Psalmi 60

1 Načelniku godbe, na šestostrunje pričanja, pesem odlična Davidova, za uk. Ko se je boril sè Sirci Mezopotamijskimi, in Sirci Zobejskimi in je Joab vrnivši se pobil Edomejcev v solni dolini dvanajst tisoč. O Bog, zavrgel si nas bil, raztrgal nas, srdit si bil, povrni se nam.

Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

2 Zmajal si bil deželo, razdrobil jo; sceli kosove njene, ker omahuje.

Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.

3 Storil si bil, da je ljudstvo tvoje čutilo trdóst, dál si nam bil piti grozo kakor vino.

Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

4 Dal si njim, ki se tebe bojé, zastavo, katero naj rabijo, zaradi resnice mogočno.

Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. (Sela)

5 Da se rešijo ljubljenci tvoji; reši z desnico svojo in usliši me.

Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

6 Bog je govoril po svetosti svoji, radoval se bodem; v delež dobim Sihem, in dolino Sukotsko merim.

Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

7 Moj je Gilead in moj Manase in Efraim glave moje moč, Juda postavodajalec moj.

Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

8 Moab umivalnica moja, na Edomejca vržem čevelj svoj, nad máno, Palestina, ukaj!

Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

9 Kdo bi me popeljal v mesto trdno, kdo bi me peljal noter do Edomeje?

Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

10 Ali nisi bil ti, Bog, zavrgel nas; da nisi hodil, Bog, med našimi vojskámi?

Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

11 Daj nam pomoč zoper sovražnika; ker ničeva je pomoč človeška.

Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

12 V Bogu delajmo vrlo, in on bode poteptal sovražnike naše.

Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.