Isaija 65

1 Potražiše me koji ne pitahu za me; naðoše me koji me ne tražahu; rekoh narodu koji se ne zove mojim imenom: evo me, evo me.

“ʻOku kumi kiate au ʻakinautolu naʻe ʻikai te nau fehuʻi kiate au; kuo ʻilo au ʻekinautolu naʻe ʻikai kumi kiate au: naʻaku pehē, ‘Vakai kiate au, vakai kiate au,’ ki he puleʻanga naʻe ʻikai ke ui ʻaki hoku huafa.

2 Vas dan pružah ruke svoje narodu nepokornu, koji ide za svojim mislima putem koji nije dobar,

Kuo u mafao atu hoku nima ʻi he ʻaho kotoa ki he kakai angatuʻu, ʻaia ʻoku ʻeveʻeva ʻi he hala ʻoku ʻikai lelei, ʻo hangē ko ʻenau ngaahi filioʻi:

3 Narodu, koji me jednako gnjevi u oèi, koji prinosi žrtve u vrtovima i kadi na opekama;

Ko e kakai ʻoku fakahouhau kiate au maʻuaipē ki hoku fofonga; ʻoku fai feilaulau ʻi he ngaahi ngoue, pea ʻoku tutu ʻae meʻa namu kakala ʻi he ngaahi ʻesi makaʻumea;

4 Koji sjede kod grobova i noæuju u peæinama, jedu meso svinjeæe i juha im je neèista u sudovima;

‌ʻAkinautolu ʻoku nofo ʻi he ngaahi tanuʻanga, pea ʻi he ngaahi fale māʻolunga, ʻoku kai ʻae kakano ʻoe puaka, pea ko e vaihū ʻoe ngaahi meʻa fakalielia ʻoku ʻi he ʻenau ngaahi ipu;

5 Koji govore: odlazi, ne dohvataj me se, jer sam svetiji od tebe. Ti su dim u nozdrvama mojim, oganj koji gori vas dan.

‌ʻAkinautolu ʻoku pehē, ‘Tuʻu tokotaha pe koe, ʻoua ʻe haʻu ke ofi kiate au; he ʻoku ou māʻoniʻoni hake ʻiate koe.’ Ko e ʻohuafi ʻakinautolu ni ʻi hoku fofonga, ko e afi ʻoku ulo ʻi he ʻaho kotoa pē.

6 Eto, napisano je preda mnom: neæu muèati, nego æu platiti, platiæu im u njedra.

“Vakai, ʻoku tohi ʻi hoku ʻao: ʻE ʻikai te u fakalongo pe, ka te u totongi, ʻio, ʻe ai ʻae totongi ki honau fatafata.

7 Za bezakonja vaša i za bezakonja otaca vaših, veli Gospod, koji kadiše na gorama, i na humovima ružiše me, izmjeriæu im u njedra platu za djela koja èiniše od poèetka.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ko hoʻomou angahia, mo e angahala ʻa hoʻomou ngaahi tamai fakataha, ʻakinautolu kuo tutu ʻae meʻa namu kakala ʻi he ngaahi moʻunga, pea kape kiate au ʻi he ngaahi potu tafungofunga: ko ia te u fua ʻa ʻenau muʻaki ngāue ki honau fatafata.

8 Ovako veli Gospod: kao kad ko naðe vina u grozdu, pa reèe: ne kvari ga, jer je blagoslov u njemu, tako æu uèiniti radi sluga svojih, neæu ih potrti svijeh,

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻO hangē ʻoku ʻilo ʻae uaine foʻou ʻi he fuhi, pea ʻoku pehē ʻe ha taha, ‘ʻoua ʻe fakaʻauha ia; he ʻoku ʻi ai ha tāpuaki;’ te u fai pehē koeʻuhi ko ʻeku kau tamaioʻeiki, koeʻuhi ke ʻoua naʻaku fakaʻauha ʻakinautolu kotoa pē.

9 Jer æu izvesti sjeme iz Jakova i iz Jude našljednika gorama svojim, i naslijediæe ih izbranici moji, i sluge moje naseliæe se ondje.

