< Proverbios 5 >

1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
2 Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
3 Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
5 Sus pies descienden a la muerte. Sus pasos se precipitan al Seol. (Sheol h7585)
Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol h7585)
6 No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
7 Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
8 Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
9 No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
10 No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
11 Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
12 Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
13 ¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
14 Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
15 Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
16 ¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
17 ¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
18 Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
19 Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
20 ¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
22 En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
23 Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.

< Proverbios 5 >