< Jeremías 37 >

1 En lugar de Conías, hijo de Joacim, reinó Sedequías, hijo de Josías, al cual Nabucodonosor, rey de Babilonia, constituyó como rey en la tierra de Judá.
Pea naʻe pule ʻae tuʻi ko Setikia ko e foha ʻo Siosaia ko e fetongi ʻo Konaia ko e foha ʻo Sihoiakimi, ʻaia naʻe fakanofo ko e tuʻi ʻi he fonua ʻo Siuta, ʻe Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone.
2 Pero ni él, ni sus esclavos, ni el pueblo de la tierra escucharon las Palabras que Yavé habló por medio del profeta Jeremías.
Ka naʻe ʻikai te ne fanongo ʻe ia, pe ko ʻene kau tamaioʻeiki, pe ko e kakai ʻoe fonua ki he ngaahi folofola ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne folofolaʻaki ʻi he palōfita ko Selemaia.
3 El rey Sedequías envió a Jucal, hijo de Selemías, y a Sofonías, hijo del sacerdote Maasías, para que dijeran al profeta Jeremías: Intercede ahora por nosotros ante Yavé nuestro ʼElohim.
Pea naʻe fekau ʻe Setikia ko e tuʻi ʻa Sehukali, ko e foha ʻo Selemaia, pea mo Sefania ko e foha ʻo Māseia ko e taulaʻeiki, ki he palōfita ko Selemaia, ʻo pehē, “Hūfia ni ʻakimautolu kia Sihova ko hotau ʻOtua,”
4 En ese entonces Jeremías entraba y salía en medio del pueblo, porque aún no lo habían encerrado en la cárcel.
He naʻe kei feʻaluʻaki pe ʻa Selemaia ʻi he kakai: he naʻe teʻeki ai tuku ia ki he fale fakapōpula.
5 Entonces el ejército de Faraón había salido de Egipto, y al llegar la noticia a oídos de los caldeos que tenían sitiada a Jerusalén, se retiraron de ella.
Pea naʻe toki haʻu ʻae kautau ʻa Felo mei ʻIsipite: pea kuo fanongo ki ai ʻae kau Kalitia ʻakinautolu naʻe kāpui ʻa Selūsalema, naʻa nau ʻalu mei Selūsalema.
6 Entonces vino la Palabra de Yavé al profeta Jeremías:
Pea naʻe toki hoko ʻae folofola ʻa Sihova ki he palōfita ko Selemaia, ʻo pehē,
7 Yavé ʼElohim de Israel dice: Dirás esto al rey de Judá, quien los envió a Mí para que me consultaran: Mira, el ejército de Faraón que salió a socorrerte regresó a su tierra en Egipto.
“ʻOku pehē ʻe Sihova, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; ‘Te ke lea ʻo pehē ki he tuʻi ʻo Siuta, ʻaia naʻe fekau koe kiate au ke ʻeke kiate au; “Vakai, ko e kau tau ʻa Felo ʻaia kuo haʻu ko e tokoni kiate kimoutolu, te nau toe ʻalu ki ʻIsipite ko honau fonua.
8 Los caldeos regresarán y atacarán esta ciudad. La tomarán y la incendiarán.
Pea ʻe toe haʻu ʻae kau Kalitia ʻo tau mo e kolo ni, pea ʻe lavaʻi ia, pea tutu ʻaki ia ʻae afi.”’
9 Yavé dice: No se engañen ustedes mismos, al decir: Ciertamente los caldeos se apartarán de nosotros, porque no se apartarán.
“ʻOku pehē ʻe Sihova; ‘ʻOua naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu, ʻo pehē, Ko e moʻoni ʻe ʻalu ʻiate kitautolu ʻae kau Kalitia; koeʻuhi ʻe ʻikai te nau ʻalu.
10 Porque aun si ustedes hubieran derrotado a todo el ejército de los caldeos que luchaba contra ustedes, y hubieran dejado hombres heridos entre ustedes, cada uno en su tienda, estos se levantarían y consumirían con fuego esta ciudad.
Kapau naʻa mou taaʻi ʻae kautau kotoa pē ʻae kau Kalitia ʻaia naʻe tauʻi ʻakimoutolu, kae toe pe ʻae kau tangata kafo ʻiate kinautolu, ka te nau tuʻu hake ʻae tangata taki taha mei hono fale fehikitaki, pea tutu ʻaki ʻae afi ʻae kolo ni.”
11 Aconteció que, cuando el ejército caldeo se retiró de Jerusalén a causa del ejército de Faraón,
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he mahuʻi ʻae tau ʻae kau Kalitia mei Selūsalema ko e manavahē ki he kau tau ʻa Felo,
12 Jeremías salió de Jerusalén hacia el territorio de Benjamín para tomar posesión de una herencia entre su pueblo.
Naʻe ʻalu atu ʻa Selemaia ke mahuʻi mei Selūsalema ki he fonua ʻo Penisimani, ʻi he lotolotonga ʻoe kakai ʻi ai.
