Lamentaciones 3

1 Yo soy un hombre que vio aflicción en la vara de su enojo.

Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

2 Guióme, y me llevó en tinieblas, mas no en luz.

O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

3 Ciertamente contra mí volvió, y revolvió su mano todo el día.

Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

4 Hizo envejecer mi carne y mi piel: quebrantó mis huesos.

Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

5 Edificó contra mí, y cercó me de tóxico, y de trabajo.

Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

6 Asentóme en oscuridades como los muertos para siempre.

Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

7 Cercóme de seto, y no saldré: agravó mis grillos.

Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

8 Aun cuando clamé, y di voces, cerró mi oración.

Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

9 Cercó de seto mis caminos a piedra tajada: torció mis senderos.

Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

10 Oso que asecha fue para mí, león en escondrijos.

Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

11 Torció mis caminos, y despedazóme: tornóme asolado.

Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

12 Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.

Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

13 Hizo entrar en mis riñones la saetas de su aljaba.

Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

14 Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

15 Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.

O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

16 Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

17 Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

18 Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

19 Acuérdate de mi aflicción, y de mi abatimiento, del ajenjo, y de la hiel.

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

20 Acordándose se acordará, porque mi alma es humillada en mí.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

21 Esto reduciré a mi corazón; por tanto esperaré.

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

22 Misericordias de Jehová son, que no somos consumidos; porque sus misericordias nunca desfallecieron.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

23 Nuevas cada mañana: grande es tu fe.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

24 Mi parte es Jehová, dijo mi alma: por tanto a él esperaré.

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

25 Bueno es Jehová a los que en él esperan, al alma que le buscare.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

26 Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

27 Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su mocedad.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

28 Asentarse ha solo, y callará; porque llevó sobre sí.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

29 Pondrá su boca en el polvo, si quizá habrá esperanza.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

30 Dará la mejilla al que le hiriere: hartarse ha de afrenta.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

31 Porque el Señor no desechará para siempre.

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

32 Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

33 Porque no aflige, ni congoja de su corazón a los hijos de los hombres.

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

34 Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra;

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

35 Para hacer apartar el derecho del hombre delante de la presencia del Altísimo;

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

36 Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

37 ¿Quién será pues aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

38 ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

39 ¿Por qué pues tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

40 Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

41 Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

42 Nosotros habemos rebelado, y fuimos desleales: por tanto tú no perdonaste.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

43 Tendiste la ira, y perseguístenos; mataste, no perdonaste.

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

44 Cubrístete de nube, porque no pasase la oración.

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

45 Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

46 Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

47 Temor, y lazo fue a nosotros, asolamiento, y quebrantamiento.

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

48 Ríos de aguas echan mis ojos por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

49 Mis ojos destilan, y no cesan; porque no hay relajación,

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

50 Hasta que Jehová mire, y vea desde los cielos.

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

51 Mis ojos contristaron a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

52 Cazando me cazarón mis enemigos como a ave, sin porqué.

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

53 Ataron mi vida en mazmorra, y pusieron piedra sobre mí.

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

54 Aguas vinieron de avenida sobre mi cabeza: yo dije: Muerto soy.

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

55 Invoqué tu nombre, o! Jehová, desde la cárcel profunda.

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

56 Oíste mi voz: no escondas tu oído a mi clamor, para que yo respire.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

57 Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

58 Pleiteaste, Señor, la causa de mi alma, redimiste mi vida.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

59 Tú has visto, o! Jehová, mi sin razón: pleitea mi causa.

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

60 Tú has visto, toda su venganza, todos sus pensamientos contra mí.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

61 Tu has oído la afrenta de ellos, o! Jehová, todos sus pensamientos contra mí:

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

62 Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su pensamiento contra mí siempre.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

63 Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

64 Págales paga, o! Jehová, según la obra de sus manos.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

65 Dáles ansia de corazón, dáles tu maldición.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

66 Persíguelos en furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, o! Jehová.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!