Psalmi 60
1 Bože, rasrdio si se na nas, rasuo si nas, gnjevio si se; povrati nas.
Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.
2 Zatresao si zemlju, i razvalio si je; stegni rasjeline njezine, jer se njiha.
Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.
3 Dao si narodu svojemu da pozna ljutu nevolju, napojio si nas vina od kojega se zanesosmo.
Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.
4 Podigni zastavu za one koji te se boje, da uteku od luka,
Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. (Sela)
5 Da se izbave mili tvoji. Pomozi desnicom svojom i usliši me.
Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
6 Bog reèe u svetinji svojoj: veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.
Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
7 Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj,
Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
8 Moav èaša moja, iz koje se umivam, na Edoma pružiæu obuæu svoju. Pjevaj mi, Filistejska zemljo!
Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
9 Ko æe me odvesti u tvrdi grad? Ko æe me otpratiti do Edoma?
Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
10 Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskom našom?
Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
11 Daj nam pomoæ u tjeskobi. A obrana je èovjeèija uzalud.
Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
12 Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.
Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.
