Psalmi 9
1 Načelniku godbe, visoke do srednje, psalm Davidov. Slavil bodem, Gospod, iz vsega srca svojega, oznanjal vsa čudovita dela tvoja,
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 Veselil se bodem in radoval v tebi, prepeval bodem tvojemu imenu, Najvišji:
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 Da sovražniki moji umikajoč se padajo in ginejo pred obličjem tvojim.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 Ker sodil si pravico mojo in pravdo mojo, sedel si na prestolu, o branitelj pravice.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Pokaral si narode, pogubil krivičnega, ime njih si izbrisal na večne čase.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 O sovražnik, konec je razdevanja na veke, in uničil si mesta njih, njih spomin je poginil.
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 A Gospod bode sedel na veke, pripravljajoč na sodbo prestol svoj.
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 In sam bode sodil svet pravično, pravde razsojal narodom po vsej pravici.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 In Gospod bode grad na višini siromaku, grad na višini v časih, ko je v stiski.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 Zaupanje torej bodo imeli v té, kateri poznajo ime tvoje, ker ne zapustiš, Gospod, njih, kateri te iščejo.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Prepevajte Gospoda, ki sedí na Sijonu, oznanjujte ljudstvom dela njegova.
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 On, ki maščuje kri v moritvi prelito, spominja se njih, ne zabi vpitja siromakov ubozih.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Milost mi izkaži, Gospod, ozri se v ponižanje moje od sovražnikov mojih, dvigni me izpred smrtnih vrât:
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 Da oznanjam vesoljno slavo tvojo med vrati hčere Sijonske, radujem se v blaginji tvoji.
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 Pogreznili so se narodi v jamo, katero so bili napravili; v mrežo, katero zo bili skrili, vjela se je njih noga.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 Pokazal se je Gospod po sodbi, katero je storil; v svojem lastnem delu zapletel se je krivični; vsega pomiselka vredno!
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 Ker siromak naj se ne pozabi nikdar: ubogih upanje ne pogine vekomaj.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Vstani, Gospod, da se ne ojači človek; sodba pridi nad narode pred obličjem tvojim.
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 V strah jih primi, Gospod; siloma naj spoznajo narodi, da so umrjoči.
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
