< Job 17 >

1 “Mi espíritu está aplastado; mi vida se ha extinguido; la tumba está lista para mí.
Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
2 Los burladores me rodean. Veo cómo me ridiculizan amargamente.
Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
3 Dios, tienes que ofrecer por mí una garantía contigo mismo, pues ¿quién más será mi garante?
Libera me Dominue, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
4 Has cerrado sus mentes al entendimiento, ¡así que no les dejes ganar!
Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
5 Traicionan a los amigos para beneficiarse ellos mismos y sus hijos sufren por ello.
Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
6 Me han convertido en un proverbio de burla entre el pueblo; me escupen en la cara.
Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
7 Mis ojos están agotados de tanto llorar y mi cuerpo es una sombra de lo que fue.
Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
8 La gente que se cree buena se escandaliza al verme. Los que son inocentes se sienten turbados por los impíos.
Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
9 Los que tienen razón prosperan, y los que tienen las manos limpias se hacen cada vez más fuertes.
Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
10 “¿Por qué no vuelves a repetir lo que has dicho?
Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Mi vida ha terminado. Mis planes han desaparecido. Mi corazón está roto.
Dies mei transierunt, cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum:
12 Convierten la noche en día, y dicen que la luz del día se acerca a la oscuridad.
Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
13 ¿Qué es lo que busco? Hacer mi hogar en el Seol, para hacer mi cama en la oscuridad? (Sheol h7585)
Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)
14 ¿Debo considerar a la tumba como mi padre, y al gusano como mi madre o como mi hermana?
Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
15 Entonces, ¿dónde está mi esperanza? ¿Puede alguien ver alguna esperanza para mí?
Ubi est ergo nunc præstolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
16 ¿Descenderá la esperanza conmigo hasta las puertas del Seol? ¿Bajaremos juntos al polvo?” (Sheol h7585)
In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol h7585)

< Job 17 >