3 Мојсијева 7

1 А ово је закон за жртву ради преступа; светиња је над светињама.

וזאת תורת האשם קדש קדשים הוא

2 На коме се месту коље жртва паљеница, на оном нека се коље и жртва за преступ; и крвљу њеном нека се покропи олтар одозго унаоколо.

במקום אשר ישחטו את העלה ישחטו את האשם ואת דמו יזרק על המזבח סביב

3 А све сало њено нека се принесе, и реп и сало што покрива црева,

ואת כל חלבו יקריב ממנו--את האליה ואת החלב המכסה את הקרב

4 И оба бубрега, и сало што је на њима и на слабинама, и мрежицу на јетри нека извади с бубрезима,

ואת שתי הכלית ואת החלב אשר עליהן אשר על הכסלים ואת היתרת על הכבד על הכלית יסירנה

5 И нека запали то свештеник на олтару на жртву огњену Господу; то је жртва за преступ.

והקטיר אתם הכהן המזבחה אשה ליהוה אשם הוא

6 Свако мушко између свештеника нека је једе; на светом месту нека се једе; светиња је над светињама.

כל זכר בכהנים יאכלנו במקום קדוש יאכל קדש קדשים הוא

7 Жртва је за преступ као жртва за грех, један је закон за обе; који свештеник учини њом очишћење, његова је.

כחטאת כאשם--תורה אחת להם הכהן אשר יכפר בו לו יהיה

8 А кад свештеник принесе чију жртву паљеницу, кожа од жртве коју принесе његова је.

והכהן--המקריב את עלת איש עור העלה אשר הקריב לכהן לו יהיה

9 И сваки дар печен у пећи или зготовљен у котлићу или у тави, оног је свештеника који га принесе.

וכל מנחה אשר תאפה בתנור וכל נעשה במרחשת ועל מחבת--לכהן המקריב אתה לו תהיה

10 И сваки дар замешен с уљем или сув, свих је синова Аронових, како једног тако другог.

וכל מנחה בלולה בשמן וחרבה--לכל בני אהרן תהיה איש כאחיו

11 А ово је закон за жртву захвалну, која се принесе Господу:

וזאת תורת זבח השלמים אשר יקריב ליהוה

12 Ако би је ко приносио да захвали, нека принесе на жртву захвалну колаче без квасца замешене с уљем и погаче без квасца намазане уљем, и белог брашна попрженог с тим колачима замешеним с уљем.

אם על תודה יקריבנו--והקריב על זבח התודה חלות מצות בלולת בשמן ורקיקי מצות משחים בשמן וסלת מרבכת חלת בלולת בשמן

13 Осим колача хлеб кисели нека принесе за принос свој са жртвом захвалном, којом захваљује.

על חלת לחם חמץ יקריב קרבנו על זבח תודת שלמיו

14 И од свега што приноси нека принесе по једно за жртву подигнуту Господу; и то ће бити оног свештеника који покропи крвљу од жртве захвалне.

והקריב ממנו אחד מכל קרבן תרומה ליהוה לכהן הזרק את דם השלמים--לו יהיה

15 А месо од жртве захвалне, којом се захваљује, нека се поједе онај дан кад се принесе; и нека не остаје ништа до јутра.

ובשר זבח תודת שלמיו--ביום קרבנו יאכל לא יניח ממנו עד בקר

16 Ако ли принесе жртву ради завета или од воље, нека се једе онај дан кад се принесе; ако шта остане, нека се поједе сутрадан.

ואם נדר או נדבה זבח קרבנו--ביום הקריבו את זבחו יאכל וממחרת והנותר ממנו יאכל

17 Ако ли шта меса од те жртве остане до трећег дана, нека се сажеже огњем.

והנותר מבשר הזבח--ביום השלישי באש ישרף

18 Ако ли би ко трећи дан јео меса од жртве захвалне, неће бити угодан онај који је принео, нити ће му се она примити, него ће бити мрска, и ко би је год јео, носиће грех свој.

ואם האכל יאכל מבשר זבח שלמיו ביום השלישי לא ירצה--המקריב אתו לא יחשב לו פגול יהיה והנפש האכלת ממנו עונה תשא

19 И месо које би се дотакло чега нечистог, да се не једе, него нека се сажеже огњем; а друго месо може јести ко је год чист.

