Jobho 37

1 “Hana yangu inorova nokuda kwezvizvi, uye mwoyo wangu unotomuka uchibva panzvimbo yawo.

Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!

2 Teererai! Teererai kutinhira kwenzwi rake, nokuunga kunobva pamuromo wake.

Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!

3 Anoregedzera mheni yake pasi pedenga rose, agoituma kumigumo yenyika.

Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;

4 Shure kwaizvozvo inzwi rokutinhira kwake rinosvika; anotinhira nenzwi roumambo hwake.

efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.

5 Inzwi raMwari rinotinhira nenzira dzinoshamisa; iye anoita zvinhu zvikuru zvinopfuura kunzwisisa kwedu.

Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.

6 Anoti kuchando, ‘Donhera panyika,’ nokumvura inonaya, ‘Naya nesimba.’

Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"

7 Kuitira kuti vanhu vose vaakasika vazive basa rake, anoita kuti munhu mumwe nomumwe ambomira kushanda.

For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.

8 Mhuka dzinovanda; dzinoramba dziri mumapako adzo.

De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:

9 Dutu rinobuda pakamuri yaro, chando chinobva pakuvhuvhuta kwemhepo.

Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.

10 Kufema kwaMwari kunobudisa mazaya echando, uye mvura zhinji inooma kuita chando.

Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.

11 Anozadza makore nounyoro; anoparadzira mheni yake nomumakore.

Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;

12 Anoafambisa sezvaanoda pamusoro penyika yose, kuti aite zvose zvaanoarayira.

det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,

13 Anouyisa makore kuzoranga vanhu, kana kuzodiridza nyika yake kuti aratidze rudo rwake.

hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.

14 “Teerera izvi, Jobho; imbomira ugorangarira zvishamiso zvaMwari.

Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!

15 Unoziva here kudzorwa kwamakore naMwari nokupenyesa kwaanoita mheni yake?

Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?

16 Unoziva maturikirwo akaitwa makore here, izvo zvishamiso zvaiye akakwana muruzivo?

Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?

17 Iyewe unopiswa nenguo dzako nyika painonyaradzwa nemhepo yezasi,

Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?

18 ko, ungagona kubatana naye pakutatamura matenga here, iwo akaoma kunge chionioni chendarira yakaumbwa.

Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?

19 “Tiudze zvatingareva kwaari; hatigoni kureva mhaka yedu nokuda kwerima redu.

Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.

20 Ko, anofanira kuudzwa kuti ndinoda kutaura here? Ko, pano munhu angakumbira kumedzwa here?

Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?

21 Zvino hakuna munhu angatarira kuzuva, nokuvhenekera kwaro riri mumatenga, mushure mokunge mhepo yaachenesa.

Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,

22 Anouya nokubwinya kunoyevedza achibva nokumusoro; Mwari anouya nokubwinya kunotyisa.

fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,

23 Wamasimba Ose haasvikiki kwaari uye anokudzwa nesimba; mukururamisira uye nokururama kwake kukuru haadzvinyiriri.

og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;

24 Naizvozvo, vanhu vanomutya, ko, haana hanya navose vakachenjera pamwoyo here?”

derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.