Izlazak 14
1 I reèe Gospod Mojsiju govoreæi:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehēange,
2 Kaži sinovima Izrailjevijem neka saviju i stanu u oko pred Pi-Airot izmeðu Migdola i mora prema Vel-Sefonu; prema njemu neka stanu u oko pokraj mora.
“Tala ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau afe ʻo ʻapitanga ʻi he ʻao ʻo Piheloti ʻi he vahaʻa ʻo Mikitoli mo e tahi, ʻo hanga tonu ki Peali-sefoni: mou ʻapitanga ʻi he feangai mo ia ʻo ofi ki tahi.
3 Jer æe Faraon reæi za sinove Izrailjeve: zašli su u zemlju, zatvorila ih je pustinja.
Koeʻuhi ʻe lea ʻa Felo ki he fānau ʻa ʻIsileli, Kuo nau ʻefihia ʻi he fonua, kuo punusia ʻakinautolu ʻe he toafa.
4 I uèiniæu da otvrdne srce Faraonu, te æe poæi u potjeru za vama, i ja æu se proslaviti na njemu i na svoj vojsci njegovoj, i Misirci æe poznati da sam ja Gospod. I uèiniše tako.
Pea te u fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, koeʻuhi ke ne tuli ʻakinautolu; pea te u ongolelei ai ʻia Felo mo ʻene kautau kotoa pē; ke ʻilo ai ʻe he kakai ʻIsipite ko Sihova au.” Pea naʻa nau fai ia.
5 A kad bi javljeno caru Misirskom da je pobjegao narod, promijeni se srce Faraonovo i sluga njegovijeh prema narodu, te rekoše: šta uèinismo, te pustismo Izrailja da nam ne služi?
Pea naʻe tala ki he tuʻi ʻo ʻIsipite kuo hola ʻae kakai: pea naʻe kovi leva ʻae loto ʻo Felo, mo ʻene kau tamaioʻeiki ki he kakai, pea nau pehē, “Ko e hā kuo tau fai ai ʻae meʻa ni, ke tuku ʻa ʻIsileli ke ʻalu mei heʻenau tauhi ʻakitautolu?”
6 I upreže u kola svoja, i uze narod svoj sa sobom.
Pea naʻa ne teuʻi leva ʻene saliote, ʻo ne ʻave ʻa hono kakai mo ia:
7 I uze šest stotina kola izabranih i što još bješe kola Misirskih, i nad svjema vojvode.
Pea ne ʻave ʻae saliote fili ʻe onongeau, mo e ngaahi saliote kotoa pē ʻo ʻIsipite pea naʻe taki taha kotoa pē ʻa hono ʻeikitau.
8 I Gospod uèini, te otvrdnu srce Faraonu caru Misirskom, i poðe u potjeru za sinovima Izrailjevijem, kad sinovi Izrailjevi otidoše pod rukom visokom.
Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, pea naʻa ne tuli ki he fānau ʻa ʻIsileli: pea naʻe ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mo e nima māʻolunga.
9 I tjeravši ih Misirci stigoše ih, sva kola Faraonova, konjici njegovi i vojska njegova, kad bjehu u okolu na moru kod Pi-Airota prema Vel-Sefonu.
Ka naʻe tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite, ko e fanga hoosi kotoa pē, mo e ngaahi saliote ʻo Felo, mo ʻene kau tangata heka hoosi, mo ʻene tau, ʻonau maʻu ʻakinautolu ʻi heʻenau ʻapitanga ʻo ofi ki tahi, ʻi he potu ʻo Piheloti, ʻi he ʻao ʻo Peali-sefoni.
10 I kad se približi Faraon, podigoše sinovi Izrailjevi oèi svoje a to Misirci idu za njima, i uplašiše se vrlo, i povikaše sinovi Izrailjevi ka Gospodu.
Pea ʻi he ʻunuʻunu ʻo ofi ʻa Felo, pea hanga hake ʻae mata ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, pea vakai, ʻoku tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite; naʻa nau manavahē lahi: pea tangi kalanga ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova.
11 I rekoše Mojsiju: zar ne bješe grobova u Misiru, nego nas dovede da izginemo u pustinji? Šta uèini, te nas izvede iz Misira?
