Псалтирь 109

1 Боже, хвалы моея не премолчи:

Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.

2 яко уста грешнича и уста льстиваго на мя отверзошася, глаголаша на мя языком льстивым,

Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.

3 и словесы ненавистными обыдоша мя, и брашася со мною туне.

E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.

4 Вместо еже любити мя, оболгаху мя, аз же моляхся:

Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.

5 и положиша на мя злая за благая, и ненависть за возлюбление мое.

Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.

6 Постави на него грешника, и диавол да станет одесную его:

Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.

7 внегда судитися ему, да изыдет осужден, и молитва его да будет в грех.

Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.

8 Да будут дние его мали, и епископство его да приимет ин:

Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.

9 да будут сынове его сири, и жена его вдова:

Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.

10 движущеся да преселятся сынове его и воспросят, да изгнани будут из домов своих.

E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.

11 Да взыщет заимодавец вся, елика суть его: и да восхитят чуждии труды его.

Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.

12 Да не будет ему заступника, ниже да будет ущедряяй сироты его:

Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.

13 да будут чада его в погубление, в роде единем да потребится имя его.

Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.

14 Да воспомянется беззаконие отец его пред Господем, и грех матере его да не очистится:

Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.

15 да будут пред Господем выну, и да потребится от земли память их:

[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.

16 занеже не помяну сотворити милость, и погна человека нища и убога, и умилена сердцем умертвити.

Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.

17 И возлюби клятву, и приидет ему: и не восхоте благословения, и удалится от него.

Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.

18 И облечеся в клятву яко в ризу, и вниде яко вода во утробу его и яко елей в кости его:

E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.

19 да будет ему яко риза, в нюже облачится, и яко пояс, имже выну опоясуется.

Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.

20 Сие дело оболгающих мя у Господа и глаголющих лукавая на душу мою.

Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.

21 И Ты, Господи, Господи, сотвори со мною имене ради Твоего, яко блага милость Твоя:

Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;

22 избави мя, яко нищь и убог есмь аз, и сердце мое смятеся внутрь мене.

Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.

23 Яко сень, внегда уклонитися ей, отяхся: стрясохся яко прузи.

Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.

24 Колена моя изнемогоста от поста, и плоть моя изменися елеа ради.

Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.

25 И аз бых поношение им: видеша мя, покиваша главами своими.

E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.

26 Помози ми, Господи Боже мой, и спаси мя по милости Твоей:

Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;

27 и да разумеют, яко рука Твоя сия, и Ты, Господи, сотворил еси ю.

Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.

28 Прокленут тии, и Ты благословиши: востающии на мя да постыдятся, раб же Твой возвеселится.

Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.

29 Да облекутся оболгающии мя в срамоту и одеждутся яко одеждою студом своим.

Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.

30 Исповемся Господеви зело усты моими и посреде многих восхвалю Его:

Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;

31 яко преста одесную убогаго, еже спасти от гонящих душу мою.

Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.