Psalmi 77

1 S svojim glasom sem klical k Bogu, celó s svojim glasom k Bogu in mi je prisluhnil.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Na dan svoje stiske sem iskal Gospoda. Moja vnetja so se gnojila ponoči in niso odnehala. Moja duša je odklanjala, da bi bila potolažena.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Spomnil sem se Boga in bil vznemirjen. Pritoževal sem se in moj duh je bil nadvladan. (Sela)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Moje oči držiš budne. Tako sem vznemirjen, da ne morem govoriti.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Preudarjal sem [o] dneh iz davnine, letih starodavnih časov.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Spominjam se svoje pesmi ponoči. Posvetujem se s svojim lastnim srcem in moj duh je storil marljivo preiskavo.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 ›Ali bo Gospod za vedno zavračal ali ne bo več naklonjen?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Je njegovo usmiljenje popolnoma odšlo za vedno? Ali njegova obljuba odpove na vékomaj?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Je Bog pozabil biti milostljiv? Ali je v jezi zaprl svoja nežna usmiljenja?‹ (Sela)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Rekel sem: »To je moja šibkost, toda spominjal se bom let desnice Najvišjega.«

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Spominjal se bom Gospodovih del. Zagotovo se bom spominjal tvojih čudežev od davnine.

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Premišljeval bom tudi o vsem tvojem delu in govoril o tvojih dejanjih.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Tvoja pot, oh Bog, je v svetišču. Kdo je tako velik Bog kakor naš Bog?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Ti si Bog, ki dela čudeže. Med ljudstvom si oznanil svojo moč.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 S svojim laktom si odkupil svoje ljudstvo, Jakobove in Jožefove sinove. (Sela)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Vode so te videle, oh Bog, vode so te videle, bile so prestrašene. Tudi globine so bile vznemirjene.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Oblaki so izlivali vodo, nebo je pošiljalo zvok, tudi tvoje puščice so šle daleč.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Zvok tvojega groma je bil na nebu, bliski so razsvetljevali zemeljski [krog], zemlja je trepetala in se tresla.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Tvoja pot je na morju in tvoja steza v velikih vodah in tvoje stopinje niso znane.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Svoje ljudstvo vodiš kakor trop z Mojzesovo in Aronovo roko.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.