Књига о Јову 16

1 А Јов одговори и рече:

ויען איוב ויאמר

2 Слушао сам много таквих ствари; сви сте досадни тешиоци.

שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם

3 Хоће ли бити крај празним речима? Или шта те тера да тако одговараш?

הקץ לדברי-רוח או מה-ימריצך כי תענה

4 И ја бих могао говорити као ви, да сте на мом месту, гомилати на вас речи и махати главом на вас,

גם אנכי-- ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי-- אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי

5 Могао бих вас храбрити устима својим, и мицање усана мојих олакшало би бол ваш.

אאמצכם במו-פי וניד שפתי יחשך

6 Ако говорим, неће одахнути бол мој; ако ли престанем, хоће ли отићи од мене?

אם-אדברה לא-יחשך כאבי ואחדלה מה-מני יהלך

7 А сада ме је уморио; опустошио си сав збор мој.

אך-עתה הלאני השמות כל-עדתי

8 Навукао си на ме мрштине за сведочанство; и моја мрша подиже се на ме, и сведочи ми у очи.

ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה

9 Гнев Његов растрже ме, ненавиди ме, шкргуће зубима на ме, поставши ми непријатељ сева очима својим на ме.

אפו טרף וישטמני--חרק עלי בשניו צרי ילטש עיניו לי

10 Разваљују на ме уста своја, срамотно ме бију по образима, скупљају се на ме.

פערו עלי בפיהם--בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון

11 Предао ме је Бог неправеднику, и у руке безбожницима бацио ме.

יסגירני אל אל עויל ועל-ידי רשעים ירטני

12 Бејах миран и затре ме, и ухвативши ме за врат смрска ме и метну ме себи за белегу.

שלו הייתי ויפרפרני-- ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה

13 Опколише ме Његови стрелци, цепа ми бубреге немилице, просипа на земљу жуч моју.

יסבו עלי רביו-- יפלח כליותי ולא יחמל ישפך לארץ מררתי

14 Задаје ми ране на ране, и удара на ме као јунак.

יפרצני פרץ על-פני-פרץ ירץ עלי כגבור

15 Сашио сам кострет по кожи својој, и уваљао сам у прах славу своју.

שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני

16 Лице је моје подбуло од плача, на веђама је мојим смртни сен;

פני חמרמרה (חמרמרו) מני-בכי ועל עפעפי צלמות

17 Премда нема неправде у рукама мојим, и молитва је моја чиста.

על לא-חמס בכפי ותפלתי זכה

18 Земљо, не криј крв што сам пролио, и нека нема места викању мом.

ארץ אל-תכסי דמי ואל-יהי מקום לזעקתי

19 И сада ето је на небу сведок мој, сведок је мој на висини.

גם-עתה הנה-בשמים עדי ושהדי במרמים

20 Пријатељи се моји подругују мном; око моје рони сузе Богу.

מליצי רעי אל-אלוה דלפה עיני

21 О да би се човек могао правдати с Богом, као син човечији с пријатељем својим!

ויוכח לגבר עם-אלוה ובן-אדם לרעהו

22 Јер године избројане навршују се, и полазим путем одакле се нећу вратити.

כי-שנות מספר יאתיו וארח לא-אשוב אהלך