Izlazak 19
1 Prvoga dana treæega mjeseca, pošto izaðoše sinovi Izrailjevi iz Misira, toga dana doðoše u pustinju Sinajsku.
ʻI hono tolu ʻoe māhina, hili ʻae ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite, ko e ʻaho ko ia naʻa nau hoko ki he toafa ko Sainai.
2 Krenuvši se iz Rafidina doðoše u pustinju Sinajsku, i stadoše u oko u pustinji, a oko naèiniše Izrailjci ondje pod gorom.
He kuo nau hiki mei Lefitimi, pea hoko ki he toafa ʻo Sainai, pea nau ʻapitanga ʻi he toafa; pea naʻe ʻapitanga ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻoe moʻunga.
3 I Mojsije izaðe na goru k Bogu; i povika mu Gospod s gore govoreæi: ovako kaži domu Jakovljevu, i reci sinovima Izrailjevim:
Pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese ki he ʻOtua, pea folofola ʻa Sihova kiate ia mei he moʻunga, ʻo pehē, “Te ke lea pehē ki he fale ʻo Sēkope, ʻo tala ki he fānau ʻa ʻIsileli;
4 Vidjeli ste šta sam uèinio Misircima i kako sam vas kao na krilima orlovijem nosio i doveo vas k sebi.
Kuo mou mamata ki he meʻa naʻaku fai ki he kakai ʻIsipite, mo ʻeku fua ʻakimoutolu ʻi he kapakau ʻoe ʻikale, ʻo ʻomi ʻakimoutolu kiate au.
5 A sada ako dobro uzaslušate glas moj i ušèuvate zavjet moj, biæete moje blago mimo sve narode, premda je moja sva zemlja.
Pea ko ʻeni, kapau te mou tuitala moʻoni ki hoku leʻo, ʻo tauhi ʻeku fuakava, te mou ʻiate au ko e koloa lelei lahi ʻi he kakai kotoa pē: he ʻoku ʻoʻoku ʻa māmani kotoa pē.
6 I biæete mi carstvo sveštenièko i narod svet. To su rijeèi koje æeš kazati sinovima Izrailjevim.
Pea te mou ʻiate au ko e puleʻanga ʻoe kau taulaʻeiki, mo e kakai māʻoniʻoni. Ko eni ʻae ngaahi lea ke ke lea ʻaki ki he fānau ʻa ʻIsileli.”
7 A Mojsije doðe i sazva starješine narodne; i kaza im sve ove rijeèi koje mu Gospod zapovjedi.
Pea naʻe haʻu ʻa Mōsese ʻo fekau ke haʻu ʻae kau mātuʻa ʻoe kakai, ʻo ne tuku ki honau ʻao ʻae ngaahi lea ni kotoa pē, ʻaia naʻe fekau ʻe Sihova kiate ia.
8 A sav narod odgovori složno i reèe: što je god kazao Gospod èiniæemo. I Mojsije javi Gospodu rijeèi narodne.
Pea naʻe lea fakataha ʻae kakai kotoa pē, ʻo pehē, “Te mau fai ʻaia kotoa pē kuo folofola ki ai ʻa Sihova.” Pea tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
9 A Gospod reèe Mojsiju: evo, ja æu doæi k tebi u gustom oblaku, da narod èuje kad ti stanem govoriti i da ti vjeruje dovijeka. Jer Mojsije bješe javio Gospodu rijeèi narodne.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Vakai, te u ʻalu atu kiate koe ʻi he ʻao matolu, koeʻuhi ke ongoʻi ʻe he kakai ʻo kau ka lea kiate koe, pea nau tui kiate koe ʻo taʻengata.” Pea naʻe tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
10 I reèe Gospod Mojsiju: idi k narodu, i osveštaj ih danas i sjutra, i neka operu haljine svoje;
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu ki he kakai, ʻo fakamāʻoniʻoni ʻakinautolu he ʻaho ni mo e ʻapongipongi, pea ke nau fō honau ngaahi kofu.
11 I neka budu gotovi za treæi dan, jer æe u treæi dan siæi Gospod na goru Sinajsku pred svijem narodom.
Pea teu ki hono tolu ʻoe ʻaho: koeʻuhi ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē.
12 A postaviæeš narodu meðu unaokolo, i reæi æeš: èuvajte se da ne stupite na goru i da se ne dotaknete kraja njezina; što se god dotakne gore, poginuæe;
Pea ke ai hano ngataʻanga takatakai ki he kakai, mo ke pehē, Vakai kiate kimoutolu, ʻoua naʻa mou ʻalu hake ki he moʻunga, pe ʻalu ki hono tafaʻaki: ko ia ʻe ʻalu ki he moʻunga ʻe tāmateʻi moʻoni ia:
13 Toga da se niko ne dotakne rukom, nego kamenjem da se zaspe ili da se ustrijeli, bilo živinèe ili èovjek, da ne ostane u životu. Kad rog zatrubi otežuæi onda neka poðu na goru.
