Бытие 21
1 И Господь посети Сарру, якоже рече: и сотвори Господь Сарре, якоже глагола.
E o Senhor visitou a Sarah, como tinha dito; e fez o Senhor a Sarah como tinha falado.
2 И заченши Сарра роди Аврааму сына в старости, во время, якоже глагола ему Господь:
E concebeu Sarah, e pariu a Abraão um filho na sua velhice, ao tempo determinado, que Deus lhe tinha dito.
3 и нарече Авраам имя сыну своему рождшемуся ему, егоже роди ему Сарра, Исаак:
E chamou Abraão o nome de seu filho que lhe nascera, que Sarah lhe parira, Isaac.
4 обреза же Авраам Исаака во осмый день, якоже заповеда ему Бог.
E Abraão circuncidou o seu filho Isaac, quando era da idade de oito dias, como Deus lhe tinha ordenado.
5 Авраам же бе ста лет, егда бысть ему Исаак сын его.
E era Abraão da idade de cem anos, quando lhe nasceu Isaac seu filho.
6 Рече же Сарра: смех мне сотвори Господь: иже бо аще услышит, обрадуется со Мною.
E disse Sarah: Deus me tem feito riso: todo aquele que o ouvir, se rirá comigo.
7 И рече: кто возвестит Аврааму, яко млеком питает отроча Сарра, яко родих сына в старости моей?
Disse mais: Quem diria a Abraão que Sarah daria de mamar a filhos? porque pari-lhe um filho na sua velhice.
8 И возрасте отроча, и отдоено бысть: и сотвори Авраам учреждение велие, в оньже день отдоися Исаак сын его.
E cresceu o menino, e foi desmamado; então Abraão fez um grande banquete no dia em que Isaac foi desmamado.
9 Видевши же Сарра сына Агари Египтяныни, иже бысть Аврааму, играюща со Исааком сыном своим,
E viu Sarah que zombava o filho de Hagar a egípcia, o qual tinha parido a Abraão.
10 и рече Аврааму: изжени рабу сию и сына ея: не наследит бо сын рабы сея с сыном моим Исааком.
E disse a Abraão: Deita fora esta serva e o seu filho; porque o filho desta serva não herdará com meu filho, com Isaac.
11 Жесток же явися глагол сей зело пред Авраамом о сыне его Исмаиле.
E pareceu esta palavra mui má aos olhos de Abraão, por causa de seu filho.
12 И рече Бог Аврааму: да не будет жестоко пред тобою о отроце и о рабыни: вся елика аще речет тебе Сарра, слушай гласа ея: яко во Исааце наречется тебе семя:
Porém Deus disse a Abraão: Não te pareça mal aos teus olhos acerca do moço, e acerca da tua serva; em tudo o que Sarah te diz, ouve a sua voz; porque em Isaac será chamada a tua semente
13 сына же рабыни сея в язык велик сотворю его, яко семя твое есть.
Mas também do filho desta serva farei uma nação, porquanto é tua semente.
14 Воста же Авраам заутра и взя хлебы и мех воды, и даде Агари: и возложи на плещы ея отроча и отпусти ю. Отшедши же заблуждаше в пустыни, у кладязя Клятвеннаго:
Então se levantou Abraão pela manhã de madrugada, e tomou pão, e um odre d'água, e os deu a Hagar, pondo-os sobre o seu ombro; também lhe deu o menino, e despediu-a; e ela foi-se, andando errante no deserto de Berseba.
15 оскуде же вода из меха: и поверже отроча под елию единою.
E consumida a água do odre, lançou o menino debaixo de uma das árvores.
16 Отшедши же седяше прямо ему издалече, якоже дострелити из лука: рече бо: да не вижду смерти детища моего. И седе прямо ему издалече. Воскричав же отроча, восплакася:
E foi-se, e assentou-se em frente, afastando-se a distância dum tiro de arco; porque dizia: Que não veja morrer o menino. E assentou-se em frente, e levantou a sua voz, e chorou.
