< Psalmi 95 >
1 Dejte, prepevajmo Gospodu, ukajmo skali blaginje naše!
Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.
2 Pojdimo pred obličje njegovo sè zahvaljevanjem, s psalmi mu ukajmo.
Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.
3 Ker Bog mogočni velik je Gospod, in velik kralj nad vse bogove.
PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
4 V roki njegovi so najglobočji sledovi zemlje, v njegovi oblasti so gorâ moči.
W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.
5 Njegovo je sámo morje, ker on ga je naredil, in súha zemlja, katero so ustvarile roke njegove.
Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.
6 Pridite, priklonimo se in padimo na tla; pripognimo kolena pred Gospodom, kateri nas je naredil.
Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.
7 Ker on je Bog naš, mi pa ljudstvo paše njegove, in čeda vodbe njegove; danes če slišite glas njegov,
On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;
8 "Ne okamenite srca svojega, kakor v prepiru, kakor o dnevi izkušnjave v puščavi.
Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;
9 Ko so me izkušali očetje vaši: izkusili so me in spoznali delo moje.
Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.
10 Štirideset let sem imel preglavico s tistim rodom govoreč: Ljudstvo so srca tavajočega, in potov mojih ne poznajo.
Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;
11 Njim sem prisegel v jezi svoji, da ne vnidejo v pókoj moj."
Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.