והבשר אשר יגע בכל טמא לא יאכל--באש ישרף והבשר--כל טהור יאכל בשר

20 А ко би јео меса од жртве захвалне принесене Господу, а не би био чист, тај да се истреби из народа свог.

והנפש אשר תאכל בשר מזבח השלמים אשר ליהוה וטמאתו עליו--ונכרתה הנפש ההוא מעמיה

21 И ко се дотакне чега нечистог, или нечистог човека или нечистог живинчета, или ког му драго гада нечистог, па једе меса од жртве захвалне принесене Господу, тај да се истреби из народа свог.

ונפש כי תגע בכל טמא בטמאת אדם או בבהמה טמאה או בכל שקץ טמא ואכל מבשר זבח השלמים אשר ליהוה--ונכרתה הנפש ההוא מעמיה

22 И рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

23 Кажи синовима Израиљевим, и реци: Не једите сало од вола ни од овце ни од козе.

דבר אל בני ישראל לאמר כל חלב שור וכשב ועז--לא תאכלו

24 Може се узети за сваку потребу сало од живинчета које цркне или га зверка раздре; али га не једите;

וחלב נבלה וחלב טרפה יעשה לכל מלאכה ואכל לא תאכלהו

25 Ко ли би јео сало од стоке коју приноси човек на жртву огњену Господу, нека се истреби из народа свог онај који једе.

כי כל אכל חלב מן הבהמה אשר יקריב ממנה אשה ליהוה--ונכרתה הנפש האכלת מעמיה

26 Ни крв не једите у становима својим ни од птице нити од ког живинчета.

וכל דם לא תאכלו בכל מושבתיכם לעוף ולבהמה

27 Сваки који би јео какву крв, нека се истреби из народа свог.

כל נפש אשר תאכל כל דם--ונכרתה הנפש ההוא מעמיה

28 Опет рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

29 Кажи синовима Израиљевим, и реци: Ко приноси жртву своју захвалну Господу, нека донесе Господу принос свој од жртве захвалне.

דבר אל בני ישראל לאמר המקריב את זבח שלמיו ליהוה--יביא את קרבנו ליהוה מזבח שלמיו

30 Својим рукама нека донесе шта се сажиже Господу, сало с грудима нека донесе, и груди нека се обрну тамо и амо на жртву пред Господом.

ידיו תביאינה את אשי יהוה את החלב על החזה יביאנו--את החזה להניף אתו תנופה לפני יהוה

31 А свештеник нека запали сало на олтару, груди пак нека буду Арону и синовима његовим.

והקטיר הכהן את החלב המזבחה והיה החזה לאהרן ולבניו

32 И десно плеће од својих жртава захвалних подајте свештенику да буде жртва подигнута.

ואת שוק הימין תתנו תרומה לכהן מזבחי שלמיכם

33 А који између синова Аронових принесе крв и сало од жртве захвалне, њему нека буде десно плеће.

המקריב את דם השלמים ואת החלב--מבני אהרן לו תהיה שוק הימין למנה

34 Јер груди што се обрћу и плеће што се подиже узех од синова Израиљевих од свих њихових жртава захвалних, и дадох Арону свештенику и синовима његовим законом вечним да се узимају од синова Израиљевих.

כי את חזה התנופה ואת שוק התרומה לקחתי מאת בני ישראל מזבחי שלמיהם ואתן אתם לאהרן הכהן ולבניו לחק עולם מאת בני ישראל

35 То је помазаног Арона и помазаних синова његових од огњених жртава Господњих од дана кад их доведе да врше службу свештеничку Господу.

זאת משחת אהרן ומשחת בניו מאשי יהוה ביום הקריב אתם לכהן ליהוה

36 То заповеди Господ да им од дана кад их помаза дају синови Израиљеви законом вечним од колена на колено.

אשר צוה יהוה לתת להם ביום משחו אתם מאת בני ישראל--חקת עולם לדרתם

37 То је закон за жртву паљеницу, за дар, за жртву ради греха и за жртву ради преступа, и за освештање и за жртву захвалну,

זאת התורה לעלה למנחה ולחטאת ולאשם ולמלואים--ולזבח השלמים

38 Што је Господ заповедио Мојсију на гори Синајској кад заповеди синовима Израиљевим у пустињи Синајској да приносе жртве своје Господу.

אשר צוה יהוה את משה בהר סיני ביום צותו את בני ישראל להקריב את קרבניהם ליהוה--במדבר סיני