1 Књига Самуилова 8

1 А кад Самуило остаре, постави синове своје за судије Израиљу.

ויהי כאשר זקן שמואל וישם את בניו שפטים לישראל

2 А име сину његовом првенцу беше Јоило, а другом Авија, и суђаху у Вирсавеји.

ויהי שם בנו הבכור יואל ושם משנהו אביה--שפטים בבאר שבע

3 Али синови његови не хођаху путевима његовим, него ударише за добитком, и примаху поклоне и извртаху правду.

ולא הלכו בניו בדרכו ויטו אחרי הבצע ויקחו שחד--ויטו משפט

4 Тада се скупише све старешине Израиљеве и дођоше к Самуилу у Раму.

ויתקבצו כל זקני ישראל ויבאו אל שמואל הרמתה

5 И рекоше му: Ето, ти си остарео, а синови твоји не ходе твојим путевима: зато постави нам цара да нам суди, као што је у свих народа.

ויאמרו אליו הנה אתה זקנת ובניך לא הלכו בדרכיך עתה שימה לנו מלך לשפטנו--ככל הגוים

6 Али Самуилу не би по вољи што рекоше: Дај нам цара да нам суди. И Самуило се помоли Господу.

וירע הדבר בעיני שמואל כאשר אמרו תנה לנו מלך לשפטנו ויתפלל שמואל אל יהוה

7 А Господ рече Самуилу: Послушај глас народни у свему што ти говоре; јер не одбацише тебе него мене одбацише да не царујем над њима.

ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקול העם לכל אשר יאמרו אליך כי לא אתך מאסו כי אתי מאסו ממלך עליהם

8 Како чинише од оног дана кад их изведох из Мисира до данас, и оставише ме и служише другим боговима, по свим тим делима чине и теби.

ככל המעשים אשר עשו מיום העלתי אותם ממצרים ועד היום הזה ויעזבני ויעבדו אלהים אחרים--כן המה עשים גם לך

9 Зато сада послушај глас њихов; али им добро засведочи и кажи начин којим ће цар царовати над њима.

ועתה שמע בקולם אך כי העד תעיד בהם והגדת להם משפט המלך אשר ימלך עליהם

10 И каза Самуило све речи Господње народу који искаше од њега цара;

ויאמר שמואל את כל דברי יהוה אל העם השאלים מאתו מלך

11 И рече: Ово ће бити начин којим ће цар царовати над вама: синове ваше узимаће и метати их на кола своја и међу коњике своје, и они ће трчати пред колима његовим;

ויאמר--זה יהיה משפט המלך אשר ימלך עליכם את בניכם יקח ושם לו במרכבתו ובפרשיו ורצו לפני מרכבתו

12 И поставиће их да су му хиљадници и педесетници, и да му ору њиве и жњу летину, и да му граде ратне справе и шта треба за кола његова.

ולשום לו שרי אלפים ושרי חמשים ולחרש חרישו ולקצר קצירו ולעשות כלי מלחמתו וכלי רכבו

13 Узимаће и кћери ваше да му граде мирисне масти и да му буду куварице и хлебарице.

ואת בנותיכם יקח לרקחות ולטבחות ולאפות

14 И њиве ваше и винограде ваше и маслинике ваше најбоље узимаће и раздавати слугама својим.

ואת שדותיכם ואת כרמיכם וזיתיכם הטובים--יקח ונתן לעבדיו

15 Узимаће десетак од усева ваших и од винограда ваших, и даваће дворанима својим и слугама својим.

וזרעיכם וכרמיכם יעשר ונתן לסריסיו ולעבדיו

16 И слуге ваше и слушкиње ваше и младиће ваше најлепше и магарце ваше узимаће, и обртати на своје послове.

ואת עבדיכם ואת שפחותיכם ואת בחוריכם הטובים ואת חמוריכם--יקח ועשה למלאכתו

17 Стада ће ваша десетковати и ви ћете му бити робови.

צאנכם יעשר ואתם תהיו לו לעבדים

18 Па ћете онда викати, ради цара свог, ког изабрасте себи; али вас Господ неће онда услишити.

וזעקתם ביום ההוא מלפני מלככם אשר בחרתם לכם ולא יענה יהוה אתכם ביום ההוא

19 Али народ не хте послушати речи Самуилове, и рекоше: Не, него цар нека буде над нама,

וימאנו העם לשמע בקול שמואל ויאמרו לא כי אם מלך יהיה עלינו

20 Да будемо и ми као сви народи; и нека нам суди цар наш и иде пред нама и води наше ратове.

והיינו גם אנחנו ככל הגוים ושפטנו מלכנו ויצא לפנינו ונלחם את מלחמתנו

21 А Самуило чувши све речи народне, каза их Господу.

וישמע שמואל את כל דברי העם וידברם באזני יהוה

22 А Господ рече Самуилу: Послушај глас њихов, и постави им цара. И Самуило рече Израиљцима: Идите сваки у свој град.

ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקולם והמלכת להם מלך ויאמר שמואל אל אנשי ישראל לכו איש לעירו