13 Mientras él estaba en la puerta de Benjamín, estaba allí un capitán llamado Irías, hijo de Selemías, hijo de Hananías, el cual apresó al profeta Jeremías y le dijo: Te pasas a los caldeos.
Pea ʻi heʻene ʻi he matapā ʻo Penisimani, naʻe ʻi ai ʻae ʻeiki ʻae fale fakapōpula, ko hono hingoa ko ʻIlisa, ko e foha ʻo Selemaia, ko e foha ʻo Hanania; pea naʻa ne puke ʻa Selemaia ko e palōfita, ʻo ne pehē, “ʻOku ke hola ki he kau Kalitia.”
14 Jeremías respondió: Falso, no me paso a los caldeos. Pero él no lo quiso escuchar. Agarró a Jeremías y lo llevó ante los magistrados.
Pea pehē ʻe Selemaia, “ʻOku ʻikai moʻoni ia; ʻoku ʻikai te u hola ki he kau Kalitia.” Ka naʻe ʻikai te ne tui kiate ia: Pea puke ʻe ʻIlisa ʻa Selemaia, pea ʻomi ia ki he houʻeiki.
15 Los magistrados se airaron contra Jeremías y lo azotaron. Lo llevaron a la cárcel en la casa del escriba Jonatán, pues la habían convertido en cárcel.
Pea naʻe ʻita ʻae houʻeiki kia Selemaia, pea taaʻi ia, pea tuku ia ki he fale fakapōpula ʻi he fale ʻo Sonatapi ko e tangata tohi: he kuo nau ngaohi ia ko e fale fakapōpula.
16 Así que Jeremías fue llevado a un calabozo en una mazmorra, y allí estuvo muchos días.
Pea kuo hū ʻa Selemaia ki he fale fakapoʻuli, pea mo hono ngaahi ʻana, pea nofo ai ʻa Selemaia ʻi he ngaahi ʻaho lahi;
17 El rey Sedequías mandó a buscarlo. Tan pronto como estuvo en su casa, le preguntó en secreto: ¿Hay Palabra de Yavé? Jeremías respondió: Hay. Y añadió: Serás entregado en mano del rey de Babilonia.
Pea naʻe toki fekau ʻe Setikia ko e tuʻi ke ʻomi ia mei ai: pea fehuʻi fakafufū ʻe he tuʻi kiate ia ʻi hono fale, ʻo pehē, “ʻOku ai ha folofola meia Sihova?” Pea pehē ʻe Selemaia, “ʻOku ai:” he naʻe pehē ʻe ia, “ʻE tukuange koe ki he nima ʻoe tuʻi ʻo Papilone.”
18 Además, Jeremías dijo al rey Sedequías: ¿Pequé contra ti, contra tus esclavos, o contra este pueblo para que me metieras en la cárcel?
Pea naʻe lea ʻa Selemaia, ki he tuʻi ko Setikia, “Ko e hā ʻeku kovi kuo u fai kiate koe, pe ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pe ki hoʻo kakai, koeʻuhi kuo mou tuku ai au ki he fale fakapōpula?
19 ¿Dónde están tus profetas que les profetizaban: El rey de Babilonia no vendrá contra ustedes, ni contra esta tierra?
Ko e fē homou kau palōfita naʻe kikite kiate kimoutolu, ʻo pehē, ‘ʻE ʻikai tauʻi ʻakimoutolu, pe ko e fonua ni ʻe he tuʻi ʻo Papilone?’
20 Pero ahora, oh rey, ʼadón mío, te ruego que me escuches. Permite que mi súplica llegue ante ti, y no me devuelvas a casa del escriba Jonatán para que no muera allí.
Ka ko eni, fanongo mai, ʻOku ou kole kiate koe, ʻE hoku ʻeiki ko e tuʻi: ʻoku ou kole kiate koe, tuku ke lelei ʻeku kole ʻi ho ʻao; pea ʻoua naʻa pule ke toe ʻave au ki he fale ʻo Sonatapi ko e tangata tohi, telia naʻaku mate ai.”
21 Entonces el rey Sedequías ordenó que custodiaran a Jeremías en el patio de la guardia real, y que le dieran una hogaza de pan diariamente de la calle de los Panaderos, mientras hubiera pan en la ciudad. Por tanto Jeremías permaneció en el patio de la guardia real.
Pea naʻe toki fekau ʻe Setikia ko e tuʻi ke ʻave ʻa Selemaia ki he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula, pea ke nau foaki kiate ia ʻi he ʻaho kotoa pē ʻae konga mā mei he hala ʻoe kau tangata taʻo mā, ʻo aʻu ki he fakaʻosi ʻae mā kotoa pē ʻi he kolo. Ko ia naʻe nofo ʻa Selemaia ki he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula.

< Jeremías 37 >