Књига о Јову 21
1 А Јов одговори и рече:
| ויען איוב ויאמר |
2 Слушајте добро речи моје, и то ће ми бити од вас утеха.
| שמעו שמוע מלתי ותהי-זאת תנחומתיכם |
3 Потрпите ме да ја говорим, а кад изговорим, подсмевајте ми се.
| שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג |
4 Еда ли се ја човеку тужим? И како не би био жалостан дух мој?
| האנכי לאדם שיחי ואם-מדוע לא-תקצר רוחי |
5 Погледајте на ме, и дивите се, и метните руку на уста.
| פנו-אלי והשמו ושימו יד על-פה |
6 Ја кад помислим, страх ме је, и гроза подузима тело моје.
| ואם-זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות |
7 Зашто безбожници живе? Старе? И богате се?
| מדוע רשעים יחיו עתקו גם-גברו חיל |
8 Семе њихово стоји тврдо пред њима заједно с њима, и натражје њихово пред њиховим очима.
| זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם |
9 Куће су њихове на миру без страха, и прут Божји није над њима.
| בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם |
10 Бикови њихови скачу, и не промашују; краве њихове теле се, и не јалове се.
| שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל |
11 Испуштају као стадо децу своју, и синови њихови поскакују.
| ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון |
12 Подвикују уз бубањ и уз гусле, веселе се уза свиралу.
| ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב |
| יבלו (יכלו) בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו (Sheol h7585) |
14 А Богу кажу: Иди од нас, јер нећемо да знамо за путеве твоје.
| ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו |
15 Шта је свемогући да му служимо? И каква нам је корист, да му се молимо?
| מה-שדי כי-נעבדנו ומה-נועיל כי נפגע-בו |
16 Гле, добро њихово није у њиховој руци; намера безбожничка далеко је од мене.
| הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני |
17 Колико се пута гаси жижак безбожнички и долази им погибао, дели им муке у делу свом Бог?
| כמה נר-רשעים ידעך-- ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו |
18 Бивају као плева на ветру, као прах који разноси вихор?
| יהיו כתבן לפני-רוח וכמץ גנבתו סופה |
19 Чува ли Бог синовима његовим погибао њихову, плаћа им да осете?
| אלוה יצפן-לבניו אונו ישלם אליו וידע |
20 Виде ли својим очима погибао своју, и пију ли гнев Свемогућег?
| יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה |
21 Јер шта је њима стало до куће њихове након њих, кад се број месеца њихових прекрати?
| כי מה-חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו |
22 Еда ли ће Бога ко учити мудрости, који суди високима?
| הלאל ילמד-דעת והוא רמים ישפוט |
23 Један умире у потпуној сили својој, у миру и у срећи.
| זה--ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו |
24 Музилице су му пуне млека, и кости су му влажне од мождина.
| עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה |
25 А други умире ојађене душе, који није уживао добра.
| וזה--ימות בנפש מרה ולא-אכל בטובה |
26 Обојица леже у праху, и црви их покривају.
| יחד על-עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם |
27 Ето, знам ваше мисли и судове, којима ми чините криво.
| הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו |
28 Јер говорите: Где је кућа силног, и где је шатор у коме наставају безбожници?
| כי תאמרו איה בית-נדיב ואיה אהל משכנות רשעים |
29 Нисте ли никад питали путника? И шта вам казаше нећете да знате,
| הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו |
30 Да се на дан погибли оставља задац, кад се пусти гнев.
| כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו |
31 Ко ће га укорити у очи за живот његов? И ко ће му вратити шта је учинио?
| מי-יגיד על-פניו דרכו והוא-עשה מי ישלם-לו |
32 Али се износи у гробље и остаје у гомили.
| והוא לקברות יובל ועל-גדיש ישקוד |
33 Слатке су му груде од долине, и вуче за собом све људе, а онима који га претекоше нема броја.
| מתקו-לו רגבי-נחל ואחריו כל-אדם ימשוך ולפניו אין מספר |
34 Како ме, дакле, напразно тешите кад у одговорима вашим остаје превара?
| ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר-מעל |
