Jov 31

1 Vjeru uèinih sa oèima svojim, pa kako bih pogledao na djevojku?

ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

2 Jer kakav je dio od Boga ozgo? i kakvo našljedstvo od svemoguæega s visine?

ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

3 Nije li pogibao nevaljalome i èudo onima koji èine bezakonje?

הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

4 Ne vidi li on putove moje, i sve korake moje ne broji li?

הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

5 Ako hodih s lažju ili ako pohitje noga moja na prijevaru,

אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

6 Neka me izmjeri na mjerilima pravijem, i neka Bog pozna dobrotu moju.

ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

7 Ako su koraci moji zašli s puta, i ako je za oèima mojim pošlo srce moje, i za ruke moje prionulo štogod,

אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

8 Neka ja sijem a drugi jede, i neka se iskorijene izdanci moji.

אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

9 Ako se zanijelo srce moje za kojom ženom, i ako sam vrebao na vratima bližnjega svojega,

אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

10 Neka drugomu melje žena moja, i neka se drugi nad njom povijaju.

תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

11 Jer je to grdilo i bezakonje za sudije.

כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

12 Jer bi to bio oganj koji bi proždirao do uništenja, i svu bi moju ljetinu iskorijenio.

כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

13 Ako nijesam htio doæi na sud sa slugom svojim ili sa sluškinjom svojom, kad bi se tužili na mene;

אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

14 Jer šta bih èinio kad bi se Bog podigao, i kad bi potražio, šta bih mu odgovorio?

ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

15 Koji je mene stvorio u utrobi, nije li stvorio i njega? nije li nas on isti sazdao u materici?

הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

16 Ako sam odbio siromasima želju njihovu, i oèi udovici zamutio,

אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

17 I ako sam zalogaj svoj sam jeo a nije ga jela i sirota,

ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

18 Jer je od mladosti moje rasla sa mnom kao kod oca, i od utrobe matere svoje vodao sam je;

כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

19 Ako sam gledao koga gdje gine nemajuæi haljine, i siromaha gdje se nema èim pokriti,

אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

20 Ako me nijesu blagosiljala bedra njegova što se runom ovaca mojih utoplio,

אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

21 Ako sam izmahnuo rukom na sirotu, kad vidjeh na vratima pomoæ svoju,

אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

22 Neka mi ispadne rame iz pleæa, i ruka moja neka se otkine od zgloba.

כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

23 Jer sam se bojao pogibli od Boga, kojega velièanstvu ne bih odolio.

כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

24 Ako sam polagao na zlato nadanje svoje, ili èistome zlatu govorio: uzdanico moja!

אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

25 Ako sam se veselio što mi je imanje veliko i što mnogo steèe ruka moja,

אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

26 Ako sam gledao na sunce, kad sjaje, i na mjesec, kad ponosito hodi,

אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

27 I srce se moje potajno prevarilo i ruku moju poljubila usta moja,

ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

28 I to bi bilo bezakonje za sudije, jer bih se odrekao Boga ozgo;

גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

29 Ako sam se radovao nesreæi nenavidnika svojega, i ako sam zaigrao kad ga je zlo zadesilo,

אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

30 Jer ne dadoh jeziku svojemu da griješi tražeæi dušu njegovu s proklinjanjem;

ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

31 Ako ne govorahu domašnji moji: ko bi nam dao mesa njegova? ne možemo se ni najesti;

אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

32 Stranac nije noæivao na polju; vrata svoja otvorao sam putniku;

בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

33 Ako sam kao što èine ljudi tajio prijestupe svoje i krio svoje bezakonje u svojim njedrima,

אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

34 Ako sam i mogao plašiti veliko mnoštvo, ipak od najmanjega u domu bijaše me strah; zato muèah i ne odlažah od vrata.

כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

35 O da bih imao koga da me sasluša! Gle, želja je moja da mi svemoguæi odgovori i suparnik moj da mi napiše knjigu.

מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

36 Nosio bih je na ramenu svom, vezao bih je sebi kao vijenac,

אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

37 Broj koraka svojih kazao bih mu, kao knez pristupio bih k njemu.

מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

38 Ako je na me vikala moja zemlja, i brazde njezine plakale,

אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

39 Ako sam jeo roda njezina bez novaca i dosaðivao duši gospodara njezinijeh,

אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

40 Mjesto pšenice neka mi raða trnje, i mjesto jeèma kukolj. Svršiše se rijeèi Jovove.

תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב