< Ayuub 3 >

1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
After this Job opened his mouth, and cursed his day,
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
saying,
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
Let the day perish in which I was born, and that night in which they said, Behold a man-child!
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
Let that night be darkness, and let not the Lord regard it from above, neither let light come upon it.
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
But let darkness and the shadow of death seize it; let blackness come upon it;
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
let that day and night be cursed, let darkness carry them away; let it not come into the days of the year, neither let it be numbered with the days of the months.
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
But let that night be pain, and let not mirth come upon it, nor joy.
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
But let him that curses that day curse it, [even] he that is ready to attack the great whale.
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
Let the stars of that night be darkened; let it remain [dark], and not come into light; and let it not see the morning star arise:
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
because it shut not up the gates of my mother's womb, for [so] it would have removed sorrow from my eyes.
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
For why died I not in the belly? and [why] did I not come forth from the womb and die immediately?
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
and why did the knees support me? and why did I suck the breasts?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
Now I should have lain down and been quiet, I should have slept and been at rest,
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
with kings [and] councillors of the earth, who gloried in [their] swords;
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
or with rulers, whose gold was abundant, who filled their houses with silver:
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
or [I should have been] as an untimely birth proceeding from his mother's womb, or as infants who never saw light.
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
There the ungodly have burnt out the fury of rage; there the wearied in body rest.
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
And the men of old time have together ceased to hear the exactor's voice.
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
The small and great are there, and the servant that feared his lord.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
For why is light given to those who are in bitterness, and life to those souls which are in griefs?
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
who desire death, and obtain it not, digging [for it] as [for] treasures;
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
and would be very joyful if they should gain it?
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
Death [is] rest to [such] a man, for God has hedged him in.
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
For my groaning comes before my food, and I weep being beset with terror.
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
For the terror of which I meditated has come upon me, and that which I had feared has befallen me.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
I was not at peace, nor quiet, nor had I rest; yet wrath came upon me.

< Ayuub 3 >