< San Mateo 9 >

1 Entonces Jesús tomó una barca para cruzar nuevamente el lago hacia la ciudad donde él vivía.
Hagi Jisasi'ma votifima mareriteno'a, tina takaheno kantu kaziga Agra'a rankumate vu'ne.
2 Allí le trajeron a un hombre paralítico acostado en una estera. Cuando Jesús vio cuánto confiaban en él, le dijo al paralítico: “¡Anímate, amigo mío! Tus pecados están perdonados”.
Anama hutege'za vahe zagamo'za agamo fri'nea nera sesenku hu'za erizafa hu'za Agrite e'naze. Jisasi'ma zamagri zamentintima negeno agama fri'nea nekura huno, Korera osuo mofavre'nimoka, kagri kumira hago eri atroe.
3 En respuesta a esto, algunos de los maestros religiosos decían para sí mismos: “¡Está blasfemando!”
Higeno mago'a kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za, zamagra zamagra anage hu'naze, ama'na ne'mo'a Anumzamofo huhaviza hunente.
4 Pero Jesús sabía lo que ellos estaban pensando. Entonces les preguntó: “¿Por qué tienen pensamientos malvados en sus corazones?
Hazageno Jisasi'a zamagri antahintahizmia negeno, anage hu'ne, Nahigetma kefo antahintahia tamagu'afina nentahize?
5 ¿Qué es más fácil decir, ‘tus pecados están perdonados’, o ‘levántate y camina’?
Inanke'mo oza hugahie, kefo zanka'a eri ataroe hanua kemopi, otinka vuo hanua kemo'e?
6 Pero ahora, para convencerlos de que el Hijo del hombre tiene autoridad para perdonar pecados…” Dirigiéndose al hombre paralítico, le dijo: “¡Levántate, toma tu estera y vete a casa!”
Hianagi Nagrama tamaverima hanuana, Vahe'mofo mofavremo'a ama mopafina hanave'a me'neankino kefozana eri fanane huga vahe mani'ne. Hankina tameri ha'nena kegahaze, huno nehuno rukrahe huno, ana agaza sti'nea ne'mofonku, Otinka sesenkuka'a erinka nonka'arega vuo huno higeno,
7 El hombre se levantó y se fue a su casa.
anante otino noma'arega vu'ne.
8 Cuando las multitudes vieron lo que había sucedido, estaban atemorizados. Entonces alabaron a Dios por haber dado a los seres humanos semejante poder.
Ana'ma hiaza vahe'mo'za nege'za, zamagra tusi kore nehu'za, Anumzamo'ma e'inahu hanave'ma Jisasima ami'nea zankura, Anumzamofo agi'a ahentesga hu'naze.
9 Cuando Jesús se fue de allí, vio a un hombre llamado Mateo que estaba sentado en su cabina de cobro de impuestos. Jesús lo llamó diciéndole “Sígueme”. Entonces él se levantó y siguió a Jesús.
Ananteti Jisasi'a nevuno, mago nera agi'a Matiu'e nehaza ne' takisi zago zonegi'za onensa nompi mani'negeno omegeno, Nagri namage eme anto, higeno agra otino amage vu'ne.
10 Mientras Jesús comía en la casa de Mateo, muchos recaudadores de impuestos vinieron y se sentaron en la mesa con él y sus discípulos.
Hagi Jisasi'ma vuno Matiu nompi ne'za ome nenege'za, rama'a takisi zagoma zonegiza vahe'ene, kumi vahe'mo'zanena e'za Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipol naga'ane kave eme ne'naze.
11 Y cuando los fariseos vieron esto, le preguntaron a los discípulos de Jesús: “¿Por qué el Maestro de ustedes come con los recaudadores de impuestos y pecadores?”
Ana'zama farisi vahe'mo'za nege'za, amage'ma nentaza disaipol nagara anage hu'za zamantahige'naze, Nahigeno tamagri'ma rempima hurami ne'mo'a, takisi zago zogi naga'ene, kumi naga'enena ne'zana nene hu'za zamantahige'naze?
12 Cuando Jesús escuchó la pregunta, respondió: “Los que están sanos no necesitan de un médico, pero los que están enfermos, sí.
Hagi Jisasi'ma anankema nentahino'a amanage hu'ne, Kri'zamima omane'nesia vahe'mo'za tusa (dokta) netera ovugahaze, hagi krima eri'nesaza vahe'mo'zage tusa netera vugahaze.
13 Vayan y descubran lo que esto significa: ‘quiero misericordia, no sacrificio. Porque no vine a llamar a los que hacen el bien—Vine a llamar a los pecadores’”.
