Hebreos 3

1 Por lo cual, hermanos santos, participantes del llamamiento celestial, consideren a Jesús, el Apóstol y Sumo Sacerdote de la fe que profesamos,

Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.

2 Quien es fiel al que lo designó, como también fue Moisés en su casa.

Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.

3 Porque Éste fue considerado digno de mayor gloria que Moisés, como el que edificó la casa tiene mayor honra que ella.

Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.

4 Porque toda casa es construida por alguno, pero Dios es Quien hizo todas las cosas.

Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.

5 Ciertamente Moisés [fue fiel] en toda su casa como un esclavo, para testimonio de las cosas que serían dichas,

Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.

6 pero Cristo como Hijo fue fiel sobre su casa, la cual somos nosotros, si nos aferramos a la confianza y al enaltecimiento de la esperanza.

Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.

7 Por tanto, como dice el Espíritu Santo: Si oyen hoy su voz,

Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

8 No endurezcan sus corazones como en la rebelión El día de la tentación en el desierto,

9 Donde sus antepasados intentaron probarme Y vieron mis obras 40 años.

Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.

10 Por lo cual, estuve airado contra aquella generación y dije: Siempre son extraviados en el corazón Y no entendieron mis caminos.

Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.

11 Por tanto juré en mi ira: No entrarán en mi reposo.

Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”

12 Cuídense, hermanos, para que ninguno de ustedes tenga un corazón malo de incredulidad para apostatar del Dios vivo.

Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.

13 Más bien, exhórtense los unos a los otros cada día, mientras se dice: Hoy. Para que ninguno de ustedes se endurezca por el engaño del pecado.

“Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.

14 Porque somos participantes de Cristo, si retenemos firme hasta [el] fin la confianza que tuvimos al principio,

Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.

15 mientras se dice: Hoy. Si escuchan su voz, No endurezcan sus corazones, como cuando se rebelaron contra Él.

Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”

16 Porque, ¿quiénes lo provocaron después de escuchar? ¿No fueron todos los que salieron de Egipto dirigidos por Moisés?

O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?

17 ¿Contra quiénes estuvo airado 40 años? ¿No fue contra los que pecaron, quienes cayeron [muertos] en el desierto?

Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?

18 ¿A quiénes [Dios] juró que no entrarían en su reposo? ¿No fue a los que desobedecieron?

Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?

19 Vemos que no pudieron entrar por causa de su incredulidad.

Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.