Псалтирь 106
1 Исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его.
Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Кто возглаголет силы Господни, слышаны сотворит вся хвалы Его?
Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
3 Блажени хранящии суд и творящии правду во всякое время.
Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
4 Помяни нас, Господи, во благоволении людий Твоих, посети нас спасением Твоим,
Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
5 видети во благости избранныя Твоя, возвеселитися в веселии языка Твоего, хвалитися с достоянием Твоим.
so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
6 Согрешихом со отцы нашими, беззаконновахом, неправдовахом:
Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
7 отцы наши во Египте не разумеша чудес Твоих, ни помянуша множества милости Твоея: и преогорчиша восходяще в Чермное море.
Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
8 И спасе их имене Своего ради, сказати силу Свою:
Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
9 и запрети Чермному морю, и изсяче: и настави я в бездне яко в пустыни.
og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
10 И спасе я из руки ненавидящих и избави я из руки врагов.
og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
11 Покры вода стужающыя им: ни един от них избысть.
og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
12 И вероваша словеси Его и воспеша хвалу Его.
Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
13 Ускориша, забыша дела Его, не стерпеша совета Его:
Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
14 и похотеша желанию в пустыни и искусиша Бога в безводней.
men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
15 И даде им прошение их, посла сытость в душы их.
Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
16 И прогневаша Моисеа в стану, Аарона святаго Господня.
Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
17 Отверзеся земля и пожре Дафана и покры на сонмищи Авирона:
Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
18 и разжжеся огнь в сонме их, пламень попали грешники.
og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
19 И сотвориша телца в Хориве и поклонишася истуканному:
Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
20 и измениша славу Его в подобие телца ядущаго траву.
og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
21 И забыша Бога спасающаго их, сотворшаго велия во Египте,
Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
22 чудеса в земли Хамове, страшная в мори Чермнем.
undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
23 И рече потребити их, аще не бы Моисей избранный Его стал в сокрушении пред Ним, возвратити ярость Его, да не погубит их.
Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
24 И уничижиша землю желанную, не яша веры словеси Его:
Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
25 и поропташа в селениих своих, не услышаша гласа Господня.
og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
26 И воздвиже руку Свою на ня, низложити я в пустыни,
Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
27 и низложити семя их во языцех, и расточити я в страны.
og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
28 И причастишася Веельфегору и снедоша жертвы мертвых:
Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
29 и раздражиша Его в начинаниих своих, и умножися в них падение.
og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
30 И ста Финеес и умилостиви, и преста сечь:
Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
31 и вменися ему в правду, в род и род до века.
og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
32 И прогневаша Его на воде Пререкания, и озлоблен бысть Моисей их ради:
Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
33 яко преогорчиша дух его и разнствова устнама своима.
for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
34 Не потребиша языки, яже рече Господь им.
Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
35 И смесишася во языцех и навыкоша делом их:
men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
36 и поработаша истуканным их, и бысть им в соблазн.
og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
37 И пожроша сыны своя и дщери своя бесовом,
og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
38 и пролияша кровь неповинную, кровь сынов своих и дщерей, яже пожроша истуканным Ханаанским: и убиена бысть земля их кровьми
og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
39 и осквернися в делех их: и соблудиша в начинаниих своих.
Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
40 И разгневася яростию Господь на люди Своя и омерзи достояние Свое:
Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
41 и предаде я в руки врагов, и обладаша ими ненавидящии их.
Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
42 И стужиша им врази их: и смиришася под руками их.
og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
43 Множицею избави я: тии же преогорчиша Его советом своим, и смиришася в беззакониих своих.
Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
44 И виде Господь, внегда скорбети им, внегда услышаше моление их:
Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
45 и помяну завет Свой, и раскаяся по множеству милости Своея:
Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
46 и даде я в щедроты пред всеми пленившими я.
Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
47 Спаси ны, Господи, Боже наш, и собери ны от язык, исповедатися имени Твоему святому, хвалитися во хвале Твоей.
Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
48 Благословен Господь Бог Израилев от века и до века. И рекут вси людие: буди, буди.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