17 услыша же Бог глас отрочате от места, идеже бяше: и воззва Ангел Божий Агарь с небесе и рече ей: что есть, Агарь? Не бойся: услыша бо Бог глас отрочища от места, идеже есть:
E ouviu Deus a voz do menino, e bradou o anjo de Deus a Hagar desde os céus, e disse-lhe: Que tens, Hagar? não temas, porque Deus ouviu a voz do moço desde o lugar onde está.
18 востани и поими отроча, и ими рукою твоею его: в язык бо велик сотворю его.
Ergue-te, levanta o moço, e pega-lhe pela mão, porque dele farei uma grande nação.
19 И отверзе Бог очи ея, и узре кладязь воды живы: и иде, и налия мех воды, и напои отроча.
E abriu-lhe Deus os olhos, e viu um poço d'água: e foi-se, e encheu o odre d'água, e deu de beber ao moço.
20 И бяше Бог со отрочатем, и возрасте, и вселися в пустыни, и бысть стрелец.
E era Deus com o moço, que cresceu; e habitou no deserto, e foi flecheiro.
21 И поселися в пустыни Фаран: и поят ему мати его жену от земли Египетския.
E habitou no deserto de Paran; e sua mãe tomou-lhe mulher da terra do Egito.
22 Бысть же в то время, и рече Авимелех, и Охозаф невестоводитель его, и Фихол воевода силы его, ко Аврааму, глаголя: Бог с тобою во всех, яже твориши:
E aconteceu naquele mesmo tempo que Abimelech, com Phichol, príncipe do seu exército, falou com Abraão, dizendo: Deus é contigo em tudo o que fazes;
23 ныне убо кленися ми Богом, не обидети мене, ниже семене моего, ниже имене моего: но по правде, юже сотворих с тобою, сотвориши со мною и земли, идеже ты вселился еси на ней.
Agora pois, jura-me aqui por Deus que me não mentirás a mim, nem a meu filho, nem a meu neto: segundo a beneficência que te fiz, me farás a mim, e à terra onde peregrinaste.
24 И рече Авраам: аз кленуся.
E disse Abraão: Eu jurarei.
25 И обличи Авраам Авимелеха о кладязех водных, яже отяша отроцы Авимелеховы.
Abraão, porém, repreendeu a Abimelech por causa de um poço d'água, que os servos de Abimelech haviam tomado por força.
26 И рече ему Авимелех: не ведех, кто сотвори тебе вещь сию: ниже ты ми поведал еси, ниже аз слышах, токмо днесь.
Então disse Abimelech: Eu não sei quem fez isto; e também tu mo não fizeste saber, nem eu o ouvi senão hoje.
27 И взя Авраам овцы и юнцы и даде Авимелеху: и завещаста оба завет.
E tomou Abraão ovelhas e vacas, e deu-as a Abimelech; e fizeram ambos concerto.
28 И постави Авраам седмь агниц овчих единых.
Pôs Abraão, porém, à parte sete cordeiras do rebanho.
29 И рече Авимелех Аврааму: что суть седмь агницы овец сих, яже поставил еси едины?
E Abimelech disse a Abraão: Para que estão aqui estas sete cordeiras, que puseste à parte?
30 И рече Авраам: яко седмь сих агниц возмеши у мене, да будут ми во свидетелство, яко аз ископах кладязь сей.
E disse: Tomarás estas sete cordeiras de minha mão, para que sejam em testemunho que eu cavei este poço.
31 Сего ради наименова имя месту тому кладязь Клятвенный: яко тамо клястася оба
Por isso se chamou aquele lugar Berseba, porquanto ambos juraram ali.
32 и завещаста завет у кладязя Клятвеннаго. Воста же Авимелех, и Охозаф невестоводитель его, и Фихол воевода силы его, и возвратишася в землю Филистимску.
Assim fizeram concerto em Berseba. Depois se levantou Abimelech e Phichol, príncipe do seu exército, e tornaram-se para a terra dos philisteus.
33 И насади Авраам ниву у кладязя Клятвеннаго, и призва ту имя Господа, Бога вечнаго.
E plantou um bosque em Berseba, e invocou lá o nome do Senhor, Deus eterno.
34 Обита же Авраам в земли Филистимстей дни многи.
E peregrinou Abraão na terra dos philisteus muitos dias.
