Псалми 139
1 Господе! Ти ме кушаш и знаш.
| למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע |
2 Ти знаш кад седам и кад устанем; Ти знаш помисли моје издалека;
| אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק |
3 Кад ходим и кад се одмарам, Ти си око мене, и све путеве моје видиш.
| ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה |
4 Још нема речи на језику мом, а Ти, Господе, гле, већ све знаш.
| כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה |
5 Састраг и спред Ти си ме заклонио, и ставио на ме руку своју.
| אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה |
6 Чудно је за ме знање Твоје, високо, не могу да га докучим.
| פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה |
7 Куда бих отишао од духа Твог, и од лица Твог куда бих побегао?
| אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח |
| אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) |
9 Да се дигнем на крилима од зоре, и преселим се на крај мора:
| אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים |
10 И онде ће ме рука Твоја водити, и држати ме десница Твоја.
| גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך |
11 Да кажем: Да ако ме мрак сакрије; али је и ноћ као видело око мене.
| ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני |
12 Ни мрак неће замрачити од Тебе, и ноћ је светла као дан: мрак је као видело.
| גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה |
13 Јер си Ти створио шта је у мени, саставио си ме у утроби матере моје.
| כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי |
14 Хвалим Те, што сам дивно саздан. Дивна су дела Твоја, и душа моја то зна добро.
| אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד |
15 Ниједна се кост моја није сакрила од Тебе, ако и јесам саздан тајно, откан у дубини земаљској.
| לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ |
16 Заметак мој видеше очи Твоје, у књизи је Твојој све то записано, и дани забележени, кад их још није било ниједног.
| גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם |
17 Како су ми недокучиве помисли Твоје, Боже! Како им је велик број!
| ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם |
18 Да их бројим, више их је него песка. Кад се пробудим, још сам с Тобом.
| אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך |
19 Да хоћеш, Боже, убити безбожника! Крвопије, идите од мене.
| אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני |
20 Они говоре ружно на Тебе; узимају име Твоје узалуд непријатељи Твоји.
| אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך |
21 Зар да не мрзим на оне, који на Те мрзе, Господе, и да се не гадим на оне који устају на Тебе?
| הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט |
22 Пуном мрзошћу мрзим на њих; непријатељи су ми.
| תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי |
23 Окушај ме, Боже, и познај срце моје, испитај ме, и познај помисли моје.
| חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי |
24 И види јесам ли на злом путу, и води ме на пут вечни.
| וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם |
