Isaija 20

1 Godine koje doðe Tartan na Azot, kad ga posla Sargon car Asirski, te bi Azot i uze ga,

‌ʻI he taʻu naʻe haʻu ai ʻa Tatani ki ʻAsitoti, (i he kuonga naʻe fekau ia ʻe Sakone ko e tuʻi ʻo ʻAsilia, ) ʻo ne tauʻi ʻa ʻAsitoti, pea lavaʻi ia;

2 U to vrijeme reèe Gospod preko Isaije sina Amosova govoreæi: idi, skini kostrijet sa sebe, i izuj obuæu s nogu svojih. I uèini tako i iðaše go i bos.

‌ʻI he kuonga pe ko ia naʻe folofola ʻa Sihova kia ʻIsaia ko e foha ʻo ʻAmosi, ʻo pehē, “ʻAlu ʻo vete ʻae tauangaʻa mei hoʻo noʻotanga vala, pea toʻo ʻae topuvaʻe mei ho vaʻe. Pea naʻa ne fai ia, ʻo ʻeveʻeva taʻehakofu pea taʻetopuvaʻe.

3 Tada reèe Gospod: kako ide sluga moj Isaija go i bos za znak i èudo što æe biti do tri godine Misiru i Etiopskoj,

Pea naʻe pehē ʻe Sihova, ʻO hangē kuo ʻeveʻeva telefua pea taʻehatopuvaʻe ʻa ʻeku tamaioʻeiki ko ʻIsaia ʻi he taʻu ʻe tolu ko e fakaʻilonga mo e meʻa fakaofo ki ʻIsipite pea ki ʻItiopea;

4 Tako æe odvesti car Asirski u ropstvo Misirce, i Etiopljane u sužanjstvo, djecu i starce, gole i bose i golijeh zadnjica, na sramotu Misircima.

‌ʻE pehē ʻae taki pōpula ʻe he tuʻi ʻo ʻAsilia ʻae kakai ʻo ʻIsipite, pea mo e kakai pōpula ʻo ʻItiopea, ʻae talavou mo e mātuʻa, ʻae telefua mo e taʻehatopuvaʻe, ʻio, ʻi he taʻekofu honau kongaloto, ko e fakamā ʻoe kakai ʻIsipite.

5 I prepašæe se i posramiæe se od Etiopske, uzdanice svoje, i od Misira, ponosa svojega.

Pea te nau manavahē pea mā ki ʻItiopea ko ʻenau ʻamanaki, pea mo ʻIsipite ko honau vikivikiʻanga.

6 I reæi æe tada koji žive na ovom ostrvu: gle, to je uzdanica naša, ka kojoj pritjecasmo za pomoæ da se saèuvamo od cara Asirskoga; kako æemo se izbaviti?

Pea ʻe pehē ʻae tangata ʻoe fonua ni ʻi he ʻaho ko ia, ‘Vakai ʻoku pehē ʻemau ʻamanaki, ʻaia naʻa mau hola ki ai ke maʻu ʻae tokoni ke mau hao ai mei he tuʻi ʻo ʻAsilia: pea ʻe fēfē koā ʻemau hao?’”