San Mateo 24
1 Saliendo Jesús del Templo, íbase de allí, y sus discípulos se le acercaron para hacerle contemplar las construcciones, del Templo.
Evel ma'z ae Jezuz kuit eus an templ, e ziskibien a dostaas outañ, evit diskouez dezhañ savadurioù bras an templ.
2 Entonces Él les respondió y dijo: “¿Veis todo esto? En verdad, os digo, no quedará aquí piedra sobre piedra que no sea derribada”.
Met eñ a lavaras dezho: Ha gwelout a rit an holl draoù-se? Me en lavar deoc'h e gwirionez, ne chomo ket anezho amañ maen war vaen na vo diskaret.
3 Después, habiendo ido a sentarse en el Monte de los Olivos, se acercaron a Él sus discípulos en particular, y le dijeron: “Dinos cuándo sucederá esto, y cuál será la señal de tu advenimiento y de la consumación del siglo”. (aiōn g165)
Hag evel ma oa azezet war Venez an Olived, an diskibien a dostaas outañ, a-du, o lavarout: Lavar deomp pegoulz e c'hoarvezo kement-se, ha pehini e vo ar sin eus da zonedigezh hag eus fin ar bed? (aiōn g165)
4 Jesús les respondió diciendo: “Cuidaos que nadie os engañe.
Jezuz a respontas dezho: Diwallit na dromplfe den ac'hanoc'h.
5 Porque muchos vendrán bajo mi nombre, diciendo: “Yo soy el Cristo”, y a muchos engañarán.
Rak meur a hini a zeuio dindan va anv, o lavarout: Me eo ar C'hrist; hag e tromplint kalz a dud.
6 Oiréis también hablar de guerras y rumores de guerras. ¡Mirad que no os turbéis! Esto, en efecto, debe suceder, pero no es todavía el fin.
Klevout a reot komz eus brezelioù, ha brud eus brezelioù, lakait evezh na vefec'h spontet; rak ret eo e teufe an traoù-se, met kement-se ne vo ket c'hoazh ar fin.
7 Porque se levantará pueblo contra pueblo, reino contra reino, y habrá en diversos lugares hambres y pestes y terremotos.
Rak ur bobl a savo a-enep ur bobl all, hag ur rouantelezh a-enep ur rouantelezh all; hag e vo e meur a lec'h, naonegezhioù, [bosennoù] ha krenoù-douar;
8 Todo esto es el comienzo de los dolores”.
an traoù-mañ ne vo nemet ar penn-kentañ eus ar gloazioù.
9 “Después os entregarán a la tribulación y os matarán y seréis odiados de todos los pueblos por causa de mi nombre.
Neuze e roint ac'hanoc'h evit bezañ poaniet, hag e lazhint ac'hanoc'h, hag e viot kasaet gant an holl bobloù, abalamour da'm anv.
10 Entonces se escandalizarán muchos, y mutuamente se traicionarán y se odiarán.
Neuze ivez, meur a hini a gouezho, en em drubardo, hag en em gasaio an eil egile.
11 Surgirán numerosos falsos profetas, que arrastrarán a muchos al error;
Kalz a fals-profeded a savo, hag a dromplo kalz a dud.
12 y por efecto de los excesos de la iniquidad, la caridad de los más se enfriará.
Dre ma vo kresket an direizhder, karantez meur a hini a yenaio.
13 Mas el que perseverare hasta el fin, ese será salvo.
Met an hini a gendalc'ho betek ar fin, a vo salvet.
14 Y esta Buena Nueva del Reino será proclamada en el mundo entero, en testimonio a todos los pueblos. Entonces vendrá el fin.
An Aviel-mañ eus ar rouantelezh a vo prezeget er bed a-bezh, evit reiñ testeni d'an holl bobloù; neuze e teuio ar fin.
15 Cuando veáis, pues, la abominación de la desolación, predicha por el profeta Daniel, instalada en el lugar santo —el que lee, entiéndalo—,
Dre-se, pa welot an euzhusted eus ar glac'har, m'en deus komzet ar profed Daniel anezhi, deuet el lec'h santel (ra gompreno an neb a lenn),
16 entonces los que estén en Judea, huyan a las montañas;
neuze ar re a vo e Judea, ra dec'hint war ar menezioù,
17 quien se encuentre en la terraza, no baje a recoger las cosas de la casa;
an hini a vo war an doenn, ra ne ziskenno ket da gemer ar pezh a zo en e di,
18 quien se encuentre en el campo, no vuelva atrás para tomar su manto.
hag an hini a vo er parkeier, ra ne zistroio ket a-dreñv da gemer e vantell.