Pea naʻa nau pehē kia Mōsese, ‘Naʻe ʻikai ha tanuʻanga ʻi ʻIsipite, ko ia kuo ke ʻomi ai ʻakimautolu ke mate ʻi he toafa? Ko e hā kuo ke fai pehē ai kiate kimautolu, ke fetuku ʻakimautolu mei ʻIsipite?
12 Nijesmo li ti govorili u Misiru i rekli: proði nas se, neka služimo Misircima? jer bi nam bolje bilo služiti Misircima nego izginuti u pustinji.
ʻIkai ko e lea eni naʻa mau tala kiate koe ʻi ʻIsipite, ʻo pehē, Tuku ai pe ʻakimautolu, koeʻuhi ke mau tauhi ʻae kakai ʻIsipite? He tā ne lelei lahi ʻemau tauhi ʻae kakai ʻIsipite, ʻi heʻemau mate ʻi he toafa.”
13 A Mojsije reèe narodu: ne bojte se, stanite pa gledajte kako æe vas Gospod izbaviti danas; jer Misirce koje ste vidjeli danas, neæete ih nigda više vidjeti dovijeka.
Pea pehē ʻe Mōsese ki he kakai, “ʻOua te mou manavahē, tuʻu fakalongolongo pe, ʻo mamata ki he fakamoʻui ʻa Sihova, ʻaia te ne fakahā kiate kimoutolu he ʻaho ni: he ko e kakai ʻIsipite kuo mou mamata ki ai he ʻaho ni, ʻe ʻikai te mou toe mamata ki ai ʻo lauikuonga.
14 Gospod æe se biti za vas, a vi æete muèati.
ʻE tau ʻa Sihova maʻamoutolu, pea te mou fakalongo pe.”
15 A Gospod reèe Mojsiju: što vièeš k meni? kaži sinovima Izrailjevijem neka idu.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ko e hā ʻoku ke tangi ai kiate au? Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau ʻalu atu pe.
16 A ti digni štap svoj i pruži ruku svoju na more, i rascijepi ga, pa neka idu sinovi Izrailjevi posred mora suhim.
Ka ke hiki hake ho tokotoko, ʻo mafao atu ho nima ki tahi, ʻo fakavaeua ia: pea ʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he kelekele mōmoa ʻi he loto tahi.
17 I gle, ja æu uèiniti da otvrdne srce Misircima, te æe poæi za njima; i proslaviæu se na Faraonu i na svoj vojsci njegovoj, na kolima njegovijem i na konjicima njegovijem.
Pea ko au, vakai, te u fakafefeka ʻae loto ʻoe kakai ʻIsipite, pea te nau muimui ʻiate kinautolu; pea te u maʻu ʻae ongoongo ʻia Felo, pea mo ʻene kautau kotoa pē, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.
18 I Misirci æe poznati da sam ja Gospod, kad se proslavim na Faraonu, na kolima njegovijem i na konjicima njegovijem.
Pea ʻe ʻilo ʻe he kakai ʻIsipite ko au ko Sihova, hili ʻae fakaongoongo au ʻia Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.”
19 I podiže se anðeo Gospodnji, koji iðaše pred vojskom Izrailjskom, i otide im za leða; i podiže se stup od oblaka ispred njih, i stade im za leða.
Pea ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua, ʻaia naʻe ʻalu muʻomuʻa ʻi he fononga ʻo ʻIsileli, naʻe hiki ʻo ʻalu kimui ʻiate kinautolu; pea ko e pou ʻoe ʻao naʻe hiki ia mei honau ʻao, ʻo tuʻu kimui ʻiate kinautolu:
20 i došav meðu vojsku Misirsku i vojsku Izrailjsku bješe onijem oblak mraèan a ovijem svijetljaše po noæi, te ne pristupiše jedni drugima cijelu noæ.
Pea naʻe haʻu ia ʻo tuʻu ʻi he vahaʻa ʻoe kakai ʻIsipite mo e kakai ʻIsileli; pea ko e ʻao ia mo e fakapoʻuli [kiate kinautolu ]na, ka naʻe fakamaama ia [kiate kinautolu ]ni: ko ia naʻe ʻikai hoko ai ʻae taha ki he taha ʻi he pō kotoa ko ia.
21 I pruži Mojsije ruku svoju na more, a Gospod uzbi more vjetrom istoènijem, koji jako duvaše cijelu noæ, i osuši more, i voda se rastupi.
