4 Мојсијева 20

1 И синови Израиљеви, сав збор њихов, дођоше у пустињу синску првог месеца, и стаде народ у Кадису; и онде умре Марија, и би погребена онде.

ויבאו בני ישראל כל העדה מדבר צן בחדש הראשון וישב העם בקדש ותמת שם מרים ותקבר שם

2 А онде немаше збор воде, те се скупише на Мојсија и на Арона.

ולא היה מים לעדה ויקהלו על משה ועל אהרן

3 И свађаше се народ с Мојсијем, и говораху: Камо да смо помрли кад помреше браћа наша пред Господом!

וירב העם עם משה ויאמרו לאמר ולו גוענו בגוע אחינו לפני יהוה

4 Зашто доведосте збор Господњи у ову пустињу да изгинемо овде и ми и стока наша?

ולמה הבאתם את קהל יהוה אל המדבר הזה למות שם אנחנו ובעירנו

5 И зашто нас изведосте из Мисира да нас доведете на ово зло место, где не роди ни жито ни смоква ни грожђе ни шипак, а ни воде нема за пиће?

ולמה העליתנו ממצרים להביא אתנו אל המקום הרע הזה לא מקום זרע ותאנה וגפן ורמון ומים אין לשתות

6 И дође Мојсије и Арон испред збора на врата шатора од састанка, и падоше ничице; и показа им се слава Господња.

ויבא משה ואהרן מפני הקהל אל פתח אהל מועד ויפלו על פניהם וירא כבוד יהוה אליהם

7 И рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

8 Узми штап, и сазовите збор ти и Арон брат твој, и проговорите стени пред њима; те ће дати воду своју; тако ћеш им извести воду из стене, и напојићеш збор и стоку њихову.

קח את המטה והקהל את העדה אתה ואהרן אחיך ודברתם אל הסלע לעיניהם ונתן מימיו והוצאת להם מים מן הסלע והשקית את העדה ואת בעירם

9 И Мојсије узе штап испред Господа, како му заповеди Господ.

ויקח משה את המטה מלפני יהוה כאשר צוהו

10 И сазваше Мојсије и Арон збор пред стену, и он им рече: Слушајте одметници! Хоћемо ли вам из ове стене извести воду?

ויקהלו משה ואהרן את הקהל--אל פני הסלע ויאמר להם שמעו נא המרים--המן הסלע הזה נוציא לכם מים

11 И диже Мојсије руку своју и удари у стену штапом својим два пута, и изиђе вода многа, те се напоји народ и стока њихова.

וירם משה את ידו ויך את הסלע במטהו--פעמים ויצאו מים רבים ותשת העדה ובעירם

12 А Господ рече Мојсију и Арону: Што ми не веровасте и не прослависте ме пред синовима Израиљевим, зато нећете одвести збора тог у земљу коју сам им дао.

ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן יען לא האמנתם בי להקדישני לעיני בני ישראל--לכן לא תביאו את הקהל הזה אל הארץ אשר נתתי להם

13 То је вода од свађе, где се свађаше синови Израиљеви с Господом, и Он се прослави међу њима.

המה מי מריבה אשר רבו בני ישראל את יהוה ויקדש בם

14 Иза тога посла Мојсије посланике из Кадиса к цару едомском да му кажу: Овако каже брат твој Израиљ: Ти знаш све невоље које нас снађоше:

וישלח משה מלאכים מקדש אל מלך אדום כה אמר אחיך ישראל אתה ידעת את כל התלאה אשר מצאתנו

15 Како наши оци сиђоше у Мисир, и бејасмо у Мисиру дуго времена, и како Мисирци зло чинише нама и оцима нашим;

וירדו אבתינו מצרימה ונשב במצרים ימים רבים וירעו לנו מצרים ולאבתינו

16 И викасмо ка Господу, и Господ чу глас наш, и посла анђела, који нас изведе из Мисира; и ево смо у Кадису, граду на твојој међи.

ונצעק אל יהוה וישמע קלנו וישלח מלאך ויצאנו ממצרים והנה אנחנו בקדש עיר קצה גבולך

17 Пусти нас да прођемо кроз твоју земљу; нећемо ићи преко поља ни преко винограда, нити ћемо пити воде из ког студенца; ићи ћемо царским путем, нећемо свртати ни надесно ни налево док не пређемо међу твоју.

נעברה נא בארצך לא נעבר בשדה ובכרם ולא נשתה מי באר דרך המלך נלך לא נטה ימין ושמאול עד אשר נעבר גבלך

18 А Едом му одговори: Не иди преко моје земље, да не изиђем с мачем преда те.

ויאמר אליו אדום לא תעבר בי--פן בחרב אצא לקראתך

19 А синови Израиљеви рекоше му: Ићи ћемо утреником, и ако се напијемо воде твоје, ми или стока наша, платићемо је; ништа више, само да пешице прођемо.

ויאמרו אליו בני ישראל במסלה נעלה ואם מימיך נשתה אני ומקני ונתתי מכרם רק אין דבר ברגלי אעברה

20 А он им одговори: Нећете проћи. И изиђе Едом пред њих с много народа и с великом силом.

ויאמר לא תעבר ויצא אדום לקראתו בעם כבד וביד חזקה

21 И кад не хте Едом допустити Израиљу да приђе преко међе његове, Израиљ отиде од њега.

וימאן אדום נתן את ישראל עבר בגבלו ויט ישראל מעליו

22 И кренувши се од Кадиса дођоше синови Израиљеви, сав збор њихов, ка гори Ору.

ויסעו מקדש ויבאו בני ישראל כל העדה הר ההר

23 И Господ рече Мојсију и Арону на гори Ору код међе едомске говорећи:

ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן בהר ההר על גבול ארץ אדום לאמר

24 Арон ваља да се прибере к роду свом, јер неће ући у земљу коју сам дао синовима Израиљевим, јер не послушасте заповести моје на води од свађе.

יאסף אהרן אל עמיו כי לא יבא אל הארץ אשר נתתי לבני ישראל--על אשר מריתם את פי למי מריבה

25 Узми Арона и Елеазара сина његовог, и изведи их на гору Ор.

קח את אהרן ואת אלעזר בנו והעל אתם הר ההר

26 И свуци Арону хаљине његове и обуци их Елеазару сину његовом, па ће се Арон прибрати и умрети онде.

והפשט את אהרן את בגדיו והלבשתם את אלעזר בנו ואהרן יאסף ומת שם

27 И учини Мојсије како заповеди Господ; и изиђоше на гору Ор пред свим збором.

ויעש משה כאשר צוה יהוה ויעלו אל הר ההר לעיני כל העדה

28 И свуче Мојсије с Арона хаљине његове и обуче их Елеазару, сину његовом, и умре онде Арон наврх горе, а Мојсије и Елеазар сиђоше с горе.

ויפשט משה את אהרן את בגדיו וילבש אתם את אלעזר בנו וימת אהרן שם בראש ההר וירד משה ואלעזר מן ההר

29 А кад виде сав збор да умре Арон, плака сав дом Израиљев за Ароном тридесет дана.

ויראו כל העדה כי גוע אהרן ויבכו את אהרן שלשים יום כל בית ישראל