Eclesiastés 10

1 Las moscas muertas hacen heder y dar mal olor el perfume del perfumador; y al estimado por sabiduría y honra una pequeña insensatez.

Venenaj muŝoj putrigas kaj haladzigas la oleon de parfumisto; pli ŝatata ol saĝo kaj honoro ofte estas malgranda malsaĝaĵo.

2 El corazón del sabio está a su mano derecha: mas el corazón del insensato, a su mano izquierda.

La koro de saĝulo estas ĉe lia dekstra flanko, kaj la koro de malsaĝulo ĉe lia maldekstra.

3 Y aun cuando el insensato va por el camino, su cordura falta; y dice a todos: insensato es.

Kaj eĉ en la vojo, laŭ kiu iras malsaĝulo, mankas al li saĝo, kaj al ĉiu li diras, ke li estas malsaĝulo.

4 Si espíritu de señor te acometiere, no dejes tu lugar; porque la flojedad hará reposar grandes pecados.

Se atakos vin kolero de reganto, ne forlasu vian lokon, ĉar mildeco pardonigas eĉ grandajn krimojn.

5 Hay otro mal que ví debajo del sol, como salido de delante del señor por yerro:

Ekzistas malbono, kiun mi vidis sub la suno; ĝi estas kvazaŭ eraro, venanta de la reganto:

6 La insensatez está asentada en grandes alturas; y los ricos están sentados en bajeza.

senscieco estas metata tre alte, kaj la riĉuloj sidas malalte.

7 Ví siervos encima de caballos, y príncipes que andaban, como siervos, a tierra.

Mi vidis sklavojn sur ĉevaloj, kaj princojn, irantajn piede, kiel sklavoj.

8 El que hiciere el hoyo, caerá en él; y el que aportillare el vallado, morderle ha la serpiente.

Kiu fosas kavon, tiu falos en ĝin; kaj kiu detruas muron, tiun mordos serpento.

9 El que mudare las piedras, tendrá trabajo en ellas: el que cortare la leña, peligrará en ella.

Kiu transmovas ŝtonojn, tiu faras al si difekton per streĉo; kaj kiu hakas lignon, tiu sin vundas per ĝi.

10 Si se embotare el hierro, y su filo no fuere aguzado, añadir más fuerza: mas la bondad de la sabiduría excede.

Se malakriĝis la hakilo, kaj oni ne akrigas la tranĉan flankon, oni devas streĉi la fortojn; kaj la ĉefaĵo estas prepari ĉion saĝe.

11 Si la serpiente mordiere no encantada, no es más el lenguaz.

Se mordis la serpento sen kuracparolo, tiam jam ne utilas kuracparolanto.

12 Las palabras de la boca del sabio son gracia: mas los labios del insensato lo echan a perder.

Vortoj el buŝo de saĝulo estas agrablaj, sed la buŝo de malsaĝulo lin mem pereigas.

13 El principio de las palabras de su boca es insensatez; y el fin de su habla, desvarío malo.

La komenco de la parolo de lia buŝo estas malsaĝaĵo, kaj la fino de lia parolo estas abomeninda sensencaĵo.

14 El insensato multiplica palabras, y dice: No sabe hombre lo que ha de ser: ¿y quién le hará saber, lo que será después de él?

Malsaĝulo multe parolas, kvankam homo ne scias, kio estos; kaj kio estos post li? kiu ĉi tion diros al li?

15 El trabajo de los insensatos los fatiga; porque no saben por donde van a la ciudad.

Penado de malsaĝuloj lacigas ĉiun, kiu ne scias eĉ la vojon al la urbo.

16 ¡Ay de ti tierra, cuando tu rey fuere mozo, y tus príncipes comen de mañana!

Ve al vi, ho lando, se via reĝo estas infano kaj viaj princoj manĝas frue!

17 ¡Bienaventurada tierra tú, cuando tu rey fuere hijo de nobles, y tus príncipes comen a su hora por la fuerza, y no por el beber!

Feliĉa vi estas, ho lando, se via reĝo estas de nobla deveno kaj viaj princoj manĝas en ĝusta tempo, por fortiĝi, ne por festeni!

18 Por la pereza se cae la techumbre; y por la flojedad de manos se llueve la casa.

De mallaboremeco falos la plafono; kaj, se oni mallevas la manojn, tramalsekiĝas la domo.

19 Por el placer se hace el convite, y el vino alegra los vivos; y el dinero responde a todo.

Por plezuro oni aranĝas festenojn, kaj vino gajigas la vivon, kaj mono respondas por ĉio.

20 Ni aun en tu pensamiento digas mal del rey; ni en los secretos de tu cámara digas mal del rico; porque las aves del cielo llevarán la voz; y las que tienen alas, harán saber la palabra.

Eĉ en viaj pensoj ne malbenu la reĝon, kaj en via dormoĉambro ne malbenu riĉulon; ĉar birdo ĉiela transportos vian voĉon, kaj flugila estaĵo eldiros vian parolon.