Jisasi'a zamasamino, Vutma avontafepi ome rezaganeta antahiho, ama kemo'a na'ane hu'nefi, Nagrira rumofo asuragintezanku nave'nesie, hagi (ofagura) kresramana vuzankura nave'nosie. Na'ankure Nagrama e'noana, fatgo vahe zamagi hunaku ome'noe. Hagi kumi vahe zamagi hanuge'za, zamagu'a rukrahe hihogu e'noe. (Hos 6:6.)
14 Entonces los discípulos de Juan vinieron y le preguntaron: “¿Por qué nosotros y los fariseos ayunamos a menudo y tus discípulos no lo hacen?”
Hagi ana knafina Jonima amage nentaza disaipoli naga'mo'za Jisasinte e'za, Nahigeta tagrane Farisi vahe'enena ne'za a'o nehunke'za, Kagri kamage'ma nentaza disaipol naga'mo'za, ne'zana a'o nosaze? hu'za antahige'naze.
15 “¿Acaso los invitados a la boda lloran cuando el novio está con ellos?” respondió Jesús. “Pero viene el tiempo cuando el novio ya no estará y entonces ayunarán.
Hazageno Jisasi'a zamagrikura anage hu'ne, Aravema hute'ma kenaku eme atruma hu'naza vahe'mo'za, aravema husia ne'ma zamagranema mani'nesige'za zamasunkura osugahaze, tamagefi? Hu'neanagi mago kna ne'eankiza aravema hunaku'ma hania nera, zamagripintira avaretrete'za, anante zamagra ne'zana a'o hugahaze.
16 Nadie pone un parche nuevo en ropas viejas, de lo contrario, se encogerá y hará que la rotura luzca peor.
Mago'mo'a kahefa tavaravea korapa kenarera erinteno ohatigahie. Anama antenoma hatisia kenamo'a ampimpi huno eri tagato hura hugahie.
17 Nadie echa tampoco el vino nuevo en odres viejos, de lo contrario los odres podrían romperse, derramando así el vino y dañando los odres. No, el vino nuevo se coloca en odres nuevos, y así ambos perduran”.
Ana nehuno vahe'mo'a kahefa wainia, meme akruteti tro'ma hu'nea atafa waini tafempina tagi ovazigahie. Na'ankure meme akaruteti tro'ma hu'nea atafa tafemo'a, pro hanigeno wainimo'a tagisigeno, ana tintafemo'a haviza huzanku, kahefa wainia, kahefa meme akruteti tro hunte tafempi tagi vazisigeno, taregamoke knare hugaha'e.
18 Mientras él les decía esto, uno de los oficiales principales llegó y se postró delante de él. “Mi hija acaba de morir”, le dijo el hombre a Jesús. “Pero sé que si tú vas y colocas tu mano sobre ella, volverá a vivir”.
Ana kema nehigeno, mago ugoteno keaga nehia ne'mo'a eno, Agrite eme kepri nehuno, anage hu'ne, Mofanimo'a mensi fri'neanki, enka kaza agrite eme antegeno, agra otino asimu erino mani'no.
19 Jesús y sus discípulos se levantaron y lo siguieron.
Higeno Jisasi'ene Agri amage nentaza disaipol naga'mo'za otiza ana ne' avariri'za amage vu'naze.
20 En ese momento, una mujer que había estado enferma con sangrado durante doce años, venía detrás de él y tocó el dobladillo de su manto.
Higeno mago ara korankri erino 12fu'a zagegafu mani'nea a'mo, Jisasi amefi eno zaza kena'amofo atupa'are eme avako hu'ne.
21 Ella había pensado para sí: “Si tan solo puedo llegar a tocar su manto, seré sanada”.
Na'ankure agrama agesama antahiana, nagra magoke'zana Agri za'za kenarafante azeri sugeno'a, kri'nimo'a atrenantegahie huno agu'afina antahi'ne.
22 Jesús se dio vuelta y la vio. “Alégrate hija, pues tu confianza en mi te ha sanado”, le dijo. Y la mujer fue sanada de inmediato.
Hianagi Jisasi'a rukrahe huno negeno amanage hu'ne, Mofani'moka korera osuo, kagrika'a kamentintimo kazeri knare hie, nehigeno ana kna fatgo'are ame'ama huno ana ara kri'amo'a, so'e hunte'ne.
23 Jesús llegó a la casa del oficial. Vio a los que tocaban las flautas y escuchó a la multitud que lloraba a gritos.
Jisasi'ma vuno ana ugoteno keaga nehia kva ne'mofo nompima ufreno, uvire tafema neraza vahe'ene, zavisu krasu nehu'za zamasuzampi mani'naza vahe krerfa ome nezmageno,
24 “Por favor, salgan” – les dijo – “porque esta niña no está muerta, sino que simplemente está dormida”. Pero ellos se rieron y se burlaron de él.
amanage huno zamasmi'ne, Atretma eviho, na'ankure ama mofara ofri'neanki, amane avu mase'ne. Anagema hiazanku Agrira tusiza hu'za kiza zokago ke hunte'naze.
