Jobho 32

1 Saka varume vatatu ava vakarega kupindura Jobho, nokuti akanga akarurama pakuona kwake.

A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;

2 Asi Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi, wemhuri yaRami, akatsamwira Jobho zvikuru nokuda kwokuzviruramisira kwake panzvimbo yokuti zviitwe naMwari.

Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.

3 Akatsamwirawo kwazvo shamwari nhatu idzi, nokuti vakanga vashayiwa nzira yokupikisa nayo Jobho, kunyange vakanga vambomupa mhosva.

Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.

4 Zvino Erihu akanga ambomira kutaura naJobho nokuti ivo vaiva vakuru kwaari.

Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.

5 Asi paakaona kuti varume vatatu ava vakanga vasisinazve chokureva, hasha dzake dzakamuka.

Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.

6 Saka Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi akati: “Ndiri muduku pamakore, uye imi muri vakuru; ndokusaka ndanga ndichitya, ndisingadi kukuudzai zvandinoziva.

I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.

7 Ndakafunga kuti, ‘Zera rinofanira kutaura; makore mazhinji anofanira kudzidzisa uchenjeri.’

Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.

8 Asi ndiwo mweya uri mumunhu, kufema kwaWamasimba Ose, kunomupa kunzwisisa.

Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 Havazi vakuru bedzi vakachenjera, kana vatana chete vanganzwisisa zvakanaka.

Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.

10 “Naizvozvo ndinoti: Nditeererei; neniwo ndichakuudzai zvandinoziva.

Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.

11 Ndakambomirira pamaitaura, ndakateerera pfungwa dzenyu; pamakanga muchitsvaka mashoko,

Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.

12 ndakanyatsokuteererai. Asi hakuna mumwe wenyu akapwisa Jobho; hakuna pamuri akapindura mashoko ake zvinogutsa.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;

13 Regai kuti, ‘Tawana uchenjeri; regai Mwari amukonese, kwete munhu.’

I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.

14 Asi Jobho haana kunongedza mashoko ake kwandiri, uye handingamupinduri namashoko enyu.

Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.

15 “Vashamiswa uye havachina chokureva; vapererwa namashoko.

Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.

16 Ko, zvino ini ndingamirira here ivo zvavangonyarara, zvino zvavangomira ipapo vasina mhinduro?

Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.

17 Neniwo ndichava nechokutaura; neniwo ndichareva zvandinoziva.

Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.

18 Nokuti ndizere namashoko, uye mweya uri mandiri unondimanikidza;

Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.

19 mukati mangu ndafanana newaini iri muhomwe yakadzivirwa, sehomwe itsva dzewaini dzoda kuparuka.

Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.

20 Ndinofanira kutaura kuti ndirerukirwe; ndinofanira kushamisa muromo wangu ndigopindura.

Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.

21 Handina munhu wandichatsaura, uye handingabati kumeso munhu upi zvake;

Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.

22 nokuti dai ndaiva nyanzvi yokubata kumeso, Muiti wangu aizokurumidza kunditora.

Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.