Псалтирь 34

1 Псалом Давиду, внегда измени лице свое пред Авимелехом: и отпусти его, и отиде. Благословлю Господа на всякое время, выну хвала Его во устех моих.

Давут язған күй: — (Давут Абимәләк [падишаниң] алдида жүрүш-турушини башқичә қиливалғанда, [Абимәләк] уни һайдивәткән вақитта язған) Мән һәр қандақ вақитларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән; Уни мәдһийиләш ағзимдин чүшмәйду.

2 О Господе похвалится душа моя: да услышат кротцыи и возвеселятся.

Қәлбим Пәрвәрдигарни иптихарлинип мәдһийәләйду, Мөминләр буни аңлап шатлиқта болиду.

3 Возвеличите Господа со мною, и вознесем имя Его вкупе.

Мән билән биллә Пәрвәрдигарни улуқлаңлар, Бирликтә Униң намиға мәдһийиләр яңритайли.

4 Взысках Господа, и услыша мя и от всех скорбей моих избави мя.

Пәрвәрдигарни издидим, У мениң дуайимни иҗабәт қилди, Мени басқан барлиқ вәһимә-қорқунучлиримдин қутқузди.

5 Приступите к Нему и просветитеся, и лица ваша не постыдятся.

[Мөминләр] Униңға тәлмүрүп нурланди; Йүзлири йәргә қаритилмиди.

6 Сей нищий воззва, и Господь услыша и, и от всех скорбей его спасе и.

[Мән] пеқир-бечарә [Униңға] нида қилди, Пәрвәрдигар аңлап, мени һәммә аваричиликләрдин қутқузди.

7 Ополчится Ангел Господень окрест боящихся Его и избавит их.

Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Униңдин әйминидиғанларни қоғдап әтрапиға чедирини тикиду, Уларни қутқузиду.

8 Вкусите и видите, яко благ Господь: блажен муж, иже уповает Нань.

Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тетип, билгин, Униңға ишинип таянған адәм немидегән бәхитликтур!

9 Бойтеся Господа, вси святии Его, яко несть лишения боящымся Его.

И Униң муқәддәс бәндилири, Пәрвәрдигардин әйминиңлар! Чүнки Униңдин әйминидиғанларниң һеч нәрсиси кам болмас.

10 Богатии обнищаша и взалкаша: взыскающии же Господа не лишатся всякаго блага.

Күчлүк асланлар озуқсиз қелип ач қалсиму, Амма Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң һеч бир яхши нәрсиси кам болмас.

11 Приидите, чада, послушайте мене, страху Господню научу вас.

Келиңлар балилирим, маңа қулақ селиңлар; Мән силәргә Пәрвәрдигардин әйминишни үгитип қояй.

12 Кто есть человек хотяй живот, любяй дни видети благи?

Һаятни әтиварлайдиған киши ким? Кимниң узун вә яхши күнләрни көргүси бар?

13 Удержи язык твой от зла и устне твои, еже не глаголати льсти.

Ундақта тилиңни яманлиқтин тартип жүр, Ләвлириң мәккарлиқтин нери болсун;

14 Уклонися от зла и сотвори благо: взыщи мира и пожени и.

Яманлиқтин айрилип жирақ болуп, гөзәл әмәлләрни қилип жүр; Аман-хатирҗәмликни издәп, уни қоғлап жүр.

15 Очи Господни на праведныя, и уши Его в молитву их.

Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийларниң үстидә туриду, Униң қулиқи уларниң илтиҗалириға очуқ туриду;

16 Лице же Господне на творящыя злая, еже потребити от земли память их.

Пәрвәрдигарниң чирайи рәзиллик қилғучиларға қарши чиқар, Уларниң һәр қандақ нам-хатирилирини йәр йүзидин елип ташлар;

17 Воззваша праведнии, и Господь услыша их и от всех скорбей их избави их.

Һәққанийлар илтиҗа қилиду, Пәрвәрдигар аңлайду, уларни барлиқ азап-мушәққәтлиридин қутқузиду;

18 Близ Господь сокрушенных сердцем, и смиренныя духом спасет.

Пәрвәрдигар көңли сунуқларға йеқиндур, Роһи езилгәнләрни қутқузиду.

19 Многи скорби праведным, и от всех их избавит я Господь.

Һәққанийлар дуч кәлгән аваричиликләр көптур; Бирақ Пәрвәрдигар уларни буларниң һәммисидин қутқузиду.

20 Хранит Господь вся кости их, ни едина от них сокрушится.

[У һәққанийниң] сүйәклирини сақ қалдуриду, Улардин бирисиму сунуп кәтмәйду.

21 Смерть грешников люта, и ненавидящии праведнаго прегрешат.

Яманлиқниң өзи рәзилләрни өлтүриду; Һәққанийларға нәпрәтлинидиғанлар гунада қалиду.

22 Избавит Господь душы раб Своих, и не прегрешат вси уповающии на Него.

Пәрвәрдигар Өз қуллириниң җанлирини бәдәл төләп һөрлүккә чиқириду; Униңға таянғанлардин һеч кимгә гуна бекитилмәйду.