असन होरि शाहादतां केरि कुन ज़रूरीए? किजोकि असेईं एसेरी ज़बान शुनेरूए।”
