Job 31
1 Sklenil sem zavezo s svojimi očmi. Zakaj naj bi potem mislil na devico?
Fiz concerto com os meus olhos: como pois attentaria n'uma virgem?
2 Kajti kakšen delež od Boga je od zgoraj? In kakšna dediščina od Vsemogočnega od zgoraj?
Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?
3 Mar ni uničenje za zlobne? In posebna kazen za delavce krivičnosti?
Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?
4 Mar on ne vidi mojih poti in šteje vse moje korake?
Ou não vê elle os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?
5 Če sem hodil z ničnostjo ali če je moje stopalo hitelo k prevari,
Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano
6 naj bom stehtan na pravilni tehtnici, da Bog lahko spozna mojo neokrnjenost.
(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),
7 Če se je moj korak obrnil iz poti in je moje srce hodilo za mojimi očmi in če se je kakršenkoli madež prilepil na moje roke,
Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se ás minhas mãos se apegou coisa alguma,
8 potem naj jaz sejem in naj drug jé. Da, naj bo moje potomstvo izkoreninjeno.
Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendencia arrancada até á raiz.
9 Če je bilo moje srce zavedeno z žensko, ali če sem prežal pri vratih svojega soseda,
Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições á porta do meu proximo,
10 potem naj moja žena melje drugemu in naj se drugi sklanjajo nadnjo.
Então môa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ella.
11 Kajti to je grozoten zločin. Da, to je krivičnost, ki naj se kaznuje s sodniki.
Porque é uma infamia, e é delicto pertencente aos juizes.
12 Kajti to je ogenj, ki použiva v uničenje in bi izkoreninil ves moj donos.
Porque fogo é que consomem até á perdição, e desarreigaria toda a minha renda.
13 Če sem preziral zadevo svojega sluga ali svoje dekle, ko so se pričkali z menoj,
Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando elles contendiam comigo,
14 kaj bom potem storil, ko se dvigne Bog? In ko on obiskuje, kaj naj mu odgovorim?
Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?
15 Mar ni on, ki me je naredil v maternici, naredil njega? Ali naju ni eden oblikoval v maternici?
Aquelle que me fez no ventre não o fez tambem a elle? ou não nos formou do mesmo modo na madre?
16 Če sem uboge zadržal pred njihovo željo, ali očem vdove storil, da opešajo,
Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfallecer os olhos da viuva,
17 ali sem sam pojedel svoj grižljaj in osiroteli ni jedel od njega
Ou só comi o meu bocado, e o orphão não comeu d'elle
18 (kajti od moje mladosti je bil vzgajan z menoj kakor z očetom in usmerjal sem jo od maternice svoje matere),
(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pae, e o guiei desde o ventre de minha mãe),
19 če sem gledal kogarkoli giniti zaradi pomanjkanja obleke ali kateregakoli revnega brez pokrivala,
Se a alguem vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,
20 če me njegova ledja niso blagoslovila in če ni bil ogret z runom moje ovce;
Se os seus lombos me não abençoaram, se elle não se aquentava com as pelles dos meus cordeiros,
21 če sem povzdignil svojo roko zoper osirotelega, ko sem videl svojo pomoč v velikih vratih,
Se eu levantei a minha mão contra o orphão, porquanto na porta via a minha ajuda,
22 potem naj moj laket pade od moje lopatice in moj laket [naj] bo odlomljen od kosti.
Então caia do hombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.
23 Kajti uničenje od Boga mi je bilo strahota in zaradi razloga njegovega visočanstva ne bi mogel zdržati.
Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia supportar a sua alteza.
24 Če sem zlato naredil za svoje upanje ali sem čistemu zlatu rekel: › Ti si moje zaupanje, ‹
Se no oiro puz a minha esperança, ou disse ao oiro fino: Tu és a minha confiança;
25 če sem se veselil, ker je bilo moje premoženje veliko in ker je moja roka veliko pridobila,
Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;
26 če sem pogledal sonce, ko je sijalo ali luno hoditi v sijaju
Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,
27 in je bilo moje srce skrivno premamljeno, oziroma so moja usta poljubila mojo roko?
E o meu coração se deixou enganar em occulto, e a minha bocca beijou a minha mão,
28 Tudi to bi bila krivičnost, da bi bil kaznovan od sodnika, kajti jaz bi zanikal Boga, ki je zgoraj.
Tambem isto seria delicto pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.
29 Če sem se veselil ob uničenju tistega, ki me je sovražil ali sem se povzdignil, ko ga je našlo zlo,
Se me alegrei da desgraça do que me tem odio, e se eu exultei quando mal o achou
30 niti svojim ustom nisem dopustil, da grešijo z želenjem prekletstva njegovi duši.
(Tambem não deixei peccar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),
31 Če možje mojega šotora niso rekli: ›Oh, da bi imeli njegovo meso! Ne moremo biti zadovoljni.‹
Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos désse da sua carne! nunca nos fartariamos d'ella:
32 Tujec ni prenočeval na ulici, temveč sem svoja vrata odprl popotniku.
O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.
33 Če sem svoje prestopke pokril kakor Adam, s skrivanjem svoje krivičnosti v svojem naročju,
Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, occultando o meu delicto no meu seio;
34 ali sem se bal velike množice, ali me straši zaničevanje družin, da sem molčal in nisem šel izpred vrat?
Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das familias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.
35 Oh, da bi me nekdo poslušal! Glej, moja želja je, da bi mi Vsemogočni odgovoril in da bi moj nasprotnik napisal knjigo.
Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversario escreva um livro.
36 Zagotovo bi to vzel na svojo ramo in si to privezal kot krono.
Por certo que o levaria sobre o meu hombro, sobre mim o ataria por corôa.
37 Prikazal bi mu število mojih korakov. Kakor princ bi šel blizu k njemu.
O numero dos meus passos lhe mostraria: como principe me chegaria a elle.
38 Če moja dežela joka zoper mene ali da se njene brazde podobno pritožujejo,
Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,
39 če sem brez denarja pojedel njene sadove ali sem njenim lastnikom povzročil, da izgubijo svoje življenje,
Se comi a sua novidade sem dinheiro, e suffoquei a alma dos seus donos,
40 naj osat raste namesto pšenice in smrdljiv plevel namesto ječmena.« Jobove besede so končane.
Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.
