Псалтирь 17
1 Молитва Давиду. Услыши, Господи, правду мою, вонми молению моему, внуши молитву мою не во устнах льстивых.
O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.
2 От лица Твоего судба моя изыдет: очи мои да видита правоты.
Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.
3 Искусил еси сердце мое, посетил еси нощию: искусил мя еси, и не обретеся во мне неправда.
Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.
4 Яко да не возглаголют уста моя дел человеческих, за словеса устен Твоих аз сохраних пути жестоки.
Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.
5 Соверши стопы моя во стезях Твоих, да не подвижутся стопы моя.
Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.
6 Аз воззвах, яко услышал мя еси, Боже: приклони ухо Твое мне и услыши глаголы моя.
Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.
7 Удиви милости Твоя, спасаяй уповающыя на Тя от противящихся деснице Твоей:
Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.
8 сохрани мя, Господи, яко зеницу ока: в крове крилу Твоею покрыеши мя
Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,
9 от лица нечестивых острастших мя: врази мои душу мою одержаша
nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.
10 тук свой затвориша, уста их глаголаша гордыню.
Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.
11 Изгонящии мя ныне обыдоша мя, очи свои возложиша уклонити на землю.
Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.
12 Объяша мя яко лев готов на лов и яко скимен обитаяй в тайных.
Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.
13 Воскресени, Господи, предвари я и запни им: избави душу мою от нечестиваго, оружие Твое
Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.
14 от враг руки Твоея, Господи, от малых от земли: раздели я в животе их, и сокровенных Твоих исполнися чрево их: насытишася сынов, и оставиша останки младенцем своим.
O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.
15 Аз же правдою явлюся лицу Твоему, насыщуся, внегда явитимися славе Твоей.
Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.
