< Proverbios 21 >

1 Como los repartimientos de las aguas, Así el corazón del rey está en la mano de Yavé. A todo lo que quiere lo inclina.
Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.
2 Todo camino del hombre es recto en su propia opinión, Pero Yavé pesa los corazones.
Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.
3 Yavé prefiere el derecho y la justicia en vez de los sacrificios.
Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimæ.
4 Ojos altivos, corazón arrogante, Y la lámpara de los perversos son pecado.
Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.
5 Los planes del diligente solo traen ganancia, Los del precipitado, solo indigencia.
Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.
6 Acumular tesoros con boca mentirosa Es vanidad ilusoria y trampa de muerte.
Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.
7 La violencia de los impíos los arrastrará, Por cuanto se niegan a obrar con justicia.
Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.
8 La senda del vicioso es torcida y extraña, Las acciones del puro son rectas.
Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.
9 Más vale vivir en rincón de azotea, Que en casa espaciosa con mujer rencillosa.
Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.
10 Afán del perverso es desear el mal, Su prójimo nunca halla favor ante sus ojos.
Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.
11 Cuando el burlador es castigado, el simple se hace prudente, Y cuando el sabio es instruido, adquiere conocimiento.
Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.
12 El justo considera la casa del impío, Y precipita al impío a la ruina.
Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.
13 El que cierra sus oídos al clamor del pobre No será escuchado cuando grite.
Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.
14 Un regalo en secreto aplaca la ira, Y un soborno bajo el manto, el gran furor.
Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.
15 Alegría para el justo es que se haga justicia, Pero terror para los que practican iniquidad.
Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.
16 Hombre que se extravía del camino de la sabiduría Va a parar a la asamblea de los difuntos.
Vir, qui erraverit a via doctrinæ, in cœtu gigantum commorabitur.
17 El que ama el deleite será un hombre pobre, Quien ama el vino y los ungüentos no enriquecerá.
Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.
18 El impío está en lugar del justo y El que pervierte ocupa el puesto de los rectos.
Pro iusto datur impius: et pro rectis iniquus.
19 Más vale habitar en tierra desierta, Que con mujer rencillosa e iracunda.
Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.
20 Preciosos tesoros y aceite hay en la casa del sabio, Pero el hombre insensato los dilapida.
Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.
21 El que va tras la justicia y la misericordia Halla vida, prosperidad y honra.
Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, iustitiam, et gloriam.
22 El sabio conquista la ciudad de los poderosos, Y humilla la fortaleza en la que ella confía.
Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ eius.
23 El que guarda su boca y su lengua Guarda su alma de penurias.
Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.
24 El soberbio presuntuoso tiene por nombre insolente, Y obra con saña y furor.
Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.
25 Los deseos del perezoso lo matan, Pues sus manos no quieren trabajar.
Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:
26 Todo el día desea y desea más, Pero el justo da y no escatima.
tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.
27 Los sacrificios del perverso son repugnancia, ¡Cuánto más cuando los ofrece con malicia!
Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.
28 El testigo falso perecerá, Pero el que atiende, habla perpetuamente.
Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.
29 El perverso se presenta desafiante, Pero el recto examina su camino.
Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.
30 No hay habilidad, ni inteligencia, Ni consejo frente a Yavé.
Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.
31 El caballo es preparado para el día de la batalla, Pero la victoria es de Yavé.
Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.

< Proverbios 21 >