ʻE ʻikai ha nima ʻe ala ki ai ʻe taʻetolongaki moʻoni ia ʻaki ʻae maka pe fanaʻi ke ʻasi: pe ko ha manu ia pe ha tangata, ʻe ʻikai moʻui ia: ʻoka ongo mai ʻae meʻa lea ʻo fuoloa, te nau ʻalu atu ki he moʻunga.”
14 I Mojsije siðe s gore k narodu; i osvešta narod, i opraše haljine svoje.
Pea naʻe ʻalu hifo ʻa Mōsese mei he moʻunga ki he kakai, ʻo ne fakamāʻoniʻoniʻi ʻae kakai; pea naʻa nau fō honau ngaahi kofu.
15 I reèe narodu: budite gotovi za treæi dan, i ne liježite sa ženama.
Pea pehē ʻe ia ki he kakai, “Mou tali teu pe ki hono tolu ʻoe ʻaho: ʻoua naʻa ala ki homou uaifi.”
16 A treæi dan kad bi ujutru, gromovi zagrmješe i munje zasijevaše, i posta gust oblak na gori, i zatrubi truba veoma jako, da zadrhta sav narod koji bijaše u okolu.
Pea pongipongi hake ʻi hono tolu ʻoe ʻaho, naʻe hoko ʻo pehē, naʻe ai ʻae ngaahi mana mo e ʻuhila, mo e ʻao matolu ki he moʻunga, mo e ongo mai ʻae meʻa lea naʻe mālohi fakamanavahē; ko ia naʻe tetetete ai ʻae kakai kotoa pē naʻe ʻi he ʻapitanga.
17 Tada Mojsije izvede narod iz okola pred Boga, i stadoše ispod gore.
Pea naʻe ʻomi ʻe Mōsese ʻae kakai kituʻa mei he ʻapitanga ke nau fakafetaulaki atu ki he ʻOtua; pea naʻa nau tutuʻu ʻi he potu ʻi lalo ʻi he moʻunga.
18 A gora se Sinajska sva dimljaše, jer siðe na nju Gospod u ognju; i dim se iz nje podizaše kao dim iz peæi, i sva se gora tresijaše veoma.
Pea naʻe kohuʻia ʻae moʻunga ko Sainai kotoa pē, koeʻuhi naʻe hāʻele hifo ki ai ʻa Sihova ʻi he afi: pea naʻe ʻalu hake ʻa hono kohu ʻo hangē ko e kohu ʻo ha fuʻu afi, pea naʻe ngalulu lahi ʻae moʻunga kotoa.
19 I truba sve jaèe trubljaše, i Mojsije govoraše a Bog mu odgovaraše glasom.
Pea ʻi he ongo mai ʻae leʻo ʻoe meʻa lea ʻo fuoloa, pea fakaʻaʻau ʻo leʻo lahi ʻaupito, pea lea ʻa Mōsese, pea talia ia ʻe he ʻOtua ʻaki ʻae leʻo.
20 I Gospod sišavši na goru Sinajsku, na vrh gore, pozva Mojsija na vrh gore; i izaðe Mojsije.
Pea naʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai, ki he tumutumu ʻoe moʻunga: pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese ke ʻalu hake ia ki he tumutumu ʻoe moʻunga; pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese.
21 A Gospod reèe Mojsiju: siði, opomeni narod da ne prestupe meðe da vide Gospoda, da ne bi izginuli od mene.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ke ke ʻalu hifo, ʻo naʻinaʻi atu ki he kakai, telia naʻa nau ʻasi ki loto ʻo fakasio kia Sihova, pea mate ai honau tokolahi.
22 I sami sveštenici, koji pristupaju ka Gospodu, neka se osveštaju, da ih ne bi pobio Gospod.
Pea ko e kau taulaʻeiki foki, ʻaia ʻoku haʻu ʻo ofi kia Sihova, tuku ke nau fakamāʻoniʻoniʻi ʻakinautolu, telia naʻa ʻoho atu ʻa Sihova kiate kinautolu.”
23 A Mojsije reèe Gospodu: neæe moæi narod izaæi na goru Sinajsku, jer si nas ti opomenuo rekavši: naèini meðu gori i osveštaj je.
Pea pehēange ʻe Mōsese kia Sihova, “ʻOku ʻikai faʻa haʻu ʻae kakai ki he moʻunga ko Sainai: he naʻa ke fekauʻi ʻakimautolu ʻo pehē, ʻAi hono fakangatangata, ki he moʻunga, mo fakatapui ia.”
24 A Gospod mu reèe: idi, siði, pa onda doði ti i Aron s tobom; a sveštenici i narod neka ne prestupe meðe da se popnu ka Gospodu, da ih ne bi pobio.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kiate ia, “Ke ke ʻalu hifo, pea ke toe ʻalu hake, ʻa koe, mo ʻElone: kaeʻoua naʻa ʻoho ki loto ʻae kau taulaʻeiki mo e kakai ke ʻalu hake kia Sihova, telia naʻa ʻoho atu ia kiate kinautolu.”
25 I siðe Mojsije k narodu i kaza im.
Pea naʻe ʻalu hifo ai ʻa Mōsese ki he kakai, ʻo ne lea atu kiate kinautolu.
