3 Мојсијева 22

1 И рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

2 Кажи Арону и синовима његовим да се чувају од светих ствари синова Израиљевих, да не би оскврнили свето име моје у оном што ми они посвећују; ја сам Господ.

דבר אל אהרן ואל בניו וינזרו מקדשי בני ישראל ולא יחללו את שם קדשי--אשר הם מקדשים לי אני יהוה

3 Реци им: Ко би год из семена вашег од колена на колено приступио к светим стварима, које би посветили синови Израиљеви Господу, кад је нечистота његова на њему, тај нека се истреби испред лица мог; ја сам Господ.

אמר אלהם לדרתיכם כל איש אשר יקרב מכל זרעכם אל הקדשים אשר יקדישו בני ישראל ליהוה וטמאתו עליו ונכרתה הנפש ההוא מלפני--אני יהוה

4 Ко би год из семена Ароновог био губав или би ишло семе од њега, нека не једе свете ствари докле не буде чист; тако и који би се дотакао кога нечистог од мртвог тела или оног од кога је изашло семе,

איש איש מזרע אהרן והוא צרוע או זב--בקדשים לא יאכל עד אשר יטהר והנגע בכל טמא נפש או איש אשר תצא ממנו שכבת זרע

5 Или ко би се дотакао чега што гамиже по земљи, од чега би се оскврнио, или човека од ког би се оскврнио какве му драго нечистоте његове,

או איש אשר יגע בכל שרץ אשר יטמא לו או באדם אשר יטמא לו לכל טמאתו

6 Ко би се дотакао таквог чега, биће нечист до вечера; зато нека не једе свете ствари ако не окупа тело своје у води.

נפש אשר תגע בו וטמאה עד הערב ולא יאכל מן הקדשים כי אם רחץ בשרו במים

7 А кад зађе сунце, биће чист, и онда може јести од светих ствари; јер му је храна.

ובא השמש וטהר ואחר יאכל מן הקדשים כי לחמו הוא

8 Мрцино или шта раскине зверка нека не једе, да се њим не скврни; ја сам Господ.

נבלה וטרפה לא יאכל לטמאה בה אני יהוה

9 Тако нека држе шта сам уредио да се држи, да не навуку на се греха и не умру од њега оскврнивши се. Ја сам Господ који их посвећујем.

ושמרו את משמרתי ולא ישאו עליו חטא ומתו בו כי יחללהו אני יהוה מקדשם

10 Нико други да не једе свете ствари, ни укућанин свештеников ни надничар да не једе свете ствари.

וכל זר לא יאכל קדש תושב כהן ושכיר לא יאכל קדש

11 А кад свештеник купи кога за новце, тај нека их једе, и који се роди у кући његовој; они нека једу јело његово.

וכהן כי יקנה נפש קנין כספו--הוא יאכל בו ויליד ביתו הם יאכלו בלחמו

12 Али кћи свештеничка кад се уда за човека другог племена, она да не једе од жртава подигнутих светих ствари.

ובת כהן--כי תהיה לאיש זר הוא בתרומת הקדשים לא תאכל

13 А кћи свештеничка ако обудови, или је пусти муж, ако нема порода, нека се врати кући оца свог као што је била у детињству свом, хлеб оца свог нека једе; али нико другог племена да га не једе.

ובת כהן כי תהיה אלמנה וגרושה וזרע אין לה--ושבה אל בית אביה כנעוריה מלחם אביה תאכל וכל זר לא יאכל בו

14 А ко би нехотице јео свету ствар, нека дометне пети део и накнади свештенику свету ствар.

ואיש כי יאכל קדש בשגגה--ויסף חמשיתו עליו ונתן לכהן את הקדש

15 Да не би оскврнили свете ствари синова Израиљевих, које приносе Господу,

ולא יחללו את קדשי בני ישראל--את אשר ירימו ליהוה

16 И да не би навлачили на њих кар за преступ једући свете ствари њихове, јер сам ја Господ, који их посвећујем.

