Job 11

1 Y respondió Sofar Naamatita, y dijo:

Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

2 ¿Las muchas palabras, no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?

Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

3 ¿Tus mentiras harán callar los hombres? ¿y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?

Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

4 Tú dices: Mi manera de vivir es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.

Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

5 Mas, ¡oh quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo!

O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

6 Y que te declarara los secretos de la sabiduría: porque dos tantos mereces según la ley; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.

Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

7 ¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?

Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

8 Es más alto que los cielos, ¿qué harás? es más profundo que el infierno, ¿cómo le conocerás? (Sheol h7585)

Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

9 Su medida es más larga que la tierra, y más ancha que la mar.

Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

10 Si cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?

Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

11 Porque el conoce a los hombres vanos: y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?

On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

12 El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.

Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

13 Si tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos:

Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

14 Si alguna iniquidad está en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que en tus habitaciones more maldad:

Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

15 Entonces levantarás tu rostro de mancha, y serás fuerte, y no temerás;

Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

16 Y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él, como de aguas que pasaron.

Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

17 Y en mitad de la siesta se levantará bonanza: resplandecerás, y serás como la mañana.

I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

18 Y confiarás, que habrá esperanza; y cabarás, y dormirás seguro.

Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

19 Y acostarte has, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.

Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

20 Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será dolor de alma.

Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.