19 ¡Ay de las que estén encintas y de las que críen en aquel tiempo!
Gwalleur d'ar gwragez brazez, ha d'ar magerezed en deizioù-se!
20 Rogad, pues, para que vuestra huida no acontezca en invierno ni en día de sábado.
Pedit evit na erruo ket ho tec'h er goañv, nag e deiz ar sabad.
21 Porque habrá, entonces, grande tribulación, cual no la hubo desde el principio del mundo hasta ahora, ni la habrá más.
Rak bez' e vo neuze ur glac'har ken bras, evel n'eus ket bet adalek penn-kentañ ar bed betek vremañ, ha ne vo biken.
22 Y si aquellos días no fueran acortados, nadie se salvaría; mas por razón de los elegidos serán acortados esos días.
Ha ma ne vije ket bet berraet an deizioù-se, den ebet ne vije salvet; met abalamour d'ar re zibabet, an deizioù-se a vo berraet.
23 Si entonces os dicen: “Ved, el Cristo está aquí o allá”, no lo creáis.
Neuze, mar lavar unan bennak deoc'h: Setu, ar C'hrist a zo amañ, pe aze, na gredit ket.
24 Porque surgirán falsos cristos y falsos profetas, y harán cosas estupendas y prodigios, hasta el punto de desviar, si fuera posible, aún a los elegidos.
Rak fals-kristed ha fals-profeded a savo; hag e raint sinoù ha burzhudoù da dromplañ, ma vije gallet, zoken ar re zibabet.
25 ¡Mirad que os lo he predicho!
Setu, em eus e lavaret deoc'h a-raok.
26 Por tanto, si os dicen: “Está en el desierto”, no salgáis; “está en las bodegas”, no lo creáis.
Mar lavarer eta deoc'h: Setu, emañ el lec'h distro, n'it ket; setu, emañ er c'hambroù, na gredit ket.
27 Porque, así como el relámpago sale del Oriente y brilla hasta el Poniente, así será la Parusía del Hijo del Hombre.
Rak, evel ma teu al luc'hedenn eus ar sav-heol ha ma he gweler betek ar c'huzh-heol, evel-se e vo donedigezh Mab an den.
28 Allí donde esté el cuerpo, allí se juntarán las águilas”.
E pep lec'h bennak ma vo ar c'horf marv, eno en em zastumo an erered.
29 “Inmediatamente después de la tribulación de aquellos días el sol se oscurecerá, y la luna no dará más su fulgor, los astros caerán del cielo, y las potencias de los cielos serán conmovidas.
Raktal goude an deizioù a c'hlac'har-mañ, an heol a vo teñvalaet, al loar ne roio ket he sklêrijenn, ar stered a gouezho eus an oabl, ha galloudoù an neñv a vo brañsellet.
30 Entonces aparecerá en el cielo la señal del Hijo del Hombre, y entonces se lamentarán todas las tribus de la tierra, y verán al Hijo del Hombre viniendo sobre las nubes del cielo con Poder y gloria grande.
Neuze sin Mab an den en em ziskouezo en neñv, holl bobloù an douar a glemmo en ur skeiñ war boull o c'halon, hag e welint Mab an den o tont war goabr an neñv, gant ur galloud hag ur gloar bras;
31 Y enviará sus ángeles con trompeta de sonido grande, y juntarán a los elegidos de Él de los cuatro vientos, de una extremidad del cielo hasta la otra”.
Eñ a gaso e aeled gant an trompilh tregernus, da zastum e re zibabet eus ar pevar avel, adalek ur penn eus an neñv betek ur penn all.
32 “De la higuera aprended esta semejanza: cuando ya sus ramas se ponen tiernas, y sus hojas brotan, conocéis que está cerca el verano.
Deskit dre barabolenn ar wezenn-fiez: pa zeu he brankoù da vezañ tener hag he delioù da vountañ, ec'h anavezit eo tost an hañv;
33 Así también vosotros cuando veáis todo esto, sabed que está cerca, a las puertas.
evel-se ivez, pa welot kement-se oc'h erruout, gouezit Mab an den a zo tost, hag ouzh an nor.
