Tužbalice 5

1 Opomeni se, Gospode, što nas zadesi; pogledaj i vidi sramotu našu.

‌ʻE Sihova, ke ke manatu ki he meʻa kuo hoko kiate kimautolu: tokanga pea ke ʻafio ki homau taukae.

2 Našljedstvo naše privali se tuðincima, domovi naši inostrancima.

Kuo liliu homau tofiʻa ki he kau muli, ʻa homau ngaahi fale ki he ʻāuhē.

3 Postasmo sirote, bez oca, matere naše kao udovice.

Ko e kau faʻē mate mo tamai mate ʻakimautolu, ko ʻemau ngaahi faʻē kuo hangē kuo mate ʻa honau ngaahi husepāniti.

4 Svoju vodu pijemo za novce, svoja drva kupujemo.

Kuo mau inu vai ʻi he totongi paʻanga, ko ʻemau fefie ʻoku fakatau kiate kimautolu.

5 Na vratu nam je jaram, i gone nas; umoreni nemamo odmora.

‌ʻOku māʻulalo ʻa homau kia ki he fakatanga: ʻoku mau ngāue pea ʻoku ʻikai ha mālōlō.

6 Pružamo ruku k Misircima i Asircima, da se nasitimo hljeba.

Kuo mau fekuku nima mo e kau ʻIsipite, pea mo e kau ʻAsilia, ke mau mākona ʻi he mā.

7 Oci naši zgriješiše, i nema ih, a mi nosimo bezakonja njihova.

Naʻe fai angahala ʻa ʻemau ngaahi tamai, pea ʻoku ʻikai, pea kuo mau fua ʻenau ngaahi hia.

8 Robovi nam gospodare, nema nikoga da izbavi iz ruku njihovijeh.

Kuo pule ʻae kau tamaioʻeiki kiate kimautolu, ʻoku ʻikai ha niʻihi ʻoku fakahaofi ʻakimautolu mei honau nima.

9 Sa strahom za život svoj od maèa u pustinji donosimo sebi hljeb.

Naʻa mau maʻu meʻakai ʻi he tuʻutāmaki ʻo ʻemau moʻui, koeʻuhi ko e heletā ʻi he toafa.

10 Koža nam pocrnje kao peæ od ljute gladi.

Naʻe ʻuliʻuli ʻa homau kili ʻo hangē ko e ngotoʻumu, ko e meʻa ʻi he honge fakamanavahē.

11 Sramote žene na Sionu i djevojke po gradovima Judinijem.

Naʻa nau tohotoho ʻae kau fefine ʻi Saione, ʻae kau tāupoʻou ʻi he ngaahi kolo ʻo Siuta.

12 Knezove vješaju svojim rukama, ne poštuju lica staraèkoga.

‌ʻOku tautau ʻae ngaahi houʻeiki mei honau nima, naʻe ʻikai ke fakaʻapaʻapaʻi ʻae mata ʻoe kau mātuʻa.

13 Mladiæe uzimaju pod žrvnje, i djeca padaju pod drvima.

Naʻa nau ʻave ʻae kau talavou ke momosi, pea naʻe tō hifo ʻae tamaiki ʻi he lalo ʻakau.

14 Staraca nema više na vratima, ni mladiæa na pjevanju.

Kuo ʻosi ʻae kau mātuʻa mei he matapā, ʻae kau talavou mei he fasi hiva.

15 Nesta radosti srcu našemu, igra naša pretvori se u žalost.

Kuo ʻosi ʻae fiefia ʻa homau loto; kuo liliu ʻa ʻemau meʻe ko e mamahi.

16 Pade vijenac s glave naše; teško nama, što zgriješismo!

Kuo tō ʻae tatā fakatuʻi mei homau ʻulu. ʻOiauē ʻakimautolu! He kuo mau fai angahala.

17 Stoga je srce naše žalosno, stoga oèi naše potamnješe,

Koeʻuhi ko e meʻa ni ʻoku vaivai homau loto; koeʻuhi ko e ngaahi meʻa ni ʻoku nenefu homau mata.

18 Sa gore Siona, što opustje, i lisice idu po njoj.

Koeʻuhi ko e moʻunga ʻo Saione, ʻaia ʻoku lala pē, ʻoku ʻaʻeva ai ʻae fanga fokisi.

19 Ti, Gospode, ostaješ dovijeka, prijesto tvoj od koljena do koljena.

‌ʻE Sihova, ʻoku ke ʻafioʻi ʻo taʻengata, ko ho ʻafioʻanga ʻoku mei he toʻutangata ki he toʻutangata.

20 Zašto hoæeš da nas zaboraviš dovijeka, da nas ostaviš zadugo?

Ko e hā ʻoku ke fakangaloʻi ʻakimautolu ʻo taʻengata, pea mahuʻi meiate kimautolu ʻo fuoloa?

21 Obrati nas, Gospode, k sebi, i obratiæemo se; ponovi dane naše kako bijahu prije.

Fakatafokiʻi ʻakimautolu kiate koe, ʻE Sihova, pea te mau liliu moʻoni; fakafoʻou homau ngaahi ʻaho ʻo hangē ko ia ʻi muʻa.

22 Jer eda li æeš nas sasvijem odbaciti i gnjeviti se na nas veoma?

Ka kuo ke mātuʻaki liʻaki ʻakimautolu; ʻoku ke houhau ʻaupito kiate kimautolu.