Job 11

1 Entonces Zofar, el naamita, respondió,

Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

2 “¿No hay que responder a la multitud de palabras? ¿Debe justificarse un hombre lleno de palabrería?

Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

3 ¿Deberían tus fanfarronadas hacer que los hombres callen? Cuando te burles, ¿nadie te avergonzará?

Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

4 Porque tú dices: “Mi doctrina es pura”. Estoy limpio a tus ojos’.

Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

5 Pero, oh, que Dios hable, y abrir sus labios contra ti,

O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

6 ¡que te muestre los secretos de la sabiduría! Porque la verdadera sabiduría tiene dos caras. Sabed, pues, que Dios os exige menos de lo que vuestra iniquidad merece.

Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

7 “¿Puedes comprender el misterio de Dios? ¿O puedes sondear los límites del Todopoderoso?

Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

8 Son altos como el cielo. ¿Qué pueden hacer? Son más profundos que el Seol. ¿Qué puedes saber? (Sheol h7585)

Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

9 Su medida es más larga que la tierra, y más amplio que el mar.

Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

10 Si pasa o confina, o convoca un tribunal, entonces ¿quién puede oponerse a él?

Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

11 Porque conoce a los hombres falsos. También ve la iniquidad, aunque no la considere.

On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

12 Un hombre con la cabeza vacía se vuelve sabio cuando un hombre nace como un potro de asno salvaje.

Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

13 “Si pones tu corazón en orden, Extiende tus manos hacia él.

Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

14 Si la iniquidad está en tu mano, ponla lejos. No dejes que la injusticia habite en tus tiendas.

Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

15 Seguramente entonces levantarás tu rostro sin mancha. Sí, estarás firme y no temerás,

Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

16 porque olvidarás tu miseria. Lo recordarás como las aguas que han pasado.

Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

17 La vida será más clara que el mediodía. Aunque haya oscuridad, será como la mañana.

I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

18 Estarás seguro, porque hay esperanza. Sí, buscarás y descansarás con seguridad.

Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

19 También te acostarás, y nadie te hará temer. Sí, muchos cortejarán su favor.

Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

20 Pero los ojos de los malvados fallarán. No tendrán forma de huir. Su esperanza será la entrega del espíritu”.

Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.