והשיאו אותם עון אשמה באכלם את קדשיהם כי אני יהוה מקדשם

17 Још рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

18 Кажи Арону и синовима његовим и свим синовима Израиљевим и реци им: Ко год од дома Израиљевог или од странаца који су у Израиљу хоће да принесе жртву своју по каквом год завету свом, или од добре воље своје дар, што се приноси Господу на жртву паљеницу,

דבר אל אהרן ואל בניו ואל כל בני ישראל ואמרת אלהם איש איש מבית ישראל ומן הגר בישראל אשר יקריב קרבנו לכל נדריהם ולכל נדבותם אשר יקריבו ליהוה לעלה

19 Нека принесе драге воље мушко здраво од говеда или од оваца или од коза.

לרצנכם תמים זכר--בבקר בכשבים ובעזים

20 На чем би била мана, оно не приносите, јер вам се не би примило.

כל אשר בו מום לא תקריבו כי לא לרצון יהיה לכם

21 И кад ко хоће да принесе жртву захвалну Господу, извршавајући завет или од своје воље дајући дар, од говеда или од ситне стоке, нека буде здраво, да би било примљено; никакве мане да нема на њему.

ואיש כי יקריב זבח שלמים ליהוה לפלא נדר או לנדבה בבקר או בצאן--תמים יהיה לרצון כל מום לא יהיה בו

22 Слепо, или коме је шта сломљено или одбијено, ни гутаво, ни краставо ни лишајиво, шта је такво не приносите Господу, и не мећите их на олтар Господњи на жртву огњену.

עורת או שבור או חרוץ או יבלת או גרב או ילפת--לא תקריבו אלה ליהוה ואשה לא תתנו מהם על המזבח--ליהוה

23 А вола или овцу или козу са удом којим превеликим или премалим можеш принети за добровољни дар; али за завет неће се примити.

ושור ושה שרוע וקלוט--נדבה תעשה אתו ולנדר לא ירצה

24 Ујаловљено увртањем, тучењем, кидањем или резањем, не приносите Господу; и не чините то у земљи својој.

ומעוך וכתות ונתוק וכרות לא תקריבו ליהוה ובארצכם לא תעשו

25 И из руке туђинске немојте узимати ни једне ствари да принесете хлеб Богу свом; јер је квар њихов у њима; имају ману, неће вам се примити.

ומיד בן נכר לא תקריבו את לחם אלהיכם--מכל אלה כי משחתם בהם מום בם לא ירצו לכם

26 Још рече Господ Мојсију говорећи:

וידבר יהוה אל משה לאמר

27 Теле и јагње и јаре кад се омлади, нека буде седам дана код мајке своје, па од осмог дана и после биће угодно за жртву огњену Господу.

שור או כשב או עז כי יולד והיה שבעת ימים תחת אמו ומיום השמיני והלאה ירצה לקרבן אשה ליהוה

28 А краву ни овцу ни козу не кољите у један дан с младетом њеним.

ושור או שה--אתו ואת בנו לא תשחטו ביום אחד

29 И кад приносите Господу жртву ради хвале, принесите је драговољно.

וכי תזבחו זבח תודה ליהוה--לרצנכם תזבחו

30 Нека се једе истог дана, и не остављајте ништа до јутра; ја сам Господ.

ביום ההוא יאכל לא תותירו ממנו עד בקר אני יהוה

31 Зато држите заповести моје, и вршите их; ја сам Господ.

ושמרתם מצותי ועשיתם אתם אני יהוה

32 И немојте скврнити свето име моје, и ја ћу се светити међу синовима Израиљевим; ја сам Господ, који вас посвећујем.

ולא תחללו את שם קדשי ונקדשתי בתוך בני ישראל אני יהוה מקדשכם

33 Који сам вас извео из земље мисирске да вам будем Бог; ја сам Господ.

המוציא אתכם מארץ מצרים להיות לכם לאלהים אני יהוה