Pea te u ʻomi ha hako meia Sēkope, pea mei Siuta ha taha ke maʻu hoku ngaahi moʻunga: pea ʻe maʻu ia ʻe hoku kakai fili, pea ʻe nofo ai ʻa ʻeku kau tamaioʻeiki.

10 A Saron æe biti tor za ovce i dolina Ahorska poèivalište za goveda narodu mojemu koji me traži.

Pea ʻe hoko ʻa Saloni ko e loto ʻā ʻae fanga sipi, pea ko e teleʻa ʻo ʻAkoli ko e tokotoʻanga ʻoe fanga manu, maʻa hoku kakai ʻaia kuo kumi kiate au.

11 A vi, koji ostavljate Gospoda, koji zaboravljate svetu goru moju, koji postavljate sto Gadu i ljevate naljev Meniju,

“Ka ko kimoutolu kuo mou liʻaki ʻa Sihova, kuo fakangalongaloʻi hoku moʻunga tapu, ʻoku mou teuteu ha keinangaʻanga maʻa Kata, pea ʻoku ʻatu ʻae feilaulau inu kia Meni.

12 Vas æu izbrojiti pod maè, i svi æete pripasti na klanje, jer zvah a vi se ne odzivaste, govorih a vi ne slušaste, nego èiniste što je zlo preda mnom i izabraste što meni nije po volji.

Ko ia te u lau ai ʻakimoutolu ki he heletā, pea te mou punou kotoa pē ki he tāmateʻi: koeʻuhi ʻi heʻeku ui, naʻe ʻikai te mou tali; ʻi heʻeku lea, naʻe ʻikai te mou fanongo; ka naʻa mou fai kovi ʻi hoku ʻao, mo fili ʻaia naʻe ʻikai te u fiemālie ai.

13 Zato ovako veli Gospod Gospod: gle, sluge æe moje jesti, a vi æete gladovati; gle, sluge æe moje piti, a vi æete biti žedni; gle, sluge æe se moje veseliti, a vi æete se stidjeti.

Ko ia ʻoku pehē ʻe he ʻOtua ko Sihova, “Vakai, ʻe kai ʻe heʻeku kau tamaioʻeiki, ka te mou fiekaia: vakai, ʻe inu ʻe heʻeku kau tamaioʻeiki, ka te mou fieinua: vakai, ʻe fiefia ʻeku kau tamaioʻeiki, ka e mā ʻakimoutolu.

14 Gle, sluge æe moje pjevati od radosti u srcu, a vi æete vikati od žalosti u srcu i ridaæete od tuge u duhu.

Vakai, ʻe hivehiva ʻeku kau tamaioʻeiki koeʻuhi ko e fiefia ʻoe loto, ka te mou tangi koeʻuhi ko e mamahi ʻoe loto, pea ʻe tangilāulau ʻi he mamahi ʻoe laumālie.

15 I ostaviæete ime svoje izbranima mojim za uklin; i Gospod æe te Bog ubiti, a sluge æe svoje nazvati drugim imenom.

Pea te mou tuku homou hingoa ko e fakamamahi kiate kinautolu kuo u fili: koeʻuhi ʻe tāmateʻi ʻakimoutolu ʻe he ʻEiki ko Sihova, pea ui ʻene kau tamaioʻeiki ʻaki ha hingoa kehe:

16 Ko se uzblagosilja na zemlji, blagosiljaæe se Bogom istinijem; a ko se uskune na zemlji, kleæe se Bogom istinijem; jer æe se prve nevolje zaboraviti i sakrivene æe biti od oèiju mojih.

Koeʻuhi ko ia ʻoku ne tāpuaki ia ʻi he fonua te ne tāpuaki ia ʻi he ʻOtua ʻoe moʻoni; pea ko ia ʻoku fuakava ʻi he fonua te ne fuakava ʻi he ʻOtua ʻoe moʻoni; koeʻuhi kuo fakangalo ʻae ngaahi muʻaki mamahi, pea koeʻuhi kuo fakafufū ia mei hoku fofonga.

