Job 8

1 Entonces tomó la palabra Baldad suhita y dijo:

Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

2 “¿Hasta cuándo hablarás de este modo y serán las palabras de tu boca cual viento tempestuoso?

“Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

3 ¿Acaso Dios tuerce el derecho, o pervierte el Omnipotente la justicia?

A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

4 Si tus hijos contra Él pecaron, Él los ha castigado ya a causa de sus transgresiones.

Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

5 Pero tú, si buscas solícito a Dios, e imploras al Todopoderoso,

Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

6 y eres puro y recto, al punto Él velará sobre ti, y prosperará la morada de tu justicia.

në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

7 Tu anterior estado será poca cosa, pues tu porvenir será muy grande.

Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

8 Pregunta, si quieres, a las generaciones pasadas, respeta la experiencia de los padres;

e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

9 pues de ayer somos y nada sabemos, y nuestros días sobre la tierra pasan como la sombra.

ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

10 Ellos te instruirán, ellos hablarán contigo, y de su corazón sacarán estas palabras:

A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

11 ¿Puede crecer el papiro sin humedad, el junco elevarse sin agua?

A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

12 Estando aún en flor, y sin ser cortado se seca antes que cualquier otra hierba.

Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

13 Así será el fin de todos los que se olvidan de Dios; se desvanecerá la esperanza del impío;

Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

14 su seguridad le será cortada, y su confianza va a ser como telaraña.

Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

15 Se apoya sobre su casa, mas esta no se mantiene, se aferra a ella y no resiste.

Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

16 Está en su lozanía ante el sol, sus renuevos exceden de su huerto,

Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

17 sus raíces se entrelazan sobre el montón de piedras, hundiéndose hasta donde está la roca;

dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

18 mas cuando se lo arranca de su lugar, este lo desconoce (diciendo): «Nunca te he visto.»

Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

19 No es otro el gozo que está al fin de su camino, y de su polvo nacerán otros.

Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

20 He aquí que Dios no desecha al justo, ni da la mano a los malvados.

Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

21 Algún día rebosará de risa tu boca, y tus labios de júbilo.

Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

22 Los que te aborrecen se cubrirán de ignominia, y la tienda de los impíos dejará de existir.”

Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.