Psalmi 74

1 Zašto se, Bože, srdiš na nas dugo; dimi se gnjev tvoj na ovce paše tvoje?

Ko e Saame akonaki ʻa ʻAsafi. ‌ʻE ʻOtua, ko e hā kuo ke liʻaki ai ʻakimautolu ʻo taʻengata? Ko e hā ʻoku kohu ai ho houhau ki he fanga sipi ʻo hoʻo ngoue?

2 Opomeni se sabora svojega, koji si stekao od starine, iskupio sebi u našljednu državu, gore Siona, na kojoj si se naselio.

Manatu ki he fakataha ʻo hoʻo kakai, ʻaia naʻa ke fakatau ʻi muʻa; ko e faʻahinga ʻo ho tofiʻa, ʻaia kuo ke huhuʻi; ʻae moʻunga ni ko Saione, ʻaia naʻa ke nofo ai.

3 Podigni stope svoje na stare razvaline: sve je razrušio neprijatelj u svetinji.

Hiki hake ho vaʻe ki hono ngaahi maumau kuo tuʻumaʻu pe; ʻio, ki he meʻa kotoa pē kuo fai ʻi he angakovi ʻe he fili ʻi he faletapu.

4 Rièu neprijatelji tvoji na mjestu sabora tvojih, svoje obièaje postavljaju mjesto naših obièaja.

‌ʻOku ʻioho ʻa ho ngaahi fili ʻi he lotolotonga ʻo hoʻo ngaahi fakataha; ʻoku nau fokotuʻu ʻenau ngaahi fuka ko e ngaahi fakaʻilonga.

5 Vidiš, oni su kao onaj koji podiže sjekiru na spletene grane u drveta.

Naʻe ongoongo ʻae tangata ʻo fakatatau mo ʻene faʻa fai ke hiki ki ʻolunga ʻae ngaahi toki ki he ngaahi ʻakau lahi.

6 Sve u njemu što je rezano razbiše sjekirama i bradvama.

Ka ko eni, kuo nau maumauʻi ʻaki ʻae ngaahi toki mo e hamala ʻae ngaahi meʻa tongitongi kotoa pē.

7 Ognjem sažegoše svetinju tvoju; na zemlju obalivši oskvrniše stan imena tvojega.

Kuo nau lī ʻae afi ki ho faletapu, kuo nau ʻuliʻi ʻae ʻafioʻanga ʻo ho huafa ʻo holoki hifo ia ki he kelekele.

8 Rekoše u srcu svojem: potrimo ih sasvijem. Popališe sva mjesta sabora Božijih na zemlji.

Naʻa nau pehē ʻi honau loto, “Ketau fakaʻauha fakataha ʻakinautolu:” kuo nau tutu ʻo ʻosi ʻae ngaahi falelotu ʻoe ʻOtua ʻi he fonua.

9 Obièaja svojih ne vidimo, nema više proroka, i nema u nas ko bi znao dokle æe to trajati.

‌ʻOku ʻikai temau kei mamata ki heʻemau ngaahi fakaʻilonga: ʻoku ʻikai ha palōfita ʻe toe: pea ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻiate kitautolu ʻoku ne ʻilo pe ʻe fēfē hono fuoloa.

10 Dokle æe se, Bože, rugati nasilnik? hoæe li dovijeka protivnik prkositi imenu tvojemu?

‌ʻE ʻOtua, ʻe fēfē hono fuoloa ʻoe lauʻikovi ʻae fili? ʻE kape ki ho huafa ʻe he fili ʻo taʻengata?

11 Zašto ustavljaš ruku svoju i desnicu svoju? Pruži iz njedara svojih, i istrijebi ih.

Ko e hā ʻoku ke toʻo atu ai ho nima, ʻio, ho nima toʻomataʻu? Toʻo mai ia mei ho fatafata.

12 Bože, care moj, koji od starine tvoriš spasenje posred zemlje!

He ko e ʻOtua ko hoku Tuʻi talu mei muʻa, ʻoku ne fai ʻae fakamoʻui ʻi he lotolotonga ʻo māmani.

13 Ti si silom svojom raskinuo more, i satro glave vodenim nakazama.

Naʻa ke vaeua ʻae tahi ʻi ho mālohi: naʻa ke foaʻi ʻae ʻulu ʻoe ngaahi talākoni ʻi he ngaahi vai,

14 Ti si razmrskao glavu krokodilu, dao ga onima koji žive u pustinji da ga jedu.

‌ʻOku ke foaʻi ʻo laiki ʻae ngaahi ʻulu ʻoe levaiatani, ʻo ke ʻange ia ko e meʻakai ki he kakai ʻoku nofo ʻi he toafa.

15 Ti si otvorio izvore i potoke, ti si isušio rijeke koje ne presišu.

Naʻa ke vaeua ʻae matavai mo e vaitafe lahi: naʻa ke fakamōmoa ʻae ngaahi vaitafe lahi.

16 Tvoj je dan i tvoja je noæ, ti si postavio zvijezde i sunce.

‌ʻOku ʻoʻou ʻae ʻaho, pea ʻoku ʻoʻou foki mo e pō: kuo ke teuteu ʻae maama mo e laʻā.

17 Ti si utvrdio sve krajeve zemaljske, ljeto i zimu ti si uredio.

Kuo ke ʻai ʻae ngaahi ngataʻanga kotoa pē ʻoe fonua; kuo ke ngaohi ʻae faʻahitaʻu mafana mo e faʻahitaʻu momoko.

18 Opomeni se toga, neprijatelj se ruga Gospodu, i narod bezumni ne mari za ime tvoje.

‌ʻE Sihova, manatu ki he meʻa ni, kuo lauʻikovi ʻe he fili, pea kuo kape ki ho huafa ʻae kakai vale.

19 Ne daj zvijerima duše grlice svoje, nemoj zaboraviti stada stradalaca svojih zasvagda.

‌ʻOua naʻa tukuange ʻae laumālie ʻo ho ʻofaʻanga ki he fuʻu tokolahi ʻoe kau angakovi: ʻoua naʻa ngalo ʻiate koe ʻae fakataha ʻo ho kakai masiva ʻo taʻengata.

20 Pogledaj na zavjet; jer su sve peæine zemaljske pune stanova bezakonja.

Ke ke tokanga ki he fuakava: he ʻoku pito ʻae ngaahi potu fakapoʻuli ʻo māmani ʻi he ngaahi nofoʻanga ʻoe angamālohi.

21 Nevoljnik nek se ne vrati sramotan, ništi i ubogi neka hvale ime tvoje.

‌ʻOua naʻa ke tuku ke liu mai kuo mā ʻae kakai kuo taʻomia: tuku ke fakamālō ki ho huafa ʻae kau masiva mo e vaivai.

22 Ustani, Bože, brani stvar svoju, opomeni se kako ti se bezumnik ruga svaki dan!

‌ʻE ʻOtua, ke ke tuʻu hake, ʻo langomakiʻi hoʻo ngāue ʻaʻau: manatu ki he lauʻikoviʻi koe ʻe he tangata vale ʻi he ʻaho kotoa pē.

23 Ne zaboravi obijesti neprijatelja svojih, vike, koju jednako dižu protivnici tvoji!

‌ʻOua naʻa ngalo ʻae leʻo ʻo ho ngaahi fili: ko e maveuveu ʻokinautolu ʻoku tuʻu hake kiate koe ʻoku tupulekina ʻi he ʻaho kotoa pē.