34 En verdad, os digo, que no pasará la generación esta hasta que todo esto suceda.
Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos ar rummad-mañ ne dremeno ket, ken na vo c'hoarvezet an holl draoù-se.
35 El cielo y la tierra pasarán, pero las palabras mías no pasarán ciertamente”.
An neñv hag an douar a dremeno, met va gerioù ne dremenint ket.
36 “Mas en cuanto al día aquel y a la hora, nadie sabe, ni los ángeles del cielo, sino el Padre solo.
Evit ar pezh a sell ouzh an deiz hag an eur, den n'o anavez, nag aeled an neñv, nag ar Mab, met an Tad hepken.
37 Y como sucedió en tiempo de Noé, así será la Parusía del Hijo del Hombre.
Ar pezh a c'hoarvezas en amzer Noe, evel-se a c'hoarvezo ivez da zonedigezh Mab an den;
38 Porque así como en el tiempo que precedió al diluvio, comían, bebían, tomaban en matrimonio y daban en matrimonio, hasta el día en que entró Noé en el arca,
rak en deizioù a-raok an dour-beuz, an dud a zebre hag a eve, en em zimeze hag a zimeze o bugale, betek an deiz ma'z eas Noe en arc'h,
39 y no conocieron hasta que vino el diluvio y se los llevó a todos, así será también la Parusía del Hijo del Hombre.
hag ne ouezjont netra ken a zeuas an dour-beuz d'o c'has holl gantañ; evel-se e vo ivez da zonedigezh Mab an den.
40 Entonces, estarán dos en el campo, el uno será tomado, y el otro dejado;
Neuze, e vo daou zen en ur park, unan a vo kemeret hag egile lezet,
41 dos estarán moliendo en el molino, la una será tomada y la otra dejada”.
e vo div wreg o valañ en ur vilin, unan a vo kemeret hag eben lezet.
42 “Velad, pues, porque no sabéis en qué día vendrá vuestro Señor.
Chomit dihun eta, rak n'ouzoc'h ket da bet eur e teuio hoc'h Aotrou.
43 Comprended bien esto, porque si supiera el amo de casa a qué hora de la noche el ladrón había de venir, velaría ciertamente y no dejaría horadar su casa.
Gouezit mat, ma anavezfe mestr an ti da bet beilhadenn eus an noz e tlefe ar laer dont, e chomfe dihun ha ne lezfe ket toullañ e di.
44 Por eso, también vosotros estad prontos, porque a la hora que no pensáis, vendrá el Hijo del Hombre.
Dre-se, c'hwi ivez, en em zalc'hit prest, rak Mab an den a zeuio d'an eur na soñjit ket.
45 ¿Quién es, pues, el siervo fiel y prudente, a quien puso el Señor sobre su servidumbre para darles el alimento a su tiempo?
Piv eo eta ar mevel feal ha poellek a zo bet lakaet gant e aotrou war e dud, evit reiñ dezho boued en amzer dereat?
46 ¡Feliz el servidor aquel, a quien su señor al venir hallare obrando así!
Eürus ar mevel-se, pa zeuio en-dro e aotrou, mar bez kavet gantañ oc'h ober evel-se!
47 En verdad, os digo, lo pondrá sobre toda su hacienda.
Me a lavar deoc'h e gwirionez, e lakaat a raio war e holl vadoù.
48 Pero si aquel siervo malo dice en su corazón: “Se me retrasa el señor”,
Met, mar deo drouk ar mevel-se, ha ma lavar en e galon: Va aotrou a zale da zont en-dro,
49 y se pone a golpear a sus consiervos y a comer y a beber con los borrachos;
ha ma teu da skeiñ gant e genseurted, ha da zebriñ ha da evañ gant ar vezvierien,
50 volverá el señor de aquel siervo en día que no espera, y en hora que no sabe,
aotrou ar mevel-se a zeuio d'an deiz na c'hortozo ket ha d'an eur ne ouezo ket,
51 y lo separará y le asignará su suerte con los hipócritas; allí será el llanto y el rechinar de dientes”.
hag e tispenno anezhañ, hag e roio dezhañ e lod gant ar bilpouzed; eno eo, e vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
