< Salmos 59 >

1 ¡Oh ʼElohim mío, líbrame de mis enemigos! ¡Oh ʼElohim mío, ponme a salvo De los que se levantan contra mí!
In finem, Ne disperdas, David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum eius, ut eum interficeret. Eripe me de inimicis meis Deus meus: et ab insurgentibus in me libera me.
2 Líbrame de los que hacen iniquidad, Y sálvame de hombres sanguinarios.
Eripe me de operantibus iniquitatem: et de viris sanguinum salva me.
3 Porque ciertamente pusieron emboscada a mi vida. Hombres fieros lanzan ataque contra mí, No por mi transgresión ni por mi pecado, oh Yavé.
Quia ecce ceperunt animam meam: irruerunt in me fortes.
4 Sin culpa mía corren y se preparan contra mí. Despierta para ayudarme y mira.
Neque iniquitas mea, neque peccatum meum Domine: sine iniquitate cucurri, et direxi.
5 Tú, Yavé ʼElohim de las huestes, el ʼElohim de Israel. Despierta para castigar a todas las naciones. No tengas compasión de ningún traidor inicuo. (Selah)
Exurge in occursum meum, et vide: et tu Domine Deus virtutum, Deus Israel, Intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus, qui operantur iniquitatem.
6 Regresan al anochecer. Aúllan como perros y rodean la ciudad.
Convertentur ad vesperam: et famem patientur ut canes, et circuibunt civitatem.
7 Ciertamente pronuncian con su boca. Espadas hay en sus labios, Porque dicen: ¿Quién escucha?
Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
8 Pero Tú, oh Yavé, te ríes de ellos. Te burlas de todas las naciones.
Et tu Domine deridebis eos: ad nihilum deduces omnes Gentes.
9 Oh Fortaleza mía, espero en Ti. ʼElohim es mi Fortaleza.
Fortitudinem meam ad te custodiam, quia Deus susceptor meus es:
10 Mi ʼElohim, con su misericordia saldrá a encontrarme. ʼElohim hará que yo vea mi deseo en mis adversarios.
Deus meus misericordia eius præveniet me.
11 No los mates, no sea que olvide mi pueblo. Dispérsalos con tu poder y humíllalos, oh ʼAdonay, Escudo nuestro.
Deus ostendet mihi super inimicos meos, ne occidas eos: nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua: et depone eos protector meus Domine:
12 Por el pecado de sus bocas, Por las palabras de sus labios sean ellos presos en su orgullo, Y por las maldiciones y la mentira que dicen.
Delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum: et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur
13 Acábalos con furor. Acábalos para que no existan, Y que se conozca hasta los confines de la tierra que ʼElohim gobierna en Jacob. (Selah)
in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Iacob: et finium terræ.
14 Regresan al anochecer. Aúllan como perros y rodean la ciudad.
Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
15 Vagan buscando alimento Y gruñen si no están satisfechos.
Ipsi dispergentur ad manducandum: si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
16 Pero yo cantaré de tu poder. Alabaré de mañana tu misericordia, Porque fuiste mi Fortaleza y mi Refugio en el día de mi angustia.
Ego autem cantabo fortitudinem tuam: et exultabo mane misericordiam tuam. Quia factus es susceptor meus, et refugium meum, in die tribulationis meæ.
17 Oh Fortaleza mía, te cantaré salmos. Porque Tú, ʼElohim, eres Fortaleza, Y el ʼElohim que me muestra misericordia.
Adiutor meus tibi psallam, quia Deus susceptor meus es: Deus meus misericordia mea.

< Salmos 59 >