< Romanos 6 >

1 ¿Qué diremos entonces? ¿Seguiremos en el pecado, para que la gracia abunde?
Quid ergo dicemus? Permanebimus in peccato ut gratia abundet?
2 ¡Que no sea nunca! Nosotros, que hemos muerto al pecado, ¿cómo podríamos seguir viviendo en él?
Absit. Qui enim mortui sumus peccato, quomodo adhuc vivemus in illo?
3 ¿O no sabéis que todos los que fuimos bautizados en Cristo Jesús fuimos bautizados en su muerte?
An ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte ipsius baptizati sumus?
4 Fuimos, pues, sepultados con él por el bautismo en la muerte, para que así como Cristo resucitó de entre los muertos por la gloria del Padre, así también nosotros andemos en una vida nueva.
Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem: ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitæ ambulemus.
5 Porque si nos hemos unido a él en la semejanza de su muerte, seremos también partícipes de su resurrección;
Si enim complantati facti sumus similitudini mortis eius: simul et resurrectionis erimus.
6 sabiendo esto, que nuestro viejo hombre fue crucificado con él, para que el cuerpo del pecado fuera eliminado, a fin de que ya no fuéramos esclavos del pecado.
Hoc scientes, quia vetus homo noster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccati, et ultra non serviamus peccato.
7 Porque el que ha muerto ha sido liberado del pecado.
Qui enim mortuus est, iustificatus est a peccato.
8 Pero si hemos muerto con Cristo, creemos que también viviremos con él,
Si autem mortui sumus cum Christo: credimus quia simul etiam vivemus cum Christo:
9 sabiendo que Cristo, resucitado de entre los muertos, ya no muere. La muerte ya no se enseñorea más de él.
scientes quod Christus resurgens ex mortuis iam non moritur, mors illi ultra non dominabitur.
10 Porque la muerte que murió, murió para el pecado una vez; pero la vida que vive, la vive para Dios.
Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo.
11 Así pues, considérense también muertos al pecado, pero vivos para Dios en Cristo Jesús, nuestro Señor.
Ita et vos existimate, vos mortuos quidem esse peccato, viventes autem Deo, in Christo Iesu Domino nostro.
12 Por tanto, no dejéis que el pecado reine en vuestro cuerpo mortal, para que lo obedezcáis en sus concupiscencias.
Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut obediatis concupiscentiis eius.
13 Asimismo, no presentéis vuestros miembros al pecado como instrumentos de injusticia, sino presentaos a Dios como vivos de entre los muertos, y vuestros miembros como instrumentos de justicia para Dios.
Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato: sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes: et membra vestra arma iustitiæ Deo.
14 Porque el pecado no se enseñoreará de vosotros, pues no estáis bajo la ley, sino bajo la gracia.
Peccatum enim vobis non dominabitur: non enim sub lege estis, sed sub gratia.
15 ¿Qué, pues? ¿Pecaremos porque no estamos bajo la ley sino bajo la gracia? ¡Que nunca sea así!
Quid ergo? Peccabimus, quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia? Absit.
16 ¿No sabéis que cuando os presentáis como siervos y obedecéis a alguien, sois siervos de aquel a quien obedecéis, ya sea del pecado a la muerte o de la obediencia a la justicia?
Nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad obediendum, servi estis eius, cui obeditis, sive peccati ad mortem, sive obeditionis ad iustitiam?
17 Pero gracias a Dios que, mientras erais siervos del pecado, os hicisteis obedientes de corazón a esa forma de enseñanza a la que fuisteis entregados.
Gratias autem Deo quod fuistis servi peccati, obedistis autem ex corde in eam formam doctrinæ, in quam traditi estis.
18 Liberados del pecado, os hicisteis siervos de la justicia.
Liberati autem a peccato, servi facti estis iustitiæ.
19 Hablo en términos humanos a causa de la debilidad de vuestra carne; pues así como presentasteis vuestros miembros como siervos de la inmundicia y de la maldad sobre la maldad, así ahora presentad vuestros miembros como siervos de la justicia para la santificación.
Humanum dico, propter infirmitatem carnis vestræ: sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiæ, et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiæ in santificationem.
20 Porque cuando erais siervos del pecado, estabais libres de la justicia.
Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis iustitiæ.
21 ¿Qué fruto teníais entonces en las cosas de las que ahora os avergonzáis? Porque el fin de esas cosas es la muerte.
Quem ergo fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis? Nam finis illorum mors est.
22 Pero ahora, liberados del pecado y convertidos en siervos de Dios, tenéis el fruto de la santificación y el resultado de la vida eterna. (aiōnios g166)
Nunc vero liberati a peccato, servi autem facti Deo, habetis fructum vestrum in santificationem, finem vero vitam æternam. (aiōnios g166)
23 Porque la paga del pecado es la muerte, pero el don gratuito de Dios es la vida eterna en Cristo Jesús, nuestro Señor. (aiōnios g166)
Stipendia enim peccati, mors. Gratia autem Dei, vita æterna, in Christo Iesu Domino nostro. (aiōnios g166)

< Romanos 6 >