Job 13

1 “Todo esto lo han visto mis ojos; mis oídos lo han oído y lo comprendieron.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Lo que vosotros sabéis, lo sé yo también, no soy inferior a vosotros.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Mas quiero hablar con el Todopoderoso, mi anhelo es discutir con Dios.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Vosotros fraguáis mentiras; sois médicos inútiles todos.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Callaos, por fin; que os será reputado por sabiduría.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Oíd, por favor, mi defensa y prestad atención a las razones que alega mi boca.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 ¿Queréis acaso hablar falsedades en favor de Dios, decir mentiras en obsequio suyo?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 ¿Pretendéis prestarle favores, patrocinar la causa de Dios?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 ¿Os sería grato que Él os sondease, o pensáis engañarlo como se engaña a un hombre?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Os reprenderá sin falta, si solapadamente sois parciales.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 ¿No os causa miedo su majestad? ¿No caerá sobre vosotros su espanto?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Vuestros argumentos son necedades, y vuestras fortalezas, fortalezas de barro.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Callaos, que yo hablaré; venga sobre mí lo que viniere.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Sea lo que fuere, tomaré mi carne entre mis dientes, y pondré mi alma en mi mano.

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Aunque Él me matase y yo nada tuviese que esperar, defendería ante Él mi conducta.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Al fin Él mismo me defenderá; porque el impío no puede comparecer en su presencia.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Escuchad atentamente mi palabra, mis argumentos os penetren el oído.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Tengo bien preparada (mi) causa, y sé que seré justificado.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 ¿Quién quiere litigar conmigo? pues si yo callara, me moriría.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Solo dos cosas alejes de mí; y no me esconderé de tu presencia:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 que retires de mí tu mano, y no me espanten más tus terrores.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Luego llama, y yo contestaré; o hablaré yo, y Tú me respondes.

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 ¿Cuántos son mis delitos y pecados? Dime mis faltas y transgresiones.

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 ¿Por qué ocultas tu rostro, y me tienes por enemigo tuyo?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 ¿Quieres aterrar una hoja que lleva el viento, perseguir una paja reseca?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Porque decretas contra mí penas tan amargas, y me imputas las faltas de mi mocedad.

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Pones mis pies en el cepo, observas todos mis pasos y acechas las plantas de mis pies.

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Me consumo como un (leño) carcomido, como ropa roída por la polilla.”

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.