25 Sin embargo, cuando la multitud había sido despedida, Jesús entró y tomó a la niña por la mano y esta se levantó.
Hianagi ana vahe krerfa'ma huzmantege'za megi'a vazageno'a, ana nomofo agu'afi ufrea zamo akoheno ana mofa'mofo azante azerigeno ame huno ana mofa'mo'a oti'ne.
26 Y la noticia sobre lo que había ocurrido se esparció por toda esa región.
Higeno anama hiazamofo agenke'mo'a, ana kaziga vuno eno huno zamukine.
27 Al seguir Jesús su camino, dos hombres ciegos lo seguían y le gritaban: “¡Hijo de David, ten misericordia de nosotros!”
Ananteti Jisasi'ma nevigeno'a, zanavu asu hu'nea netremoke avariri'ne nevuke kezati'ne, Deviti mofavre'moka kasuragiranto huke hu'na'e.
28 Y cuando Jesús entró a la casa donde se alojaba, los hombres ciegos entraron también. “¿Están convencidos de que yo puedo hacer esto?” les preguntó. “Sí, Señor”, respondieron ellos.
Hagi ana nompima Jisasi'ma ufregeke, ana zanavu asuhu ne'tremokea Agrite e'na'e. Hagi Jisasi'a amanage huno zanagrikura hu'ne, Amana zana Nagrikura eriamane hugahie hutna, tanamentintia neha'o? Higene zanagra Agriku anage hu'na'e, ozo Ramoka,
29 Entonces Jesús tocó los ojos de ellos, y dijo: “¡Por la confianza que tienen en mí, así será!”
anante Jisasi'a zanavuragare avako nehuno, anage hu'ne, Tanamentinti'ma haku anazamo'a tanavufare fore hugahie.
30 Y ellos pudieron ver. Jesús les advirtió: “Asegúrense de que nadie sepa esto”.
Higeno zanavurgamo'a hari hu'ne. Jisasi'a hanave zanavumro zananteno, Mago vahe'mo'a atrekeno ama'na nanekea ontahitfa hino.
31 Pero ellos se fueron y dieron a conocer acerca de Jesús por todas partes.
Hianagi zanagra atreke nevuke, ana nanekea ome hugantugama ana kaziga hu'na'e.
32 Cuando Jesús y sus discípulos ya se marchaban, trajeron ante Jesús a un hombre que estaba mudo y endemoniado.
Hagi vu'za e'zama nehazana, mago nera havi hankaro'mo ke'a eritaganegeno kea nosia ne' avare'za Jisasinte e'naze.
33 Cuando el demonio fue expulsado de él, el hombre habló, y las multitudes estaban maravilladas. “Nunca antes había ocurrido algo como esto en Israel”, decían.
Ana kefo avamu'ma ahenatitregeno'a, kema nosia ne'mo'a keaga hu'ne. Mika vea krerfamo'za antri nehu'za amanage hu'naze, amanahu'zana Israeli vahe'motafina korapara fore higeta onke'nonazane hu'za hu'naze.
34 Pero los fariseos comentaban diciendo: “el echa fuera los demonios con el poder del jefe de los demonios”.
Hianagi Farisi vahe'mo'za amanage hu'naze, Jisasi'ma hankaroma ahenenatiana, hankromokizmi ugagota hankromofo (Satan) hankave'afi ana nehie hu'za hu'naze.
35 Jesús iba a todas partes, visitando ciudades y aldeas. Enseñaba en sus sinagogas, les enseñaba acerca de la buena noticia del reino, y sanaba todo tipo de enfermedades.
Ananteti Jisasi'a osi kumate'ene rankumatera vano nehuno osi mono nompi rempi hunezmino, Anumzamofo mona kumakura mono nanekea nezamasmino, mika kri eri amane hu'ne.
36 Cuando veía las multitudes, Jesús sentía gran compasión por ellos, porque estaban atribulados y desamparados, como ovejas sin pastor.
Ana vahe krerfama nezmageno, Jisasi'a tusiza huno asunkura huzmante'ne. Na'ankure zamagra tusi negine'za zamaza osu'are, kva vahezmi omani sipisipimo hiankna hu'naze.
37 Entonces le dijo a sus discípulos, “la cosecha es grande, pero hay apenas unos pocos trabajadores.
Ananteti Jisasi'a amage nentaza disaipol nagaku amanage hu'ne, Ne'zamo'a hozafina rama'a anare'neanagi, eri'za vahera osi'a mani'naze.
38 Oren al Señor de la cosecha, y pídanle que envíe más trabajadores para su cosecha”.
Ana hu'negu anare'nea hozamofo nefa, Ramofo nunamu hutma antahigenkeno, mago'a eri'za vahera huzmantesige'za ome hamareho.

< San Mateo 9 >