Pea naʻe mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi; pea naʻe pule ʻa Sihova ke foki ʻae tahi ʻi he matangi mālohi mei hahake, ʻi he pō kotoa ko ia, ʻo ne ngaohi ʻae tahi ke mōmoa, pea naʻe vaeua ʻae ngaahi vai.
22 I poðoše sinovi Izrailjevi posred mora suhim, i voda im stajaše kao zid s desne strane i s lijeve strane.
Pea naʻe ʻalu mōmoa ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he loto tahi: pea ko e ʻā kiate kinautolu ʻae vai ʻi he nima toʻomataʻu, mo e nima toʻohema.
23 I Misirci tjerajuæi ih poðoše za njima posred mora, svi konji Faraonovi, kola i konjici njegovi.
Pea tuli ʻe he kakai ʻIsipite, ʻonau ʻalu ʻo muimui ʻiate kinautolu ki loto tahi, ʻio, ʻae ngaahi hoosi kotoa pē ʻa Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo e kau heka hoosi.
24 A u stražu jutrenju pogleda Gospod na vojsku Misirsku iz stupa od ognja i oblaka, i smete vojsku Misirsku.
Pea ʻi he hoko ʻae lakanga leʻo pongipongi, naʻe ʻafio ʻa Sihova ki he kau tau ʻo ʻIsipite mei he pou ʻoe afi mo e ʻao, ʻo ne veuveuki ʻae tau ʻae kakai ʻIsipite,
25 I pozbaca toèkove kolima njihovijem, te ih jedva vucijahu. Tada rekoše Misirci: bježimo od Izrailja, jer se Gospod bije za njih s Misircima.
ʻO ne toʻo ʻae vaʻe mei heʻenau ngaahi saliote; ko ia naʻe tohongataʻa ai: pea pehē ʻe he kakai ʻIsipite, “Ke tau hola mei he ʻao ʻo ʻIsileli; he ʻoku tau maʻanautolu ʻa Sihova kiate kitautolu ʻIsipite.”
26 A Gospod reèe Mojsiju: pruži ruku svoju na more, neka se vrati voda na Misirce, na kola njihova i na konjike njihove.
Pea folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki tahi, koeʻuhi ke toe haʻu ʻae tahi ki he kakai ʻIsipite, pea ki heʻenau ngaahi saliote, pea mo e kau tangata heka hoosi.”
27 I Mojsije pruži ruku svoju na more, i doðe opet more na silu svoju pred zoru, a Misirci nagoše bježati prema moru; i Gospod baci Misirce usred mora.
Pea mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi, pea pongipongi ai, naʻe toe tau mai ʻae tahi ʻi heʻene mālohi; pea hola ai ʻae kakai ʻIsipite; ka naʻe liaki ʻe Sihova ʻae kakai ʻIsipite ʻi loto tahi.
28 A vrativši se voda potopi kola i konjike sa svom vojskom Faraonovom, što ih god bješe pošlo za njima u more, i ne osta od njih nijedan.
Pea naʻe tau mai ʻae tahi, ʻo lōmakiʻi ʻae ngaahi saliote ʻa Felo, mo e kau tangata heka hoosi, pea mo e tau kotoa pē naʻe haʻu ki tahi ʻo tuli ʻakinautolu; naʻe ʻikai ke hao ha tokotaha.
29 I sinovi Izrailjevi iðahu posred mora suhim; i stajaše im voda kao zid s desne strane i s lijeve strane.
Ka naʻe ʻalu pe ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he mōmoa ʻi loto tahi: pea hangē ko e ʻā maka ʻae tahi kiate kinautolu ʻi he nima toʻomataʻu, mo e toʻohema.
30 I izbavi Gospod Izrailja u onaj dan iz ruku Misirskih; i vidje Izrailj mrtve Misirce na brijegu morskom.
Naʻe pehē hono fakamoʻui ʻe Sihova ʻa ʻIsileli ʻi he ʻaho ko ia mei he nima ʻoe kakai ʻIsipite; pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he kakai mate ʻo ʻIsipite, ʻi he matātahi.
31 I vidje Izrailj silu veliku, koju pokaza Gospod na Misircima, i narod se poboja Gospoda, i vjerova Gospodu i Mojsiju sluzi njegovu.
Pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he ngāue lahi ko ia, ʻaia naʻe fai ʻe Sihova ki he kakai ʻIsipite; pea naʻe manavahē ʻae kakai kia Sihova, ʻo tui kia Sihova, mo ʻene tamaioʻeiki ko Mōsese.