17 Jer, gle, ja æu stvoriti nova nebesa i novu zemlju, i što je prije bilo neæe se pominjati niti æe na um dolaziti.

“Vakai, he ʻoku ou fakatupu ʻae ngaahi langi foʻou pea mo e fonua foʻou: pea ʻe ʻikai manatu ʻaia naʻe ʻi muʻa, pe ai ha manatu loto ki ai.

18 Nego se radujte i veselite se dovijeka radi onoga što æu ja stvoriti; jer gle, ja æu stvoriti Jerusalim da bude veselje i narod njegov da bude radost.

Ka ke fiefia ʻakimoutolu pea nekeneka ʻo taʻengata ʻi he meʻa ʻoku ou fakatupu: he vakai, ʻoku ou ngaohi ʻa Selūsalema ko e fiefiaʻanga, pea ke fiefia ʻa hono kakai.

19 I ja æu se veseliti radi Jerusalima, i radovaæu se radi naroda svojega, i neæe se više èuti u njemu plaè ni jauk.

Pea te u fiefia ia Selūsalema, pea nekeneka ʻi hoku kakai: pea ʻe ʻikai ha toe fanongo ki ha leʻo ʻoe tangi ʻiate ia, pe ko e leʻo ʻoe tangi mamahi.

20 Neæe više biti ondje maloga djeteta ni starca koji ne bi navršio dana svojih; jer æe dijete umirati od sto godina, a grješnik od sto godina biæe proklet.

“ʻE ʻikai toe ʻai ʻi ai ha tamasiʻi ʻoku moʻui fuonounou, pe ko ha tangata motuʻa ʻoku taʻekakato hono ngaahi ʻaho: he ko ia ʻe mate ʻi hono teau taʻu ʻe mate ko e tamasiʻi pe; pea ko e tangata angahala ʻoku mate ʻi hono teau taʻu ʻe malaʻia ia.

21 I oni æe graditi kuæe i sjedjeæe u njima; i sadiæe vinograde i ješæe rod njihov.

Pea te nau langa ʻae ngaahi fale, pea nofo ai; pea te nau tō ʻae ngaahi vaine, pea kai ʻae fua ʻo ia.

22 Neæe oni graditi a drugi se naseliti, neæe saditi a drugi jesti, jer æe dani narodu mojemu biti kao dani drvetu, i izbranicima æe mojim ovetšati djela ruku njihovijeh.

‌ʻE ʻikai te nau langa, kae nofo ai ha taha kehe; ʻe ʻikai te nau tō, kae kai ʻe ha taha kehe: he ʻoku hangē ko e ngaahi ʻaho ʻoe ʻakau ʻoku pehē ʻae ngaahi ʻaho ʻo hoku kakai, pea ʻe leleiʻia fuoloa ʻae kakai kuo u fili ʻi he ngāue ʻa honau nima.

23 Neæe raditi uzalud, niti æe raðati za strah, jer æe biti sjeme blagoslovenijeh od Gospoda, i natražje æe njihovo biti s njima.

‌ʻE ʻikai te nau ngāue taʻeʻaonga, pe fanauʻi ki he mamahi; he ko e hako ʻakinautolu kuo monūʻia ʻia Sihova, pea mo ʻenau fānau fakataha mo kinautolu.

24 I prije nego povièu, ja æu se odazvati; još æe govoriti, a ja æu uslišiti.

Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻi he teʻeki te nau ui, te u tali; pea ʻi he lolotonga ʻenau lea, te u ongoʻi.

25 Vuk i jagnje zajedno æe pasti, i lav æe jesti slamu kao vo; a zmiji æe biti hrana prah; neæe uditi ni potirati na svoj svetoj gori mojoj, veli Gospod.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻE kai fakataha ʻae ulofi mo e lami, pea ʻe kai ʻe he laione ʻae kau ʻoe koane ʻo hangē ko e pulu: pea ko e meʻakai ʻoe ngata ko e efu. ʻE ʻikai te nau fakamamahi pe fakaʻauha ʻi [ha potu ʻo ]hoku moʻunga māʻoniʻoni kotoa pē.”