< 2 Samuel 22 >

1 Y habló David a Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le libró de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saul, y dijo:
Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
2 Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi librador.
Et ait: [Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Dios es mi peñasco, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud: mi fortaleza, y mi refugio: mi salvador, que me librarás de violencia.
Deus fortis meus: sperabo in eum; scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum; salvator meus: de iniquitate liberabis me.
4 A Jehová digno de ser loado invocaré, y seré salvo de mis enemigos.
Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
5 Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron;
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
6 Cuando las cuerdas del sepulcro me ciñeron, y los lazos de muerte me tomaron descuidado; (Sheol h7585)
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
7 Cuando tuve angustia, invoqué a Jehová, y clamé a mi Dios, y él desde su templo oyó mi voz, mi clamor llegó a sus oídos.
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.
8 La tierra se removió, y tembló: los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron; porque él se airó.
Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata: quoniam iratus est eis.
9 Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
10 Y abajó los cielos y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus ejus.
11 Subió sobre el querubim, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
12 Puso tinieblas al derredor de sí como por cabañas: aguas negras, y espesas nubes.
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum.
13 Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.
14 Tronó de los cielos Jehová, y el Altísimo dio su voz.
Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.
15 Arrojó saetas, y desbaratólos: relampagueó, y los consumió.
Misit sagittas et dissipavit eos; fulgur, et consumpsit eos.
16 Entonces aparecieron los manaderos de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos por la reprensión de Jehová, por la respiración del resuello de su nariz.
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.
17 Extendió su mano de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de las muchas aguas.
Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.
18 Libróme de fuertes enemigos, de los que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
19 Los cuales en el día de mi calamidad me tomaron descuidado: mas Jehová fue mi bordón.
Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
20 Sacóme a anchura; me libró, porque puso su voluntad en mí.
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
21 Pagóme Jehová conforme a mi justicia: y conforme a la limpieza de mis manos me dio la paga.
Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 Porque yo guardé los caminos de Jehová: y no me aparté impíamente de mi Dios.
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.
23 Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas: y sus fueros, no me retiraré de ellos.
Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me.
24 Y fui perfecto con él, y me guardé de mi iniquidad.
Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.
25 Y pagóme Jehová conforme a mi justicia: y conforme a mi limpieza delante de sus ojos.
Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
26 Con el bueno eres bueno, y con el valeroso perfecto, eres perfecto.
Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.
27 Con el limpio eres limpio: mas con el perverso, eres perverso.
Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
28 Y salvas al pueblo pobre: mas tus ojos, sobre los altivos, para abatirlos.
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz a mis tinieblas.
Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
30 Porque en ti romperé ejércitos, y en mi Dios saltaré las murallas.
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
31 Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
Deus, immaculata via ejus; eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
32 Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿O quién es fuerte sino nuestro Dios?
Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum?
33 Dios es el que con virtud me corrobora, y el que escombra mi camino.
Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
34 El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas.
Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me;
35 El que enseña mis manos para la pelea: y el que da que yo quiebre con mis brazos el arco de acero.
docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
36 Tú me diste el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha multiplicado.
Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me.
37 Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.
38 Perseguiré mis enemigos, y quebrantarlos he, y no me volveré hasta que los acabe.
Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.
39 Consumirlos he, y herirlos he; que no se levantarán. Y caerán debajo de mis pies.
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
40 Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los talase.
Inimicos meos dedisti mihi dorsum; odientes me, et disperdam eos.
42 Miraron, y no hubo quien los librase; a Jehová, mas no les respondió.
Clamabunt, et non erit qui salvet; ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Yo los quebrantaré como a polvo de la tierra: como a lodo de las plazas los desmenuzaré, y los disiparé.
Delebo eos ut pulverem terræ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
Salvabis me a contradictionibus populi mei; custodies me in caput gentium: populus quem ignoro serviet mihi.
45 Los extraños titubeaban a mí; en oyendo me obedecían.
Filii alieni resistent mihi; auditu auris obedient mihi.
46 Los extraños se desleían, y temblaban en sus encerramientos.
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
47 Viva Jehová, y sea bendita mi roca: sea ensalzado el Dios, que es la roca de mi salvamento.
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
48 El Dios, que me ha dado venganzas, y sujeta los pueblos debajo de mí,
Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
49 Que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
50 Por tanto yo te confesaré en las gentes, oh Jehová, y cantaré a tu nombre.
Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo:
51 El que engrandece las saludes de su rey: y el que hace misericordia a su ungido David, y a su simiente para siempre.
magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.]

< 2 Samuel 22 >